Μια απάντηση στην ανοικτή επιστολή του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων του Δημοτικού Σχολείου Μύλων

 «Λυπάμαι πολύ.... αγαπητοί Γονείς και Κηδεμόνες των μαθητών του Δημοτικού Σχολείου Μύλων, αν αυτό είναι το μήνυμα που λάβατε από τις προσπάθειες μιας χούφτας ανθρώπων, οι οποίοι αγωνίστηκαν με όλες τους τις δυνάμεις και θα συνεχίσουν ν’ αγωνίζονται για να παραμείνει το Δημοτικό Σχολείο της μικρής Δήμαινας ανοικτό και για τις επόμενες γενιές μαθητών.

Ακόμη και όταν όλες οι πόρτες ήταν κλειστές, ακόμη και όταν όλοι διαβεβαίωναν οτι η απόφαση δεν μπορεί ν' αλλάξει, αυτοί συνέχισαν τις προσπάθειές τους γιατί ο αγώνας για το αυτονόητο είναι δίκαιος και ο αγώνας για να παραμείνει ένα σχολείο ανοικτό είναι ΙΕΡΟΣ.

Αυτοί οι γονείς, με όλο το χωριό δίπλα τους και όλους όσοι φοίτησαν σε αυτό το Σχολείο και ζουν μακριά αλλά κρατάνε μέσα τους ζωντανές τις αναμνήσεις άξιων δασκάλων, αυτοί οι γονείς σας έστειλαν ένα άλλο μήνυμα: Οτι θα πρέπει ν’ αγωνιζόμαστε ακόμη και όταν όλα φαίνονται χαμένα.

Αυτό το μήνυμα φαίνεται οτι δεν το πήρατε ΠΟΤΕ. Αντίθετα, υποταχθήκατε στη μοίρα που σας επιφύλαξαν οι πολιτικάντηδες τούτου του τόπου, οι οποίοι πουλούσαν και σε σας ευτελή ψέματα οτι δεν γνωρίζουν τίποτα, οτι δεν μπορεί ν' αλλάξει τίποτα, για να δικαιολογήσουν την ανικανότητά τους.

Και αντί να συστρατευθείτε στην προσπάθεια ώστε να παραμείνουν τα σχολεία όλων των χωρίων του Νομού ανοικτά, αντί να ενώσετε τις δυνάμεις σας για το κοινό αποτέλεσμα, αντί να τους επαινέσετε που δεν έσκυψαν το κεφάλι, εσείς τους μέμφεστε επειδή τα κατάφεραν.

Αντί να τους συγχαρείτε και να προσπαθήσετε να επιτύχετε κάτι ακόμη καλύτερο για το δικό σας σχολείο, καταφεύγετε σε ειρωνικές επιστολές αποδεικνύοντας οτι το "διαίρει και βασίλευε" .... βασιλεύει ακόμη σε τούτο τον τόπο.

Και επειδή υπαινιχθήκατε ευθέως την εμπλοκή εν ενεργεία πολιτικών στην προσπάθεια αυτή, θα πρέπει κάποιος να σας πει ότι αυτό όχι μόνο δεν είναι μεμπτό, όχι μόνο δεν απαγορεύεται αλλά επιβάλλεται κιόλας, καθώς οι εκλεγμένοι από το λαό έχουν την υποχρέωση να τον υπερασπίζονται και αυτό έκαναν όσοι ανταποκρίθηκαν στο δίκαιο αίτημα της κοινωνίας της Δήμαινας.

Για να μπορείτε λοιπόν, όπως λέτε να κοιτάξετε τα παιδιά σας κατάματα, θα πρέπει πρώτα να καταλάβετε οτι οι εχθροί σας δεν είναι οι γονείς των μαθητών της Δήμαινας. Oι εχθροί ΜΑΣ είναι αυτοί που υποθηκεύουν το μέλλον μας ανενόχλητοι.

Και επειδή ο αγώνας συνεχίζεται, σας καλούμε, έστω και αυτή την ώρα, έστω και μετά από αυτή την επιστολή σας, να συστρατευθούμε και να τον δώσουμε ΜΑΖΙ.»

Με εκτίμηση,

Φωτεινή Ελευθερίου*

Μια, προ πολλών ετών, μαθήτρια του Δημοτικού Σχολείου Δήμαινας

*Οι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο είναι προσωπικές.