Η επιστημονική ονομασία είναι Cichorium Intibus, Taraxacum afficinalis. Υπάρχουν αρκετά είδη και ποικιλίες χόρτων με το όνομα αυτό. Τα ραδίκια ήταν πολύ γνωστά στους αρχαίους Έλληνες, Αιγυπτίους και Ρωμαίους (ο Βιργίλιος, ο Οράτιος, ο Οβίδιος και ο Πλίνιος το ανέφεραν. Και ο Γαληνός τα χαρακτήριζε ως φίλο του συκωτιού και του στομαχιού).
Τα έτρωγαν όπως και εμείς σήμερα, βραστά και ωμά το χειμώνα και ο Διοσκουρίδης τα συνιστούσε ως χωνευτικά. Οι κινέζοι γιατροί συνιστούσαν από τους αρχαίους χρόνους αγριοραδίκι για θεραπεία κρυολογημάτων, πνευμονίας, ηπατίτιδας, δοθιήνων, ελκών και παχυσαρκίας.
Οι παραδοσιακοί Ινδοί γιατροί της Αγιουρβέδα χρησιμοποιούσαν ένα κατάπλασμα από λεπτοκομμένο αγριοραδίκι για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού. Οι Άραβες γιατροί του 10ου αιώνα, ήταν οι πρώτοι που αναγνώρισαν ότι το αγριοραδίκι είναι διουρητικό.
