Στην ευρύτερη περιοχή της Ερμιονίδας ο κάθε ταξιδιώτης μπορεί να γευτεί ποικίλες γεύσεις αλλά και να αλλάξει παραστάσεις, μεταξύ θάλασσας και βουνού. Ειδικότερα, λόγος γίνεται για το πιο φημισμένο εστιατόριο της Ερμιονίδας, η ξακουστή Μαριβόν ή γαλλιστί Maryvonne σ’ ένα αγροτικό και κτηνοτροφικό χωριό 500 κατοίκων.
Τι να ναι αυτό που κάνει κι όλο το jet-set που διαμένει στις φημισμένες παραλίες της Ερμιόνης, της Κόστα, του Αγίου Αιμιλιανού και του Πόρτο Χελίου να κάνει μισή ώρα ταξίδι για να έρθει και να δειπνήσει στο απομακρυσμένο Καρακάσι; Μα προφανώς αυτό που συμβαίνει παντού. Για ένα ξεχωριστό φαγητό, σ’ ένα ξεχωριστό περιβάλλον αξίζει να θυσιάσεις και λίγο χρόνο ταξιδιού. Στην είσοδο της αυλής πρωτοσυναντάς το Γιώργο – σύζυγο της Μαριβόν – όπου είτε ασχολείται με την ψησταριά είτε με τον ξυλόφουρνο. Στην πρώτη ψήνονται τα πιο ζουμερά και γευστικά κρέατα της Ερμιόνης ενώ στον ξυλόφουρνο κυρίως ψωμί ζυμωμένο από τα χέρια της Μαριβόν, αρνάκια και πατάτες φούρνου.
Κάτω από τα σκιάδια της αυλής, ροτόντες 12 ατόμων και μεγάλα τραπέζια υποδέχονται τις αντίστοιχες παρέες. Τα φωτιστικά γλυπτά από κορμούς αμπελιών έργα του πολυτεχνίτη Γιώργου. Το εσωτερικό της ταβέρνας έχει την σφραγίδα και την φινέτσα της Μαριβόν. Ένα στυλ ρομαντικό, καθόλου εξεζητημένο και μια ατμόσφαιρα της γαλλικής επαρχίας. Παντού, σε γλυπτά, σε πίνακες ζωγραφικής, στο εξώφυλλο του καταλόγου, το σήμα κατατεθέν – ακόμα και στον φούρνο «coque au vin» – ο κόκορας που μας υπενθυμίζει την πατρίδα της «ταβερνιάρισσας». Η κουζίνα είναι επιλεκτική και τα πιάτα είναι λίγα αλλά διαλεκτά. Αυτή κάνει τη διαφορά στην Μαριβόν. Θα βρεις τα πιάτα της ημέρας – ή παρεκτός κι αν η παρέα σου κάνει μια παραγγελία από πριν – το ένα καλύτερο από το άλλο.
Σκορδόψωμο με κατσικίσιο τυρί σαν φοκάτσια για αρχή, σούπα καρότου με λάδι τρούφας, σαλάτα με ρόκα, ντομάτα και κρεμμυδάκι με σως μπαλσάμικου, φινόκιο με σάλτσα παρμεζάνας, πουγκί με μανούρι, μαρμελάδα κρεμυδιού και σως μπαλσάμικου, και για κυρίως κοτόπουλο με πατάτες και σάλτσα φασκόμηλου και φυσικά τις μπριζόλες γάλακτος, τις μοσχαρίσιες και τα φιλέτα, όλα από τα μαγικά χέρια του Γιώργου. Αν τα φαγητά κινούνται στον χώρο της Μεσογείου τα γλυκά είναι απολύτως γαλλικά: mousse au chocolat και ile flottante.
«Από την Lille της Γαλλίας, στα σύνορα με το Βέλγιο, ήρθα στο Πορτο-Χέλι για διακοπές, γνωρίστηκα στο Hydra Beach με τον Γιώργο που εργαζόταν εκεί, ερωτευτήκαμε και έριξα άγκυρα. Κάναμε διάφορες δουλειές αλλά το 2004 πήραμε το πατρικό του Γιώργου, εδώ στο χωριό, και με μεράκι φτιάξαμε αυτήν την ταβέρνα. Δουλεύουμε εδώ πλέον με τα δυο μας παιδιά, τον Έκτορα και την Ματίνα-Λώρα με μεράκι και αγάπη και η πελατεία μας το εκτίμησε». Τόσο απλά μας περίγραψε την συνταγή της επιτυχίας της χαρίζοντάς μας το ανοικτόκαρδο χαμόγελό της που ήταν κι αυτό ένα από μυστικά της επιτυχίας της.
