“Η γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού συνιστά μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες στην μακραίωνη ιστορία του Γένους μας και ταυτόχρονα μια από τις μελανότερες σελίδες στην παγκόσμια Ιστορία.
Εκαντοντάδες χιλιάδες Ελληνίδες και Έλληνες του Πόντου, στην συντριπτική τους πλειονότητα άμαχοι, έπεσαν θύματα μιας συστηματικής και απάνθρωπης διαδικασίας εθνοκάθαρσης, έξω από κάθε γραπτό και άγραφο κανόνα της ηθικής και του πολέμου. Εκατοντάδες άλλοι, αναγκάστηκαν να βιώσουν την προσφυγιά, να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές τους εστίες και να ξαναρχίσουν το βιος τους από την αρχή στις νέες πατρίδες, μεταξύ των οποίων και η αργολική γη.
Χρέος κάθε Έλληνα, όπως και κάθε πολιτισμένου ανθρώπου ανεξάρτητα από την καταγωγή του, είναι να δίνουμε τον αγώνα για την διαφύλαξη της ιστορικής μνήμης της Γενοκτονίας και της αμετάκλητης αναγνώρισής της. Μια αναγνώριση που όχι μόνο θα συνιστά τη συμβολική δικαίωση των Ποντίων μαρτύρων του Ελληνισμού, αλλά και λειτουργήσει και ως υπενθύμιση της ανάγκης της σταθερής επιφυλακής της παγκόσμιας κοινότητας ώστε η φρίκη αυτή να μην επαναληφθεί ποτέ ξανά και πουθενά στον κόσμο.
Η σημερινή γενιά των Ελλήνων ποντιακής καταγωγής με αίσθημα ευθύνης και με αγνό πατριωτισμό κρατά άσβεστη τη φλόγα της αλήθειας, αλλά και την τεράστια πολιτιστική παρακαταθήκη του ποντιακού ελληνισμού. Το παράδειγμα των Ποντίων, παράδειγμα πίστης και επιμονής είναι για κάθε Έλληνα πηγή έμπνευσης, ιδιαίτερα σε συγκυρίες δύσκολες όπως τα τελευταία χρόνια της δημοσιονομικής κρίσης. Είναι η ζωντανή υπενθύμιση ότι η καλύτερη και πιο αρμόζουσα απόδοση τιμής στους προγόνους μας που θυσιάστηκαν για τη δική μας ελευθερία, αλλά και σε εκείνους που μέσα σε απίστευτες αντιξοότητες πάτησαν γερά στα πόδια τους για να διασφαλίσουν στις επόμενες γενιές την προκοπή και την αξιοπρέπεια, είναι να συνεχίσουμε με ενότητα και αυτοπεποίθηση τον δικό τους αγώνα για τον Ελληνισμό, για την Ελλάδα και τους Έλληνες”.
