Στην ομιλία του ο Υφυπουργός αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα να ιεραρχηθούν οι ανάγκες και να δοθεί προτεραιότητα στις επενδύσεις που μοχλεύουν τους πόρους του Προγράμματος και έχουν πολλαπλασιαστικά οφέλη για τις τοπικές οικονομίες και κοινωνίες, οι οποίες υπηρετούν τη στρατηγική του ΥπΑΑΤ πάνω στο πρωτογενή τομέα και την αγροτική οικονομία.
«Ο αγροτικός κόσμος όσο και η ελληνική ύπαιθρος γενικότερα, προσδοκά πολλά από το νέο Πρόγραμμα, στη κατεύθυνση χρηματοδότησης των μεγάλων αναγκών, που ιδιαίτερα μέσα στη κρίση έχουν δημιουργηθεί, αναγκών που αφορούν τόσο σε ιδιωτικές επενδύσεις όσο και σε δημόσιες υποδομές. Στη τρέχουσα προγραμματική περίοδο, θα πρέπει να αποφύγουμε λάθη και παραλείψεις του παρελθόντος, όπου όλοι μας λίγο έως πολύ βιώσαμε τη σπατάλη και την ανορθολογική διαχείριση των κοινοτικών πόρων και προγραμμάτων στη λογική εξυπηρέτησης μικροπελατιακών και μικροπολιτικών συμφερόντων, γεγονός που οδήγησε τόσο τον πρωτογενή τομέα όσο και την ελληνική οικονομία συνολικότερα στο τέλμα της ύφεσης, της ανεργίας και της απο-επένδυσης και το χειρότερο οδήγησε στη διάρρηξη του παραγωγικού και κοινωνικού ιστού της χώρας μας», δήλωσε ο Λαρισαίος Υφυπουργός.
Συνεχίζοντας την παρέμβασή του τόνισε ότι για τους λόγους αυτούς, θα πρέπει να στηρίξουμε όλοι τη νέα στρατηγική προσέγγιση του ΠΑΑ για την αγροτική ανάπτυξη, που έχει στο επίκεντρο την δομική αναδιάρθρωση του πρωτογενή τομέα και την ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας, με την προσέλκυση νέων ανθρώπων στη γεωργία, που με νέες ιδέες και κυρίως νοοτροπία θα αξιοποιήσουν τη συνεργασία και τη καινοτομία, τις νέες τεχνολογίες και τις νέες πρακτικές στη παραγωγή.
«Θα πρέπει να στηρίξουμε όλοι μας, μια νέα λογική παρέμβασης στην αναπτυξιακή διαδικασία των αγροτικών περιοχών, η οποία θα εδράζει στην ικανοποίηση των πραγματικών αναγκών και θα απαντά στα ουσιαστικά προβλήματα των Ελλήνων αγροτών και των κατοίκων της υπαίθρου συνολικότερα. Οι επιδοματικού χαρακτήρα ενισχύσεις της παραγωγής, που αποτέλεσαν κυρίαρχο συστατικό της πολιτικής σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο τις προηγούμενες δεκαετίες, θα πρέπει να δώσουν τη θέση τους σε αναπτυξιακού χαρακτήρα επενδύσεις που θα δημιουργούν συνθήκες βελτίωσης της βιωσιμότητας και ανταγωνιστικότητας των γεωργικών εκμεταλλεύσεων, συνθήκες δημιουργίας νέων θέσεων απασχόλησης, βιώσιμης διαχείρισης των φυσικών πόρων καθώς και ισόρροπης εδαφικής ανάπτυξης των αγροτικών περιοχών».
