Θα μπορούσαμε να γράφουμε και ότι επιστρέφει στον Ολυμπιακό... Διότι για τους «ερυθρόλευκους» είχε ξεκινήσει και πριν από σχεδόν μια δεκαετία ο 26χρονος πλέον μέσος από το Ναύπλιο. Τότε που τον πλησίασε ο Γιάννης Κόλλιας, αυτός που τον ανακάλυψε πρώτος, και ήθελε να τον πάει στον Πειραιά. Τότε που ο έφηβος ακόμα Παναγιώτης έζησε την πρώτη έκπληξη της ποδοσφαιρικής ζωής του και τελικά κατέληξε στην ΑΕΚ, ως μέλος της πρώτης ομάδας της από το 2007.
Να παίξει σε μια μεγάλη ομάδα. Αυτό ήταν και το δικό του όνειρο. Κι αν ακόμη δεν ήταν εύκολα τα τρία χρόνια που πέρασε στην «Ένωση», έχει να θυμάται την επιβλητική παρουσία του Δέλλα, του Καφέ και του Λυμπερόπουλου, τους οποίους αναφέρει και ευγνωμονεί πάντα για την στήριξή τους. Και, φυσικά, θυμάται τις ιστορίες που έλεγε στους συμμαθητές του στο λύκειο της Νέας Φιλαδέλφειας για τον Ριβάλντο και όλους τους σπουδαίους παίκτες με τους οποίους μοιραζόταν τα αποδυτήρια την σεζόν 2007-08. Όλοι οι μεγαλύτεροι τον πρόσεχαν και τον συμβούλευαν.
Η μετακίνηση σε μεγάλη ομάδα ήταν για τον έφηβο Παναγιώτη ένα ταξίδι στην ενηλικίωση. Ντεμπούτο με την ΑΕΚ και ασίστ σε αγώνα με τον Φωστήρα για το Κύπελλο, σε ηλικία 16 ετών το φθινόπωρο του 2007, παρθενικό - νικητήριο γκολ στις 14 Φεβρουαρίου 2009, μία ημέρα πριν από τα 18α γενέθλιά του, στις καθυστερήσεις με αντίπαλο τον Θρασύβουλο.
Ο Ταχτσίδης είναι πια... άνδρας, παίζει με τους μεγάλους και αρχίζει ήδη να γίνεται θέμα συζήτησης όχι μόνο για το ταλέντο του, αλλά και για τις... εξωγηπεδικές δραστηριότητές του. Η ζωή στην Αθήνα για το παιδί που είχε μεγαλώσει στο Ναύπλιο ήταν, επίσης, βήμα προς την ωρίμανση.
Το 2010 ήταν πρωταγωνιστής άλλης μιας έκπληξης. Ήταν η απόφασή του να φύγει από την ΑΕΚ και να συνεχίσει την καριέρα του στην Τζένοα. Η μετακόμιση στην Ιταλία δεν είναι εύκολη, η προσαρμογή στη χώρα μάλλον δύσκολη, καθώς δεν γνωρίζει ιταλικά και... κουτσομιλάει αγγλικά. Δεν πήρε καμία συμμετοχή, δόθηκε δανεικός σε Τσεζένα και Γκροσέτο, ακολούθως (τη σεζόν 2011-12) και πάλι με δανεισμό στην Ελλάς Βερόνα. Ο ίδιος δεν αμφέβαλε ποτέ γαι την απόφασή του να αφήσει σε τόσο νεαρή ηλικία την πατρίδα του για να κυνηγήσει το όνειρό του...
Στην Ιταλία έκαναν λόγο για ένα ξεχωριστό ελληνικό ταλέντο, που είχε καταφέρει να ξεχωρίσει στη Serie B. Και αποδείχθηκε ότι δεν ήταν μόνο λόγια, όταν το καλοκαίρι του 2012, υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο με τη Ρόμα, η οποία κατέβαλε 2.5 εκατομμύρια ευρώ στην ομάδα της Γένοβας. Και ο Ταχτσίδης, ίσως προς έκπληξη πολλών στην Ελλάδα, ήταν πια «τζιαλορόσο».
Ο Έλληνας μέσος ζει ένα όνειρο. Είναι προσωπική επιλογή του Ζντένεκ Ζέμαν, ο Ταχτσίδης είναι αποφασισμένος να δικαιώσει τον προπονητή του και να μην αφήσει την πιο μεγάλη ευκαιρία της ζωής του να πάει χαμένη. Μια σεζόν στη Ρόμα πρόλαβε να γράψει 21 συμμετοχές και στη συνέχεια ακολούθησε μια πορεία που περιελάμβανε αγορές και δανεισμούς από τη Τζένοα στην Κατάνια, κατόπιν στην Τορίνο, έπειτα στην Ελλάς Βερόνα μέχρι το καλοκαίρι του 2016 όταν γύρισε στην Τορίνο για να αγωνιστεί τελικά τη φετινή σεζόν με τη μορφή δανεισμού στην Κάλιαρι.
Όλα αυτά τα χρόνια ανέβαινε σταδιακά και τα... σκαλιά των εθνικών ομάδων, από τις μικρότερες μέχρι των ανδρών... Έκανε ντεμπούτο στην «μεγάλη» ομάδα υπό τις οδηγίες του Φερνάντο Σάντος, σε φιλικό αγώνα με την Ιρλανδία τον Νοέμβριο του 2012, μόλις στα 21 του, ενώ υπήρξε μέλος της αποστολής στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας το 2014. Το πρώτο γκολ του ήρθε στη νίκη επί της Ουγγαρίας με 4-3 τον Οκτώβριο του 2015, ενώ ο νυν προπονητής της Εθνικής, Μίχαελ Σκίμπε, τον εμπιστεύεται απόλυτα και τον χρησιμοποιεί ως βασικό στα προκριματικά του Μουντιάλ της Ρωσίας.
«Αφήστε τον ήρεμο. Δεν χρειάζεται να τον βάλουμε πάνω. Έχει δρόμο και πρέπει να πάει σιγά σιγά. Ας μην το κάνουμε αμέσως» ήταν τα λόγια του Ντούσαν Μπάγεβιτς, το 2009 μετά από εκείνο το γκολ του Ταχτσίδη κόντρα στον Θρασύβουλο. Αφήστε τον ήρεμο, θα μπορούσε να πει κάποιος γι' αυτόν και σήμερα, οκτώ χρόνια μετά. Έχει ακόμα δρόμο μπροστά του...
Κάποιοι διαβάζοντας το βιογραφικό του διαπιστώνουν έκπληκτοι πως είναι μόλις 26 χρόνων. Και έχει ζήσει τόσα πολλά ήδη... Απλά είχε βάλει την καριέρα του σε fast forward. Και τώρα βρίσκει μπροστά του ένα λιμάνι. Και ίσως είναι η κατάλληλη στιγμή για να πατήσει παύση...
