Είναι αλήθεια η "παρολίγον καταστροφή" της Πελοποννήσου και της Κρήτης το 2002 από μετεωρίτη;

 Από καθαρή τύχη γλίτωσε η Νότια Πελοπόννησος, η Κρήτη και οι ακτές της Λιβύης και της Βορείου Αφρικήςτο 2002 από την ολική καταστροφή, αποκαλύπτεται σήμερα 15 χρόνια μετά το περίφημο "Συμβάν της Ανατολικής Μεσογείου" όταν ένας μετεωρίτης στις 6 Ιουνίου 2002 τελικά εξερράγη σε συντεταγμένες 34ºN 21ºE, επάνω από την θαλάσσια περιοχή ανάμεσα στη Λιβύη, την Νότια Πελοπόννησο και την Κρήτη λίγο πριν πέσει στην θάλασσα!

Η έκρηξη υπολογίστηκε ότι είχε ισχύ 26 κιλοτόνων - ήταν, δηλαδή, διπλάσια από αυτήν της Χιροσίμα και αν δεν είχε εκραγεί θα είχε πέσει στο Λιβυκό Πέλαγος και θα είχε δημιουργήσει ένα παλιρροϊκό κύμα ύψους δεκάδων μέτρων που θα κτυπούσε τις ακτές της Νότιας Πελοποννήσου και της νότιας Κρήτης και θα προκαλούσε καταστροφή ανάλογη με αυτή που προκάλεσε η έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης περί το 1600 π.Χ. και μάλλον είχε ως αποτέλεσμα την καταστροφή ή την παρακμή του μινωικού πολιτισμού.

Αρχικά είχε θεωρηθεί ότι ήταν 10-12 ΚΤ η ισχύς του, αλλά μεταγενέστερες αναλύσεις αποκάλυψαν ότι ήταν υπερδιπλάσια!

Ο αστεροειδής είχε διάμετρο 10 μέτρων και δεν εντοπίστηκε καθώς πλησίαζε τη Γη, αλλά ευτυχώς καταστράφηκε ενώ είχε περάσει τα ανώτατα στρώματα της ατμόσφαιρας και κατευθυνόταν προς την επιφάνεια του πλανήτη, κάπου προς το Λιβυκό Πέλαγος.

Η Νότια Πελοπόννησος και η Κρήτη πολύ δύσκολα θα είχαν διασωθεί, τουλάχιστον οι νότιες περιοχές τους, αφού κύματα ύψους 30 μέτρων θα τις έπλητταν , όπως αντίστοιχα και τις ακτές της Λιβύης.

Την έκρηξη στην ατμόσφαιρα κατέγραψαν δορυφόροι και σεισμογραφικά κέντρα.

Είναι αλήθεια;  - Tι ακριβώς συνέβη το 2002;

Στις 6 Ιουνίου 2002 ένας μετεωρίτης διαμέτρου μόλις 1,5-3 μέτρα, εισήλθε στην ατμόσφαιρα της γης. Το μετέωρο λόγω τριβής και μικρού μεγέθους δεν έφτασε ποτέ στην επιφάνεια του πλανήτη μας. Αντιθέτως εξεράγει στην ανώτερη ατμόσφαιρα, μεταξύ Λιβύης και Κρήτης (34°N 21°E), πάνω από την ανατολική Μεσόγειο θάλασσα. Το περιστατικό έγινε γνωστό ως «2002 Eastern Mediterranean event». Η έκρηξη αντιστοιχούσε σε μέγεθος 10-12 περίπου κιλοτόνων ΤΝΤ, δηλαδή όση είναι η ισχύς μιας μικρής ατομικής βόμβας.

Η πιο διάσημη έκρηξη μετεωρίτη στον αέρα, είναι αυτή της Τονγκουσκα στη Σιβηρία το 1908.Η ενέργεια που απελευθερώθηκε από τη συγκεκριμένη έκρηξη υπολογίζεται κάπου μεταξύ 15 με 30 μεγατόνους ΤΝΤ.(1000 έως 3000 φορές ισχυρότερη από την έκρηξη του 2002) και ισοπέδωσε 2000 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Το συγκεκριμένο μετέωρο δεν είχε καμία πιθανότητα να φτάσει στην επιφάνεια του πλανήτη μας, λόγω μικρού μεγέθους. Περίπου 26 εκρήξεις ισχύος άνω των 15 κιλοτόνων, έχουν καταγραφεί μεταξύ 2000-2013, ενώ πολλές μικρότερες παρατηρούνται κάθε κάθε χρόνο στην ατμόσφαιρα του πλανήτη μας, από διαστημικούς βράχους που εκρήγνυνται λόγω τριβής. Ακόμη και να έφτανε στην επιφάνεια της θάλασσας, μεταξύ Κρήτης και Λιβύης, ο αντίκτυπος δεν θα είχε καμία σχέση με την έκρηξη του υπερηφαιστείου της Σαντορίνης (κατηγορία 7 ή 8) που είχε ισχύ ίση ή μεγαλύτερη από τα συνδυασμένα πυρηνικά οπλοστάσια των ΗΠΑ και της Ρωσίας.

Το περιστατικό ουδέποτε κρατήθηκε κρυφό, αλλά έγινε σχεδόν αμέσως γνωστό μέσα από σχετικά δημοσιεύματα.

http://www.spaceref.com/news/viewpr.html?pid=8834

http://abob.libs.uga.edu/bobk/ccc/cc071502.html

http://www.telegraph.co.uk/news/science/science-news/10781122/Asteroids-colliding-with-Earth-cause-atomic-scale-blasts.html

Από τα ανωτέρω καταλαβαίνουμε πως η Κρήτη δεν κινδύνεψε από αστεροειδή το 2002, ενώ το περιστατικό που πράγματι έλαβε χώρα πάνω από την Ανατολική Μεσόγειο, έχει καταγραφεί και δημοσιοποιηθεί από τη πρώτη στιγμή.