Ήδη η ΝΑΣΑ και οι πολιτείες των Η.Π.Α. από όπου θα είναι ορατή, άρχισαν τις προετοιμασίες για την παρατήρηση του φαινομένου, αφού έχει αρκετά χρόνια να παρατηρηθεί η εν λόγω ολική έκλειψη. Η έκλειψη θα ξεκινήσει στις 18ω 46λ 42δ και θα τελειώσει στις 24ω 04λ 24δ.
Έκλειψη ενός ουρανίου σώματος έχουμε όταν ένα τρίτο σώμα παρεμβάλεται ανάμεσα σε δύο άλλα σώματα, με αποτέλεσμα τα δύο σώματα να μην έχουν οπτική επαφή. Στην προκειμένη περίπτωση την «τριπλέτα» αυτού του συστήματος αποτελούν ο Ήλιος η Γη και η Σελήνη και οι εναλλαγές μεταξύ των τριών προκαλούν τις Ηλιακές και Σεληνιακές εκλείψεις σε συνδυασμό με την πιο συγκλονιστική «σύμπτωση» του Ηλιακού μας συστήματος. Η σύμπτωση αυτή είναι ότι η φαινόμενη διάμετρος της Σελήνης και του Ήλιου όπως την βλέπει ένας γήινος παρατηρητής είναι σχεδόν η ιδιά, με μια μικρή διακύμανση της φαινόμενης διαμέτρου της Σελήνης από 91% έως 106% από αυτή του Ήλιου λόγω της ελλειπτικής κίνησης της Σελήνης γύρω από τη Γη και της ελλειπτικής κίνησης της Γης γύρω από τον Ήλιο.
Η πρώτη πειραματική επιβεβαίωση της Γενικής θεωρίας του Αϊνστάιν έγινε κατά τη διάρκεια μιας ολικής Έκλειψης Ηλίου το 1919. Αυτή η πειραματική επαλήθευση ήταν και αυτή που συγκλόνισε τον τότε επιστημονικό κόσμο γιατί έμελλε να αλλάξει όλη την κλσσική φυσική και να μας εισαγάγει σε μια νέα εποχή την οποία μέχρι τότε κανένας δεν φανταζόταν και με προϊόν αυτών των ανακαλύψεων όλα όσα ζούμε σήμερα με τις προηγμένες τεχνολογίες των ηλεκτρονικών, τη διαστημική εποχή και άλλα πολλά. Αυτό που έγινε εκείνη την ημέρα ήταν η πρόβλεψη του νεαρού Αϊνστάιν ότι κατά τη διάρκεια της εκλείψεως και ενώ θα σκοτείνιαζε και θα εμφανιζόταν ο έναστρος ουρανός, θα παρατηρούνταν κάποια άστρα τα οποία ήταν κρυμμένα πίσω από τον Ήλιο αλλά λόγω της καμπυλότητας του χώρου από τον Ήλιο θα έκαμπταν τις ακτίνες των εν λόγω άστρων και θα εμφανίζονταν σε εμάς. Όπως και έγινε και απόδειξε ότι ο Ήλιος συμπεριφέρθηκε ως βαρυτικός μαγνήτης και καμπύλωσε τις ακτίνες των αστεριών λόγω της βαρύτητας του και τις οδήγησε στα μάτια των αστρονόμων που παρατηρούσαν το φαινόμενο και έτσι έβλεπαν κάποια άστρα τα οποία σύμφωνα με την κλασική φυσική θα έπρεπε να ήταν αόρατα, αφού η πραγματική τους θέση ήταν πίσω από τον Ήλιο, κρυμμένα από εμάς.
Δηλαδή, εάν βάζαμε έναν Ήλιο δίπλα από έναν τοίχο θα μπορούσαμε να δούμε τι συμβαίνει πίσω από τον τοίχο αφού ο Ήλιος σύμφωνα με το Αϊνστάιν θα καμπύλωνε τον χώρο και θα μας αποκάλυπτε έναν κόσμο ο οποίος δεν θα ήταν ορατός για εμάς.
Σεληνιακές εκλείψεις έχουμε όταν η Γη παρεμβάλλεται ανάμεσα στον Ήλιο και τη Σελήνη με αποτέλεσμα η Σελήνη να βρίσκεται στη σκιά της Γης (Ήλιος - Γη - Σελήνη). Οι σεληνιακές εκλείψεις διαχωρίζονται στις εκλείψεις εκ της παρασκιάς της Γης, και τις εκλείψεις εκ της σκιάς της Γης όπως αυτή που είχαμε τη Δευτέρα 07/08/2017, οι οποίες αποτελούν ένα εξαιρετικά όμορφο θέαμα, αφού η Σελήνη κοκκινίζει.
