Το φίδι ήταν τραυματισμένο στο κάτω μέρος του σώματος του . Αφού του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες από τον αγρότη, το άφησε ελεύθερο και πάλι στο φυσικό του περιβάλλον.
Οι ελληνικοί βόες είναι μικρότεροι συγκριτικά με τους ποικιλόχρωμους των τροπικών ειδών και ονομάζονται «βόες της άμμου».
Στην Ευρώπη εξαπλώνεται μόνο ένα είδος βόα της άμμου, το οποίο λέγεται και ερημόφιδο ή λουρίτης (Eryx jaculus), το οποίο είναι ελάχιστα γνωστό αφού αποφεύγει να εμφανίζεται, ζει υπογείως σε στοές και στην επιφάνεια βυθίζεται σε χαλαρό χώμα ή άμμο ή τρυπώνει ανάμεσα σε πέτρες.
Ο Ελληνικός βόας είναι ένα σχετικά μικρό φίδι με το μήκος του να φτάνει περίπου το ένα μέτρο. Απαντάται σε περιοχές με χαμηλή βλάστηση (θαμνώνες, λιβάδια, καλλιέργειες, με αμμώδες και πετρώδες υπόστρωμα) και δραστηριοποιείται την ημέρα και πάντα υπογείως, εκτός από την αναπαραγωγική περίοδο που εκτίθεται και στην επιφάνεια του εδάφους.
Γεννά νεαρά άτομα αφού τα θηλυκά άτομα «κρατούν» τα αυγά στην κοιλιά τους μέχρι και την εκκόλαψη. Η διατροφή του βασίζεται στα μικρά θηλαστικά, στα πουλιά και τις σαύρες και στα έντομα, τα οποία σκοτώνει με περίσφιξη.
Θεωρείται σπάνιο είδος και προστατεύεται με τη σύμβαση της Βέρνης, την κοινοτική οδηγία 92/43/ΕΟΚ και με τη σύμβαση CITES (Σύμβαση για το Διεθνές Εμπόριο των Απειλούμενων με Εξαφάνιση ειδών της άγριας πανίδας και χλωρίδας).
.webp "ΑΡΓΟΛΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ")