Εργατικό ατύχημα έγινε στην Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Αργολίδας - «ΡΕΑ» όπου ένας εργάτης παρασύρθηκε από ανυψωτικό μηχάνημα (κλαρκ).
Το νέο εργοδοτικό έγκλημα καταγγέλλει το Συνδικάτο Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών Αργολίδας σημειώνοντας στην ανακοίνωσή του ότι «η δραματική κατάσταση στους χώρους δουλειάς, που είναι συνάρτηση της μη εφαρμογής ακόμα και αυτής της φιλοεργοδοτικής νομοθεσίας, της υπολειτουργίας των Επιθεωρήσεων Εργασίας, της μη χρηματοδότησης της έρευνας για την υγιεινή και ασφάλεια στην εργασία έχουν ως αποτέλεσμα κάθε 3 μέρες ένας εργαζόμενος να πεθαίνει από εργατικό ατύχημα και χιλιάδες να σακατεύονται κάθε χρόνο.
Μια κατάσταση που είναι μέρος της γενικότερης πολιτικής που συνθλίβει κάθε εργασιακό και ασφαλιστικό δικαίωμα των εργαζομένων.
Οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να θυσιάζονται στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου, όσο συνεχίζουμε να βαδίζουμε στο σημερινό δρόμο ανάπτυξης.
Ο στόχος της αύξησης του ποσοστού κέρδους είναι η αιτία για τα ανεπαρκή μέτρα προστασίας της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων, τις μειώσεις προσωπικού και την εντατικοποίηση της εργασίας που αυξάνουν την επικινδυνότητα. Το αστικό κράτος θωρακίζει την καπιταλιστική κερδοφορία με τη διαμόρφωση ενός πλαισίου ψευδεπίγραφων ελέγχων της εργοδοτικής ευθύνης για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων, την υποβάθμιση του προσανατολισμού της αναγκαίας επιστημονικής έρευνας, τη διατήρηση σκόπιμων ελλείψεων στο νομοθετικό πλαίσιο, την απουσία δημόσιων υποδομών εκτίμησης και πρόληψης του επαγγελματικού κινδύνου.
Το κεφάλαιο, που είναι ο μεγάλος ένοχος για την επαγγελματική νοσηρότητα, παραμένει στο απυρόβλητο και δεν έχει ασφαλιστική επιβάρυνση. Στην πραγματικότητα, ο ίδιος ο εργαζόμενος είναι αυτός που πληρώνει για τον επαγγελματικό κίνδυνο, μέσω των ασφαλιστικών εισφορών, της φορολογίας, της πληρωμής μη καλυπτόμενων από το σύστημα Υγείας ιατρικών πράξεων κ.λπ.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουμε συμπεράσματα. Η περιβόητη “ανάπτυξη” που ευαγγελίζονται θα πατήσει πάνω στους μισθούς και τα δικαιώματά μας, μέχρι και την ίδια τη ζωή μας. Η “ανταγωνιστικότητα” που επιζητούν, δεν είναι κοινός μας σκοπός, αλλά η αιτία πίσω από τέτοια εγκλήματα. Αυτές είναι οι συνέπειες των αντεργατικών νόμων που έχουν περάσει οι κυβερνήσεις όλα αυτά τα χρόνια, που έχουν λύσει τα χέρια της εργοδοσίας στην επίθεση εναντίον μας. Δουλειά χωρίς δικαιώματα, ελαστικές σχέσεις εργασίας, μισθοί πείνας, σακατεμένοι εργάτες, ακόμα και θανατηφόρα ατυχήματα.
Η υπόθεση κυριολεκτικά της ζωής μας περνά μέσα από τα δικά μας χέρια. Κανείς δεν χάρισε στην τάξη μας όλες τις προηγούμενες κατακτήσεις που μας πήραν. Είναι μονόδρομος για τους εργαζόμενους η οργάνωση στο Συνδικάτο και η διεκδίκηση αιτημάτων όπως:
Τη λήψη των αναγκαίων μέτρων για την τήρηση των κατάλληλων συνθηκών υγείας και ασφάλειας της εργασίας. Λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για την ασφάλεια των εγκαταστάσεων, την πρόληψη εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών. Συστηματική παρακολούθηση της υγείας των εργαζομένων ανάλογα με τον επαγγελματικό κίνδυνο, με δωρεάν ιατρικές εξετάσεις και ιδιαίτερη φροντίδα στις γυναίκες εργαζόμενες.
Την ενίσχυση της Επιθεώρησης Εργασίας με επιστημονικό - τεχνικό προσωπικό και την ανάλογη υλικοτεχνική υποδομή. Συστηματικούς ελέγχους για τα μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς και όχι οι επιθεωρητές να τρέχουν πίσω από τα εργατικά ατυχήματα αντί να συμβάλλουν στην πρόληψή τους».
Οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να θυσιάζονται στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου, όσο συνεχίζουμε να βαδίζουμε στο σημερινό δρόμο ανάπτυξης.
Ο στόχος της αύξησης του ποσοστού κέρδους είναι η αιτία για τα ανεπαρκή μέτρα προστασίας της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων, τις μειώσεις προσωπικού και την εντατικοποίηση της εργασίας που αυξάνουν την επικινδυνότητα. Το αστικό κράτος θωρακίζει την καπιταλιστική κερδοφορία με τη διαμόρφωση ενός πλαισίου ψευδεπίγραφων ελέγχων της εργοδοτικής ευθύνης για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων, την υποβάθμιση του προσανατολισμού της αναγκαίας επιστημονικής έρευνας, τη διατήρηση σκόπιμων ελλείψεων στο νομοθετικό πλαίσιο, την απουσία δημόσιων υποδομών εκτίμησης και πρόληψης του επαγγελματικού κινδύνου.
Το κεφάλαιο, που είναι ο μεγάλος ένοχος για την επαγγελματική νοσηρότητα, παραμένει στο απυρόβλητο και δεν έχει ασφαλιστική επιβάρυνση. Στην πραγματικότητα, ο ίδιος ο εργαζόμενος είναι αυτός που πληρώνει για τον επαγγελματικό κίνδυνο, μέσω των ασφαλιστικών εισφορών, της φορολογίας, της πληρωμής μη καλυπτόμενων από το σύστημα Υγείας ιατρικών πράξεων κ.λπ.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουμε συμπεράσματα. Η περιβόητη “ανάπτυξη” που ευαγγελίζονται θα πατήσει πάνω στους μισθούς και τα δικαιώματά μας, μέχρι και την ίδια τη ζωή μας. Η “ανταγωνιστικότητα” που επιζητούν, δεν είναι κοινός μας σκοπός, αλλά η αιτία πίσω από τέτοια εγκλήματα. Αυτές είναι οι συνέπειες των αντεργατικών νόμων που έχουν περάσει οι κυβερνήσεις όλα αυτά τα χρόνια, που έχουν λύσει τα χέρια της εργοδοσίας στην επίθεση εναντίον μας. Δουλειά χωρίς δικαιώματα, ελαστικές σχέσεις εργασίας, μισθοί πείνας, σακατεμένοι εργάτες, ακόμα και θανατηφόρα ατυχήματα.
Η υπόθεση κυριολεκτικά της ζωής μας περνά μέσα από τα δικά μας χέρια. Κανείς δεν χάρισε στην τάξη μας όλες τις προηγούμενες κατακτήσεις που μας πήραν. Είναι μονόδρομος για τους εργαζόμενους η οργάνωση στο Συνδικάτο και η διεκδίκηση αιτημάτων όπως:
Τη λήψη των αναγκαίων μέτρων για την τήρηση των κατάλληλων συνθηκών υγείας και ασφάλειας της εργασίας. Λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για την ασφάλεια των εγκαταστάσεων, την πρόληψη εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών. Συστηματική παρακολούθηση της υγείας των εργαζομένων ανάλογα με τον επαγγελματικό κίνδυνο, με δωρεάν ιατρικές εξετάσεις και ιδιαίτερη φροντίδα στις γυναίκες εργαζόμενες.
Την ενίσχυση της Επιθεώρησης Εργασίας με επιστημονικό - τεχνικό προσωπικό και την ανάλογη υλικοτεχνική υποδομή. Συστηματικούς ελέγχους για τα μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς και όχι οι επιθεωρητές να τρέχουν πίσω από τα εργατικά ατυχήματα αντί να συμβάλλουν στην πρόληψή τους».