Απαντήσεις από το φροντιστήριο Άμιλλα στο αδίδακτο κείμενο Αρχαίων Ελληνικών Προσανατολισμού Πανελλαδικών 2017

Απαντήσεις στο αδίδακτο κείμενο ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ 2017

Γ1. ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Γιατί όταν ο λόγος στερηθεί τη φήμη (τη γοητεία) του ομιλητή, το χρώμα της φωνής και τις μεταπτώσεις που συμβαίνουν στους ρητορικούς λόγους, ακόμη (όταν αποκοπεί από) την επικαιρότητα και το ενδιαφέρον για την πράξη, και δεν υπάρχει τίποτε που να τον στηρίζει στον αγώνα και να του ενισχύει την πειστικότητα, αλλά (όταν) μείνει έρημος και απογυμνωθεί από όλα ανεξαιρέτως αυτά που έχουν προαναφερθεί και τον διαβάζει κάποιος χωρίς πειστικότητα και χωρίς να δείχνει καμιά διάθεση της ψυχής[1], αλλά (τον διαβάζει) σαν να απαριθμεί, εύλογα, νομίζω, (ο λόγος αυτός) δίνει την εντύπωση στους ακροατές πως είναι ασήμαντος. Αυτά ακριβώς είναι δυνατόν να βλάψουν πάρα πολύ και τον λόγο που παρουσιάζεται τώρα και να τον κάνουν να φαίνεται κατώτερος 9από την αξία του).

Γ2.α.

ἀναγιγνώσκῃ: ἀνάγνωθι

ἀπαριθμῶν: ἀπαριθμοῖεν

τοῖς ἀκούουσιν: ἀκούσεσθαι

μάλιστ’: μάλα

φαίνεσθαι: φανῆτε

Γ2.β.

τῶν μὲν προειρημένων ἁπάντων ἔρημος γένηται = τοῦ μὲν προειρημένου ἅπαντος ἔρημοι γένωνται

Γ3.α.

τῶν μεταβολῶν: αντικείμενο του ρήματος ἀποστερηθῇ

τῶν προειρημένων: επιθετική μετοχή, ετερόπτωτος ονοματικός προσδιορισμός, γενική αντικειμενική στο ἔρημος και γυμνός

γυμνός: κατηγορούμενο στο ενν. ὁ λόγος μέσω του συνδετικού ρήματος γένηται

εἰκότως: επιρρηματικός προσδιορισμός του τρόπου στο ρήμα δοκεῖ

τοῖς ἀκούουσιν: επιθετική μετοχή σε θέση δοτικής προσωπικής του κρίνοντος προσώπου στο ρήμα δοκεῖ.

Γ3.β.

· Ἅπερ καὶ τὸν νῦν ἐπιδεικνύμενον μάλιστ’ ἂν βλάψειε: κύρια πρόταση κρίσης που εκφέρεται με δυνητική ευκτική ( η αναφορική αντωνυμία ἅπερ επειδή βρίσκεται στην αρχή της περιόδου και αναφέρεται στα προηγούμενα λειτουργεί συντακτικά και μεταφραστικά ως δεικτική και όχι ως αναφορική)

· ἅπερ: υποκείμενο του ρήματος ἂν βλάψειε, αττική σύνταξη

τὸν ἐπιδεικνύμενον: επιθετική μετοχή, αντικείμενο του ρήματος ἂν βλάψειε

φαυλότερον: κατηγορούμενο στο ενν. τὸν ἐπιδεικνύμενον μέσω του φαίνεσθαι

φαίνεσθαι: το απρμφ. εξαρτάται από το ρήμα (ἂν) ποιήσειεν· άλλοι θεωρούν το απαρέμφατο από το ρήμα ποιῶ του αποτελέσματος και άλλοι τελικό, αντικείμενό του.

Καλή συνέχεια, Καλά αποτελέσματα!

[1] Στο λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας των LIDDELL & SCOTT, λήμμα ἐνσημαίνω υπάρχει η εξής αναφορά: καὶ μηδὲν ἦθος ἐνσημαινόμενος = μηδεμίαν διάθεσιν τῆς ψυχῆς ἐνδεικνύμενος καὶ φανερὰν καθιστὰς τοῖς ἀκούουσιν (Σημ. Κοραῆ)