Στις Ηλιακές εκλείψεις η Σελήνη είναι αυτή που παρεμβάλλεται μεταξύ των σωμάτων Ηλίου και Γης (Ήλιος – Σελήνη – Γη) και πρακτικά η Γη μπαίνει θα λέγαμε στη σκιά της Σελήνης. Οι ηλιακές εκλείψεις χωρίζονται σε 3 είδη.
Την Ολική Έκλειψη που είναι και η ομορφότερη και σημαντικότερη όπου ο ουρανός σκοτίζεται πλήρως και είναι ένα συγκλονιστικό θέαμα, στο οποίο γίναμε και εμείς αυτόπτες μάρτυρες στην Ολική Έκλειψη Ηλίου στο Καστελόριζο στις 29/03/2006, κατά την οποία συμμετείχε κυπριακή αποστολή υπό τον συντονισμό του Ιωάννη Φάκα. Στην Ολική Έκλειψη ο δίσκος της Σελήνης επικαλύπτει πλήρως τον δίσκο του ηλίου και έτσι έχουμε την Ολική Έκλειψη.
Η δεύτερη περίπτωση είναι η Μερική Έκλειψη όπου ο δίσκος της Σελήνης επικαλύπτει μερικώς τον δίσκο του Ηλίου, ο οποίος μοιάζει σαν να δαγκώθηκε από κάποιον.
Η τρίτη περίπτωση είναι η Δακτυλιοειδής, όπου ο δίσκος της Σελήνης επικαλύπτει μεν ολικά τον δίσκο του Ηλίου, όμως επειδή η Σελήνη στην προκειμένη περίπτωση βρίσκεται σε πιο μακρινή απόσταση από τη Γη, ο δίσκος της φαινομενικά από ένα Γήινο παρατηρητή φαίνεται πιο μικρός από ό,τι σε μία Ολική Έκλειψη, με αποτέλεσμα αφού είναι μικρότερος να μην επικαλύπτει όλη την επιφάνεια του δίσκου του Ηλίου και ενώ επικαλύπτονται σαν δύο ομόκεντροι κύκλοι, να λάμπει από πίσω ο δίσκος του Ηλίου ως ένα τεράστιο πύρινο δακτυλίδι.
Μετά τη Σεληνιακή ακολουθεί Ηλιακή έκλειψη
Οι σεληνιακές και οι ηλιακές εκλείψεις παρουσιάζονται υπό προϋποθέσεις, αφού όπως ξέρουμε όλα τα σώματα κινούνται στην εκλειπτική και με κάποια λόξωση, έτσι υπό κάποιες προϋποθέσεις παρουσιάζονται και είναι συσχετισμένες, για αυτό προ ολίγων ημερών (7/8/2017) είχαμε τη Σεληνιακή έκλειψη και μετά από την πάροδο μισού συνοδικού μήνα, περίπου 14 ημερών, θα έχουμε την Ηλιακή έκλειψη.
Από αρχαιοτάτων χρόνων οι εκλείψεις αποτελούσαν πρόκληση για την ερμηνεία τους και ταυτοχρόνως, όμως, οπτικά ήταν φαινόμενα μυστηρίου και κακοί οιωνοί, αφού προκαλούσαν φόβο στον κόσμο, κάτι το οποίο δεν ισχύει σήμερα αφού μας προκαλεί ευφορία και θεωρούμε τυχερούς όσους τις παρακολουθούν. Εξάλλου, οι θεωρίες της σχετικότητας του Αϊνστάιν επιβεβαιώθηκαν μέσω μιας ολικής έκλειψης Ηλίου.
Οι σεληνιακές εκλείψεις όταν συμβαίνουν μπορούν να τις παρακολουθούν όσοι έχουν οπτική επαφή την εν λόγω στιγμή με τη Σελήνη, όπου και αν βρίσκονται στη Γη, σε αντίθεση με τις Ηλιακές που την εν λόγω στιγμή της Έκλειψης σε διάφορα μέρη του πλανήτη παρουσιάζεται διαφορετικά, έτσι ενώ τη Δευτέρα η ώρα 18ω 46λ εμείς από την Κύπρο δεν θα παρατηρήσουμε καμιά αλλαγή, την ίδια ώρα κάποιοι άλλοι θα δουν τον Ήλιο να γίνεται αόρατος.
