Το μουσείο σίγουρα δεν ενδείκνυται για επισκέπτες με… ευαίσθητο στομάχι- και ξεφύλλισε σελίδες της Ιστορίας, γεγονότα των οποίων δεκαετίες πριν έγιναν πρωτοσέλιδα του Τύπου.
Η ιστορία του μουσείου
«Το μουσείο δημιουργήθηκε το 1932 από τον καθηγητή της Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας Ιωάννη Γεωργιάδη, μανιώδη συλλέκτη πειστηρίων εγκλημάτων» όπως εξηγεί η αναπληρώτρια καθηγήτρια Τοξικολογίας και διευθύντρια του Εγκληματολογικού Μουσείου κα Μαρία Στεφανίδου – Λουτσίδου.
«Τον εμπλουτισμό των συλλογών αυτών συνέχισαν οι διάδοχοί του, καθηγητές της Ιατροδικαστικής και της Τοξικολογίας Κάτσας, Ηλιάκης, Αγιουτάντης, Κουτσελίνης και Μαραβέλιας, σε συνεργασία πάντα με τις αστυνομικές Αρχές και τον ελληνικό Στρατό μέχρι και το 1950, οπότε σταμάτησε η εισροή πειστηρίων.
Σήμερα το μουσείο συμβάλλει στην υποστήριξη του εκπαιδευτικού έργου όχι μόνο της Ιατρικής Σχολής, αλλά της ευρύτερης πανεπιστημιακής κοινότητας, καθώς εδώ εκπαιδεύονται φοιτητές της Νομικής, της Κοινωνιολογίας, της Φαρμακευτικής και των αστυνομικών σχολών».
«Το μουσείο δημιουργήθηκε το 1932 από τον καθηγητή της Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας Ιωάννη Γεωργιάδη, μανιώδη συλλέκτη πειστηρίων εγκλημάτων» όπως εξηγεί η αναπληρώτρια καθηγήτρια Τοξικολογίας και διευθύντρια του Εγκληματολογικού Μουσείου κα Μαρία Στεφανίδου – Λουτσίδου.
«Τον εμπλουτισμό των συλλογών αυτών συνέχισαν οι διάδοχοί του, καθηγητές της Ιατροδικαστικής και της Τοξικολογίας Κάτσας, Ηλιάκης, Αγιουτάντης, Κουτσελίνης και Μαραβέλιας, σε συνεργασία πάντα με τις αστυνομικές Αρχές και τον ελληνικό Στρατό μέχρι και το 1950, οπότε σταμάτησε η εισροή πειστηρίων.
Σήμερα το μουσείο συμβάλλει στην υποστήριξη του εκπαιδευτικού έργου όχι μόνο της Ιατρικής Σχολής, αλλά της ευρύτερης πανεπιστημιακής κοινότητας, καθώς εδώ εκπαιδεύονται φοιτητές της Νομικής, της Κοινωνιολογίας, της Φαρμακευτικής και των αστυνομικών σχολών».
Ανοικτό για το κοινό για μια μέρα στις 6 Μαΐου
Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας των εκθεμάτων δεν επιτρέπει την ελεύθερη πρόσβαση του κοινού και, εφόσον ο χαρακτήρας του είναι κατά κύριο λόγο εκπαιδευτικός, όσοι επιθυμούν να το επισκεφτούν πρέπει πρώτα να έρθουν σε συνεννόηση με τη διεύθυνση.
Ωστόσο, το εγκληματολογικό μουσείο( Ιατρική σχολή, Μικρας Ασίας 75) θα είναι ανοικτό για το κοινό στις 6 Μαΐου από τις 11 το πρωι μέχρι στις 15:00 το μεσημέρι,στο πλαίσιο των επετειακών εκδηλώσεων του ΕΚΠΑ για τα 180 λειτουργίαςτου ιδρύματος.
Την ίδια μέρα θα είναι ανοικτά τις ιδιες ωρες για το κοινό και τα υπόλοιπα πανεπιστημιακά μουσεία. Συγκεκριμένα: Τα μουσεία ιστορίας (Πλάκα-Θόλου 5), ανατομίας, ανθρωπολογικό, οδοντιατρικής και φαρμακολογίας ( ιατρική σχολή, Μικρας Ασίας 75), ιστορικού αρχείου ( Σκουφα 45) και Αρχαιολογίας, βιβλικό Αρχαιολογικό, βοτανικό, ζωολογικό, ορυκτολογίας, Παιδείας και Γεωλογίας( Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου).
Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας των εκθεμάτων δεν επιτρέπει την ελεύθερη πρόσβαση του κοινού και, εφόσον ο χαρακτήρας του είναι κατά κύριο λόγο εκπαιδευτικός, όσοι επιθυμούν να το επισκεφτούν πρέπει πρώτα να έρθουν σε συνεννόηση με τη διεύθυνση.
Ωστόσο, το εγκληματολογικό μουσείο( Ιατρική σχολή, Μικρας Ασίας 75) θα είναι ανοικτό για το κοινό στις 6 Μαΐου από τις 11 το πρωι μέχρι στις 15:00 το μεσημέρι,στο πλαίσιο των επετειακών εκδηλώσεων του ΕΚΠΑ για τα 180 λειτουργίαςτου ιδρύματος.
Την ίδια μέρα θα είναι ανοικτά τις ιδιες ωρες για το κοινό και τα υπόλοιπα πανεπιστημιακά μουσεία. Συγκεκριμένα: Τα μουσεία ιστορίας (Πλάκα-Θόλου 5), ανατομίας, ανθρωπολογικό, οδοντιατρικής και φαρμακολογίας ( ιατρική σχολή, Μικρας Ασίας 75), ιστορικού αρχείου ( Σκουφα 45) και Αρχαιολογίας, βιβλικό Αρχαιολογικό, βοτανικό, ζωολογικό, ορυκτολογίας, Παιδείας και Γεωλογίας( Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου).
Εκθέματα που κόβουν την ανάσα…
Η κυρία Στεφανίδου – Λουτσίδου πάντως ως οικοδέσποινα εκτελεί και χρέη ξεναγού, δίνοντας ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την ιστορία του καθενός από τα εκατοντάδες συγκλονιστικά εκθέματα.
Αρχίζοντας την περιήγηση στον σκοτεινό κόσμο της εγκληματολογίας, το πρώτο που συναντάει κανείς είναι τα διάφορα όπλα που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έχουν παίξει τον δικό τους ρόλο στην εξέλιξη της Ιστορίας της χώρας.
Η κυρία Στεφανίδου – Λουτσίδου πάντως ως οικοδέσποινα εκτελεί και χρέη ξεναγού, δίνοντας ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την ιστορία του καθενός από τα εκατοντάδες συγκλονιστικά εκθέματα.
Αρχίζοντας την περιήγηση στον σκοτεινό κόσμο της εγκληματολογίας, το πρώτο που συναντάει κανείς είναι τα διάφορα όπλα που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έχουν παίξει τον δικό τους ρόλο στην εξέλιξη της Ιστορίας της χώρας.
Περίοπτη θέση στο Εγκληματολογικό Μουσείο της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών καταλαμβάνει η περίφημη γκιλοτίνα του Όθωνα, που έφτασε στην Ελλάδα το 1833 ως… δώρο του Λουδοβίκου Α’ της Βαυαρίας, πατέρα του νεαρού βασιλιά.
Κατασκευασμένη στη Μασσαλία της Γαλλίας, η γκιλοτίνα στάλθηκε στο Ναύπλιο συνοδεία έμπειρων δημίων (!) που ανέλαβαν την εκπαίδευση των Ελλήνων συναδέλφων τους, η… πρακτική εξάσκηση των οποίων γινόταν σε πρόβατα, όπως επισημαίνει η διευθύντρια του Εγκληματολογικού Μουσείου Μαρία Στεφανίδου – Λουτσίδου.
«Στη συγκεκριμένη γκιλοτίνα μέχρι και το 1913 -οπότε αποσύρθηκε- έχασαν το κεφάλι τους συνολικά 26 κατάδικοι. Ηταν εγκατεστημένη στο Μπούρτζι του Ναυπλίου, το οποίο αποτελούσε και το σπίτι του εκάστοτε χειριστή της, ωστόσο ήταν μετακινούμενη.
Ταξίδευε δηλαδή από πόλη σε πόλη για τις ανάγκες των εκτελέσεων». Μάλιστα σε ένα από αυτά τα… μακάβρια ταξίδια το οργισμένο πλήθος επιτέθηκε στον δήμιο και τον σκότωσε με βάναυσο τρόπο. Στη συνέχεια βρήκαν πάνω του χρυσά νομίσματα, τα οποία κανένας δεν καταδέχτηκε να πάρει, αφού «ηταν λερωμένα με αίμα».
Τα εκθέματα ωστόσο που κόβουν την ανάσα βρίσκονται χωρίς αμφιβολία ανάμεσα σε αυτά του ιατροδικαστικού ενδιαφέροντος:
Κατασκευασμένη στη Μασσαλία της Γαλλίας, η γκιλοτίνα στάλθηκε στο Ναύπλιο συνοδεία έμπειρων δημίων (!) που ανέλαβαν την εκπαίδευση των Ελλήνων συναδέλφων τους, η… πρακτική εξάσκηση των οποίων γινόταν σε πρόβατα, όπως επισημαίνει η διευθύντρια του Εγκληματολογικού Μουσείου Μαρία Στεφανίδου – Λουτσίδου.
«Στη συγκεκριμένη γκιλοτίνα μέχρι και το 1913 -οπότε αποσύρθηκε- έχασαν το κεφάλι τους συνολικά 26 κατάδικοι. Ηταν εγκατεστημένη στο Μπούρτζι του Ναυπλίου, το οποίο αποτελούσε και το σπίτι του εκάστοτε χειριστή της, ωστόσο ήταν μετακινούμενη.
Ταξίδευε δηλαδή από πόλη σε πόλη για τις ανάγκες των εκτελέσεων». Μάλιστα σε ένα από αυτά τα… μακάβρια ταξίδια το οργισμένο πλήθος επιτέθηκε στον δήμιο και τον σκότωσε με βάναυσο τρόπο. Στη συνέχεια βρήκαν πάνω του χρυσά νομίσματα, τα οποία κανένας δεν καταδέχτηκε να πάρει, αφού «ηταν λερωμένα με αίμα».
Τα εκθέματα ωστόσο που κόβουν την ανάσα βρίσκονται χωρίς αμφιβολία ανάμεσα σε αυτά του ιατροδικαστικού ενδιαφέροντος:
«Η Συλλογή Ανθρώπινων Υπολειμμάτων περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, έμβρυα με συγγενείς ανωμαλίες συντηρημένα στη φορμόλη, το φυσικά μουμιοποιημένο σώμα ενός άνδρα που βρέθηκε τη δεκαετία του ’50 στη σπηλιά του Νταβέλη, καθώς και μουμιοποιημένα έμβρυα.
Στον χώρο του μουσείου επίσης, δίπλα σε αυθεντικά, εξαιρετικά σπάνια και περίτεχνα καριοφίλια της Επανάστασης, στέκονται παροπλισμένα τυφέκια των Βαλκανικών Πολέμων, της Μικρασιατικής Εκστρατείας και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, που έγραψαν ιστορία στα χέρια των Ελλήνων πολεμιστών.
Στον χώρο του μουσείου επίσης, δίπλα σε αυθεντικά, εξαιρετικά σπάνια και περίτεχνα καριοφίλια της Επανάστασης, στέκονται παροπλισμένα τυφέκια των Βαλκανικών Πολέμων, της Μικρασιατικής Εκστρατείας και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, που έγραψαν ιστορία στα χέρια των Ελλήνων πολεμιστών.
Και αυτοσχέδια μαχαίρια που διεπράχθησαν φόνοι
Εκτός όμως από αυτά, σε μία από τις γυάλινες προθήκες μπορεί κανείς να δει πώς οι κρατούμενοι των περασμένων αιώνων έλυναν τις διαφορές τους με μικρά ή μεγαλύτερα αυτοσχέδια μαχαίρια.
«Όλα αυτά έχουν χρησιμοποιηθεί στη διάπραξη εγκλημάτων» υπενθυμίζει η κυρία Στεφανίδου – Λουτσίδου δείχνοντάς μας πως μέχρι και οι φαινομενικά άκακες μαγκούρες των ηλικιωμένων αποτελούν εν δυνάμει φονικά όπλα.
