Είναι ανάμεσα στο εκεί με σημερινά στοιχεία του εδώ... Για τις νεότερες γενιές, βέβαια, η αγάπη και η αίσθηση του «ανήκω» σ’ έναν τόπο είναι γεύσεις του «εδώ». Αυτό το «εδώ» και τη θέση του «εγώ» στον τόπο του, στην κοινωνία, στην πολιτεία και στην εποχή του, φωτίζει η παράσταση αυτή μέσα από την «Ευθαλία» και την «Ευτέρπη». Δύο γυναίκες, δύο μορφές που στα πρόσωπά τους αντανακλάται όλη η ανάγκη για αναγνώριση του «είναι» για αίσθηση και συναίσθηση της ταυτότητας, της ρίζας αλλά και της θέσης της νεότερης γενιάς... Όχι! Δεν είναι μνημόσυνο... Ούτε έμμεση ανακύκλωση των προσφύγων... Ούτε ναρκισσιστικό και ρατσιστικό παραλήρημα... Είναι η ματιά στο παρελθόν για να δομηθεί το μέλλον. Αυτός είναι ο λόγος που ζωντανεύουν όλα αυτά στη σκηνή με τη φετινή παράσταση του Μορφωτικού Συλλόγου Νέας Κίου.
Τα 90 χρόνια από την ίδρυση της Νέας Κίου είναι μια αφορμή για συνάντηση με τη θεατρική ομάδα του Συλλόγου που έχει θέση και ευθύνη χρόνια τώρα στον πολιτισμό και τη δημιουργία.
είσοδος ελεύθερη
πληροφορίες 2752047300 | info@fougaro.gr
___________________________
Συντελεστές
Κείμενο: Λεφτέρης Μπαρδάκος
Σκηνοθεσία: Μόνικα Κολοκοτρώνη
Σκηνικά - Κοστούμια: Μόνικα Κολοκοτρώνη
Κουστούμι Ευτέρπης: Εύα Γιαγκιόζη
Σχεδιασμός Φωτισμού: Μόνικα Κολοκοτρώνη
Πρωτότυπη Μουσική Σύνθεση: Γιάννης Κουφουδάκης
Μακιγιάζ: Διονυσία Κωνσταντίνου
Κατασκευή Κοστουμιών: Όλγα Κοντού, Eυδοξία Χατζηκωνσταντίνου
Παραγωγή: Μορφωτικός Σύλλογος Νέας Κίου
Οργάνωση Παραγωγής: Νίκος Κοντός
Καλλιτεχνική Διεύθυνση-Επιμέλεια: Γιάννης Σαρηγιάννης
Εξοπλισμός φωτισμού-ήχου: Κώστας Ηλιόπουλος
Χειριστής κονσόλας φωτισμών: Άρης Καβεζός
Ηχολήπτης: Λέανδρος Σκορδίλης
Τεχνικοί Σκηνικού: Δημήτρης Μιχόπουλος, Ανδρέας Ζωγράφος, Ιγνάτιος Νάκο Ηλεκτρολόγος: Λευτέρης Κουκούλης
Φιλολογική Επιμέλεια Προγράμματος: Εύα Γιαγκιόζη - Εύα Πέππα
Σχεδιασμός Αφίσας- Προγράμματος -Video: Πένυ Γαβρίλη
ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ – ΜΟΥΣΙΚΟΙ (κατά σειρά εμφάνισης)
Βασίλης Κουϊκόγλου: κιθάρα, φυσαρμόνικα, μπαγλαμάς, φωνή, Ιωάννης Μεταξάς
Αλέξανδρος Φουκαράς: μπουζούκι, μπαγλαμάς, φωνή, Πλάτωνας
Στυλιανός Σάμιος: ποιητής, Θεολόγος Νικολούδης
Χάρης Καραποστόλης: Κωνσταντίνος Μανιαδάκης
Στέλιος Κατριλιώτης: Γραμματέας Προέδρου
Παναγιώρης Άργέντος: μπουζούκι, Γραμματέας Προέδρου β'
Τζίνα Αραπάκη: Ευθαλία μικρή
Παρασκευή-Μαρία Αθανασοπούλου: Σμαράγδα
Έλενα Καπετάνου: Αφροδίτη
Στέλλα Κατσουλιέρη: Ευτέρπη εγγονή
Αρίστη Κούρτογλου: Ευτέρπη μικρή
Έλενα Μιλτιαδάκου: Χρύσα, φωνή
Σοφία Σχοινοχωρίτη: Ασημούλα
Μαίρη Κερασοπούλου: Ευτέρπη
Σωτήρης Κέψος: Οδηγός, χορευτής
Πέτρος Γιαγκιόζης: Χορευτής
Φίλιππος Γιαγκιόζης: Χορευτής
Εύα Γιαγκιόζη: Ευθαλία
_____________________
Μορφωτικός Σύλλογος Νέας Κίου
Ο Μορφωτικός Σύλλογος Νέας Κίου είναι από τους παλαιότερους Συλλόγους της Αργολίδας. Ιδρύθηκε το 1978, από την αντίδραση μιας ομάδας νέων ανθρώπων στο άνυδρο πολιτιστικό τοπίο της Αργολίδας για να καλύψει τις ανάγκες, όχι μόνο ενός μικρού προσφυγικού συνοικισμού Μικρασιατικής καταγωγής, αλλά κι ανάγκες της ευρύτερης περιοχής του Νομού. Μέχρι σήμερα παρουσιάζει διαρκή συμμετοχή στα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου μέσα από τις ερασιτεχνικές του ομάδες (Χορευτική & Θεατρική) και το φεστιβάλ "ΚΙΑΝΑ" που διοργανώνει από το 1979 και έως τις μέρες μας. Βασικός στόχος υπήρξε πάντα η ανάδειξη της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας και της τοπικής ιστορίας της Νέας Κίου ώστε να διατηρηθούν στο συλλογικό ασυνείδητο οι μνήμες των αλησμόνητων πατρίδων.
Οι δράσεις του Συλλόγου πηγάζουν από την ανάγκη ποιοτικής πολιτιστικής παραγωγής και στηρίζονται στον εθελοντισμό και στην καλλιέργεια του πνεύματος, τις συνεργασίες και την ομαδικότητα.
H θεατρική ομάδα του Συλλόγου ξεκίνησε τη δράση της το 1979 και έχει ανεβάσει περί τις 30 παραστάσεις με έργα από το ελληνικό και ξένο ρεπερτόριο. Ενδεικτικά αναφέρουμε την «Ιφιγένεια η εν Ταύροις» του Ευρυπίδη (1984) σε μουσική Χρήστου Λεοντή, το «Ἑμείς και ο χρόνος» του Τζ. Μπόυντον Πρίσλευ (1995), το «Ψύλλοι στ ’αυτιά» του Φευντώ (1997), τη «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη (2001), τη «Μήδεια» του Μποστ κ.α.
Ο Μορφωτικός Σύλλογος Νέας Κίου πάντα δρούσε, αντιδρούσε και συνεχίζει να αντιδρά παρ' όλες τις κοινωνικοπολιτικές αντιξοότητες της εποχής, προσπαθώντας να μετουσιώσει τη φθορά σε αναγέννηση.
