Αυτή η αγωνία για το μέλλον της νέας γενιάς αλλά και η πεποίθηση ότι στην εποχή
μας, το 2017, υπάρχουν όλες οι δυνατότητες και οι προϋποθέσεις να έχουμε ένα
σχολείο που θα καλύπτει το σύνολο των μορφωτικών αναγκών, που θα διαπαιδαγωγεί
ολόπλευρα, που δε θα χωρίζει τους μαθητές σε «καλούς» και «κακούς», που δε θα
έχει ταξικά φίλτρα, μας φέρνει στην πρώτη γραμμή του αγώνα, απέναντι στα
κόμματα και τις πολιτικές που τσακίζουν τις ζωές μας.
Κανένας>συνάδελφος
εκπαιδευτικός να μη συμβιβαστεί με τη σημερινή μίζερη και καταθλιπτική
πραγματικότητα. Να μη θεωρήσει ως «κανονικότητα» τα αντιλαϊκά μέτρα, τις
περικοπές, τις ελλείψεις και τα κενά στα σχολεία, την πετσοκομμένη
χρηματοδότηση. Δεν είναι «κανονικότητα» το γεγονός ότι σχεδόν το 20% των
εκπαιδευτικών είναι συμβασιούχοι, απολύονται κάθε καλοκαίρι και
ξαναπροσλαμβάνονται (άλλη χρονιά πιο γρήγορα άλλη πιο αργά κι άλλη καθόλου) σε
άλλο μέρος, σε άλλο σχολείο, με τεράστιο οικονομικό και προσωπικό κόστος.
Κανένας να μη δώσει άλλοθι και συγχωροχάρτι
στη σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αλλά και τις προηγούμενες κυβερνήσεις της
Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες τσάκισαν το λαό, μείωσαν τους μισθούς και τις
συντάξεις, αύξησαν στα 67 το όριο συνταξιοδότησης, μας στράγγιζαν με τη
ανελέητη φοροληστεία, έβαλαν συνολικά το σχολείο στον «κόφτη» των μνημονίων και
των αντιλαϊκών κατευθύνσεων Ε.Ε. και ΟΟΣΑ.
Να
παλέψουμε από την πρώτη μέρα της σχολική χρονιάς για:
ü Ένα
σχολείο που θα μορφώνει και δε θα εξοντώνει.
ü Μόνιμους
– μαζικούς διορισμούς και σταθερή δουλειά για όλους.
ü Αύξηση
στους μισθούς μας - Ξεπάγωμα των Μισθολογικών Κλιμακίων.
ü Ίσα
δικαιώματα μονίμων και αναπληρωτών (12μήνες συμβάσεις εργασίας, εξίσωση αδειών
κ.ά.).
ü Στήριξη
των μαθητών των λαϊκών οικογενειών (ενισχυτική διδασκαλία, σίτιση, μεταφορά).
Η νέα χρονιά μπορεί και πρέπει να μας βρει σε
θέση μάχης:
Απέναντι στο παραμύθι της «δίκαιης ανάπτυξης», που
προϋποθέτει διαλυμένα λαϊκά δικαιώματα και εργασιακή ζούγκλα. Απέναντι στα νέα
μέτρα, που ετοιμάζει η κυβέρνηση μπροστά στο κλείσιμο της 3η αξιολόγησης.
Απέναντι στην προσπάθεια χτυπήματος του δικαιώματος στην απεργία. Απέναντι στην
προώθηση της αξιολόγησης στην εκπαίδευση, που στόχο έχει ένα ακόμα πιο ταξικό
και ανταγωνιστικό σχολείο, με λιγότερο και πιο πειθήνιο προσωπικό. Απέναντι
στην προώθηση του «νέου» Λυκείου των πολλαπλών εξετάσεων και της πρόωρης
εξειδίκευσης. Απέναντι στο σύνολο της άσχημης πραγματικότητας που διαμορφώνεται
στο σχολείο.
Έχουμε τη δύναμη να τα καταφέρουμε! Μπορούμε ν΄ αλλάξουμε την κατάσταση στο συνδικαλιστικό
κίνημα, στις ΕΛΜΕ και τους Συλλόγους. Να βάλουμε στο στόχαστρο τον πραγματικό
αντίπαλο, τον ΣΕΒ, την Ε.Ε. και τα κόμματά τους, τη γραμμή της
ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των ομίλων, που προϋποθέτει το τσάκισμα
του λαού.
Καλή
σχολική χρονιά, καλό αγώνα!
Ψηλά το
κεφάλι, εμείς έχουμε το δίκιο και τη δύναμη!