Έκλειψη ενός ουρανίου σώματος έχουμε όταν ένα τρίτο σώμα παρεμβάλεται ανάμεσα σε δύο άλλα σώματα, με αποτέλεσμα τα δύο σώματα να μην έχουν οπτική επαφή. Στην προκειμένη περίπτωση την «τριπλέτα» αυτού του συστήματος αποτελούν ο Ήλιος η Γη και η Σελήνη και οι εναλλαγές μεταξύ των τριών προκαλούν τις Ηλιακές και Σεληνιακές εκλείψεις σε συνδυασμό με την πιο συγκλονιστική «σύμπτωση» του Ηλιακού μας συστήματος. Η σύμπτωση αυτή είναι ότι η φαινόμενη διάμετρος της Σελήνης και του Ήλιου όπως την βλέπει ένας γήινος παρατηρητής είναι σχεδόν η ιδιά, με μια μικρή διακύμανση της φαινόμενης διαμέτρου της Σελήνης από 91% έως 106% από αυτή του Ήλιου λόγω της ελλειπτικής κίνησης της Σελήνης γύρω από τη Γη και της ελλειπτικής κίνησης της Γης γύρω από τον Ήλιο.
Η πρώτη πειραματική επιβεβαίωση της Γενικής θεωρίας του Αϊνστάιν έγινε κατά τη διάρκεια μιας ολικής Έκλειψης Ηλίου το 1919. Αυτή η πειραματική επαλήθευση ήταν και αυτή που συγκλόνισε τον τότε επιστημονικό κόσμο γιατί έμελλε να αλλάξει όλη την κλσσική φυσική και να μας εισαγάγει σε μια νέα εποχή την οποία μέχρι τότε κανένας δεν φανταζόταν και με προϊόν αυτών των ανακαλύψεων όλα όσα ζούμε σήμερα με τις προηγμένες τεχνολογίες των ηλεκτρονικών, τη διαστημική εποχή και άλλα πολλά. Αυτό που έγινε εκείνη την ημέρα ήταν η πρόβλεψη του νεαρού Αϊνστάιν ότι κατά τη διάρκεια της εκλείψεως και ενώ θα σκοτείνιαζε και θα εμφανιζόταν ο έναστρος ουρανός, θα παρατηρούνταν κάποια άστρα τα οποία ήταν κρυμμένα πίσω από τον Ήλιο αλλά λόγω της καμπυλότητας του χώρου από τον Ήλιο θα έκαμπταν τις ακτίνες των εν λόγω άστρων και θα εμφανίζονταν σε εμάς. Όπως και έγινε και απόδειξε ότι ο Ήλιος συμπεριφέρθηκε ως βαρυτικός μαγνήτης και καμπύλωσε τις ακτίνες των αστεριών λόγω της βαρύτητας του και τις οδήγησε στα μάτια των αστρονόμων που παρατηρούσαν το φαινόμενο και έτσι έβλεπαν κάποια άστρα τα οποία σύμφωνα με την κλασική φυσική θα έπρεπε να ήταν αόρατα, αφού η πραγματική τους θέση ήταν πίσω από τον Ήλιο, κρυμμένα από εμάς.
Δηλαδή, εάν βάζαμε έναν Ήλιο δίπλα από έναν τοίχο θα μπορούσαμε να δούμε τι συμβαίνει πίσω από τον τοίχο αφού ο Ήλιος σύμφωνα με το Αϊνστάιν θα καμπύλωνε τον χώρο και θα μας αποκάλυπτε έναν κόσμο ο οποίος δεν θα ήταν ορατός για εμάς.
Σεληνιακές εκλείψεις έχουμε όταν η Γη παρεμβάλλεται ανάμεσα στον Ήλιο και τη Σελήνη με αποτέλεσμα η Σελήνη να βρίσκεται στη σκιά της Γης (Ήλιος - Γη - Σελήνη). Οι σεληνιακές εκλείψεις διαχωρίζονται στις εκλείψεις εκ της παρασκιάς της Γης, και τις εκλείψεις εκ της σκιάς της Γης όπως αυτή που είχαμε τη Δευτέρα 07/08/2017, οι οποίες αποτελούν ένα εξαιρετικά όμορφο θέαμα, αφού η Σελήνη κοκκινίζει.
