Με λαμπρότητα εορτάστηκε και φέτος το Γενέσιον της Θεοτόκου στον ομώνυμο Ιστορικό ναό της Παναγίας Ναυπλίου. Πρόκειται για ένα ναό κόσμημα της πόλεως και αγαπητός σε όλο τον κόσμο ντόπιους και ξένους.
Στον πανηγυρικό εσπερινό χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Αργολίδος Νεκτάριος ,οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο. Στο τέλος του πανηγυρικού εσπερινού ακολούθησε η λιτάνευση της ιερής εικόνας της Παναγίας μέσα από τα γραφικά σοκάκια της παλιάς πόλης του Ναυπλίου ,παιανιζούσης της Δημοτικής φιλαρμονικής του δήμου Ναυπλιέων.
Δεν έχουμε γραφτή μαρτυρία ούτε κτιτορική επιγραφή με το έτος Ίδρυσης του Ι.Ναού της Παναγίας. Ό Λαμπρυνίδης (Ή Ναυπλία, ό.π.. ο. 129) υποθέτει ότι πρέπει να είναι ό πρωτεύων ορθόδοξος ναός του Ναυπλίου (επειδή ό «Άγιος Γεώργιος άνηκε στους καθολικούς) επί’ Ενετοκρατίας. Ή Παναγία έχει σχήμα βασιλικής χωρίς τρούλο.
Ό νάρθηκας της πρέπει να έγινε μετά την Απελευθέρωση, όπως και το τριώροφο καμπαναριό της στη ΝΔ του πλευρά. «Ως σήμερα φροντισμένη με αγάπη ή Παναγία, αντιπροσωπεύει ένα από τα πιο ωραία ιστορικά και εκκλησιαστικά μνημεία της πόλης.
Στην απογραφή της εκκλησιαστικής περιουσίας το 1696, στην ουσία μια απλή καταγραφή κατοικιών που διέμεναν οι οικογένειες των ενοριτών κάθε εκκλησίας, αναφέρεται ως η ενορία του παπά Βουρδούχα. Απογράφονται 12 οικογένειες συνολικού αριθμού ατόμων 46, όλες ξένων εποίκων.
Ο ίδιος ο ιερομόναχος Βουρδούχας σημειώνει για την εκκλησία του ότι : «έχει αυτή η εκκλησία ενωρία καλήβια 12 φτιασμένα εις τόπον αυθεντικόν και κάθωνται όλων ξένη»Η Παναγία του Ναυπλίου είναι συνδεδεμένη με το μαρτύριο του Ναυπλιέως Νεομάρτυρα Αναστασίου που οι Τούρκοι τον βασάνισαν για την πίστη του στο Χριστό την πρώτη Φεβρουαρίου του 1655, στην ελιά που υπάρχει ακόμα στη βορινή πλευρά του ναού.
Στον περίβολο της ιστορικής αυτής ελιάς, αλλά και από τον άμβωνα του ναού κήρυττε ο μεγάλος κεφαλλονίτης εκκλησιαστικός ρήτορας Ηλίας Μηνιάτης 1708-1714. Πίσω από την αψίδα του ιερού βρίσκονται τα μνήματα του Ιερέως του ναού Καμαριώτη και της μητέρας του πρωθυπουργού Ιωάννη Κωλλέτη.
Ο Ιερός Ναός Γενεσίου της Θεοτόκου Ναυπλίου, πίσω από το σημερινό Αρχαιολογικό Μουσείο, είναι από τους παλαιότερους και ομορφότερους ναούς της πόλης του Nαυπλίου. O αρχικός ναός που χρονολογείται στον 15ο αιώνα, στα χρόνια της Πρώτης Eνετοκρατίας, ήταν μικρότερος και ανήκε στους Oρθοδόξους. Γύρω στο 1700, στα χρόνια της Δεύτερης Eνετοκρατίας, η εκκλησία πήρε τη σημερινή της μορφή, στον τύπο της τρίκλιτης βασιλικής.
Eσωτερικά διαθέτει ωραίο ξυλόγλυπτο τέμπλο, επτανησιακής τεχνοτροπίας, φιλοτεχνημένο τον 19ο αιώνα. Παρόμοιας τεχνοτροπίας είναι και ο άμβωνας και ο επισκοπικός θρόνος της εκκλησίας. Mεταγενέστερη προσθήκη αποτελεί ο νάρθηκας, ενώ το καμπαναριό χρονολογείται το 1907. Με όλα τα παραπάνω καθώς και με τις μελετημένες διαστάσεις των χώρων τονίζεται η εσωτερικότητα και η κατάνυξη, που επιβάλλει η αρχοντική αυτή εκκλησία.
