Πολιτικούς που κατάφεραν να διαχειρισθούν μια κατεστραμμένη χώρα και να την οδηγήσουν στην ευημερία.
Η κρίση που περνάμε τώρα, μέχρι στιγμής τουλάχιστον ,δεν ανέδειξε πολιτικούς με στόφα πραγματικού ηγέτη. Ο θάνατος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη υπενθύμισε την ενοχλητική αυτή πραγματικότητα με τον ίδιο θα έλεγα ενοχλητικό τρόπο, που και εκείνος, όσο ζούσε ,υπεδείκνυε τις παραφωνίες και τα λάθη της πολιτικής.
Σίγουρα δεν ήταν ένας πολιτικός που αγαπήθηκε παράφορα, ήταν όμως ένας πολιτικός που κέρδισε το σεβασμό στο βάθος του χρόνου. Δεν ήταν η μεγάλη του ηλικία με τα μοναδικά βιώματά της ,αλλά η πολιτική διαδρομή και το θαλερό του μυαλό που του προσέδωσαν τον πρέποντα σεβασμό
Από τη στιγμή που μπήκε στον πολιτικό στίβο,( εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Χανίων το Μάρτιο του 1946,σε ηλικία 28 ετών )μέχρι το θάνατό του ήταν διαρκώς παρών ,σε όλες τις ιστορικές στιγμές. Δεν ιδιώτευσε , δεν κρύφθηκε, δεν καλύφθηκε επαρκώς για να αποφύγει τα πυρά
Είναι πολύ δύσκολο να αποτιμήσει κανείς τη ζωή και την προσφορά ενός χαλκέντερου και μακρόβιου πολιτικού. Τι έκανε σωστά ,που έκανε λάθος. Συνηθίζεται να λέγεται ότι αυτό είναι έργο του ιστορικού του μέλλοντος. Αυτοκυριαρχούμενος, ψύχραιμος, αθεράπευτα αισιόδοξος και ωμά ειλικρινής, ήταν ένας πολιτικός που έθεσε τον εαυτό του στην κρίση της ιστορίας και όχι των συγχρόνων του.
Σε ηλικία 32 ετών , Φεβρουάριο 1951,ανέλαβε για πρώτη φορά κυβερνητική ευθύνη, ως υφυπουργός Οικονομικών. Η πολιτική σταδιοδρομία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ήταν ιδιαίτερα δύσκολη. Μετ΄εμποδίων αναγκάστηκε να πορευτεί. Πολλοί άλλοι θα είχαν γονατίσει .Αυτός όμως όχι.
Διέθετε εντυπωσιακό εκτόπισμα: ισχυρή προσωπικότητα, έντονη αυτοπεποίθηση, ζωηρή φιλοδοξία, παροιμιώδη αυτοκυριαρχία, ανεπτυγμένη πολιτική συγκρότηση, ωμό πραγματισμό.
Έφτασε στην κορύφωση της πολιτικής καριέρας και έγινε πρωθυπουργός , από το Απρίλιο του 1990 έως το Σεπτέμβριο του 1993.
Ο Κων/νος Μητσοτάκης γεύτηκε λύπες και χαρές.
Είχε τη χαρά να δεί την πολιτική εξέλιξη της Ντόρας και του Κυριάκου, τη μεγάλη λύπη του θανάτου «της Μαρίκας» και το 1989 το καίριο χτύπημα της δολοφονίας του Παύλου Μπακογιάννη, που ήταν όχι μόνο γαμπρός του, αλλά και πολίτιμος σύμβουλος και συνεργάτης.
Ο Κων/νος Μητσοτάκης υπήρξε σημαντικός ηγέτης. Το έργο των σημαντικών ηγετών πρέπει να μελετάται και να συζητιέται για να μαθαίνουμε.Να αποφεύγουμε τα λάθη και να κρατάμε όσα έπραξαν ορθά. Ας είναι αιωνία η μνήμη του.