Στις Ηλιακές εκλείψεις η Σελήνη είναι αυτή που παρεμβάλλεται μεταξύ των σωμάτων Ηλίου και Γης (Ήλιος – Σελήνη – Γη) και πρακτικά η Γη μπαίνει θα λέγαμε στη σκιά της Σελήνης. Οι ηλιακές εκλείψεις χωρίζονται σε 3 είδη.
Την Ολική Έκλειψη που είναι και η ομορφότερη και σημαντικότερη όπου ο ουρανός σκοτίζεται πλήρως και είναι ένα συγκλονιστικό θέαμα, στο οποίο γίναμε και εμείς αυτόπτες μάρτυρες στην Ολική Έκλειψη Ηλίου στο Καστελόριζο στις 29/03/2006, κατά την οποία συμμετείχε κυπριακή αποστολή υπό τον συντονισμό του Ιωάννη Φάκα. Στην Ολική Έκλειψη ο δίσκος της Σελήνης επικαλύπτει πλήρως τον δίσκο του ηλίου και έτσι έχουμε την Ολική Έκλειψη.
Η δεύτερη περίπτωση είναι η Μερική Έκλειψη όπου ο δίσκος της Σελήνης επικαλύπτει μερικώς τον δίσκο του Ηλίου, ο οποίος μοιάζει σαν να δαγκώθηκε από κάποιον.
Η τρίτη περίπτωση είναι η Δακτυλιοειδής, όπου ο δίσκος της Σελήνης επικαλύπτει μεν ολικά τον δίσκο του Ηλίου, όμως επειδή η Σελήνη στην προκειμένη περίπτωση βρίσκεται σε πιο μακρινή απόσταση από τη Γη, ο δίσκος της φαινομενικά από ένα Γήινο παρατηρητή φαίνεται πιο μικρός από ό,τι σε μία Ολική Έκλειψη, με αποτέλεσμα αφού είναι μικρότερος να μην επικαλύπτει όλη την επιφάνεια του δίσκου του Ηλίου και ενώ επικαλύπτονται σαν δύο ομόκεντροι κύκλοι, να λάμπει από πίσω ο δίσκος του Ηλίου ως ένα τεράστιο πύρινο δακτυλίδι.
Μετά τη Σεληνιακή ακολουθεί Ηλιακή έκλειψη
Οι σεληνιακές και οι ηλιακές εκλείψεις παρουσιάζονται υπό προϋποθέσεις, αφού όπως ξέρουμε όλα τα σώματα κινούνται στην εκλειπτική και με κάποια λόξωση, έτσι υπό κάποιες προϋποθέσεις παρουσιάζονται και είναι συσχετισμένες, για αυτό προ ολίγων ημερών (7/8/2017) είχαμε τη Σεληνιακή έκλειψη και μετά από την πάροδο μισού συνοδικού μήνα, περίπου 14 ημερών, θα έχουμε την Ηλιακή έκλειψη.
Από αρχαιοτάτων χρόνων οι εκλείψεις αποτελούσαν πρόκληση για την ερμηνεία τους και ταυτοχρόνως, όμως, οπτικά ήταν φαινόμενα μυστηρίου και κακοί οιωνοί, αφού προκαλούσαν φόβο στον κόσμο, κάτι το οποίο δεν ισχύει σήμερα αφού μας προκαλεί ευφορία και θεωρούμε τυχερούς όσους τις παρακολουθούν. Εξάλλου, οι θεωρίες της σχετικότητας του Αϊνστάιν επιβεβαιώθηκαν μέσω μιας ολικής έκλειψης Ηλίου.
Οι σεληνιακές εκλείψεις όταν συμβαίνουν μπορούν να τις παρακολουθούν όσοι έχουν οπτική επαφή την εν λόγω στιγμή με τη Σελήνη, όπου και αν βρίσκονται στη Γη, σε αντίθεση με τις Ηλιακές που την εν λόγω στιγμή της Έκλειψης σε διάφορα μέρη του πλανήτη παρουσιάζεται διαφορετικά, έτσι ενώ τη Δευτέρα η ώρα 18ω 46λ εμείς από την Κύπρο δεν θα παρατηρήσουμε καμιά αλλαγή, την ίδια ώρα κάποιοι άλλοι θα δουν τον Ήλιο να γίνεται αόρατος.
.webp "ΑΡΓΟΛΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ")