(ή περί της παλαιομοδίτικης
διοίκησης σύγχρονων οικονομικών θεσμών)
Δελτίο τύπου
Δεν έχουμε το χρόνο αλλά ούτε και την όρεξη να αντιπαρατεθούμε στην παράταξη Δαμούλου με όρους παλαιομοδίτικης πολιτικής. Όσοι διάβασαν την ανακοίνωσή της που δημοσιεύτηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2017, δεν πρέπει πλέον να έχουν καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Και μόνο η φράση «Κύριοι της αντιπολίτευσης», που χρησιμοποιεί περισσότερο από κάθε άλλη, αναδεικνύει τις παλαιομοδίτικες λογικές και πρακτικές με τις οποίες πορεύεται. Παλαιοκομματικός δανεισμός.
Η παρουσία μας στην τοπική οικονομία και η γενικότερη συγκρότησή μας επιβάλει να ασχοληθούμε με το Επιμελητήριο ως έναν σημαντικό οικονομικό θεσμό, με σοβαρότητα λόγου προς την τοπική κοινωνία και δυναμική συμβολή στην εθνική. Αφήνουμε λοιπόν στον κ. Δαμούλο τις γενικόλογες και παλαιόθεν προερχόμενες ιαχές περί του έργου του και απευθυνόμαστε στα μέλη του Επιμελητηρίου αλλά και σε ολόκληρη την αργολική κοινωνία για να εξηγήσουμε πως τα απλά ζητήματα δημοκρατίας είναι, πολλές φορές, τα περισσότερο ουσιαστικά και ενδεικτικά για τη νοοτροπία όσων κόπτονται περί της ενδυνάμωσής της αλλά, όντας παλαιομοδίτες, αδυνατούν να υπάρξουν στις νέες σύγχρονες απαιτήσεις των καιρών.
Εάν επιμένουμε για την κάλπη στο Άργος, το Ναύπλιο και το Κρανίδι (για το τελευταίο ευτυχώς έγινε αποδεκτό το αίτημά μας-ευχαριστούμε), είναι για αυτονόητα ζητήματα διευκόλυνσης εγγεγραμμένων και προσέλκυσης νέων μελών. Είναι επίσης ουσιώδες ζήτημα δημοκρατικής οργάνωσης και ευθύνης να δημιουργεί ένας θεσμός του κύρους και της εμβέλειας ενός Επιμελητηρίου, μηχανισμούς ενίσχυσης των συμμετοχικών διαδικασιών. Όλα μαζί συνδέονται άμεσα με το πώς αντιλαμβάνεται κανείς τον σύγχρονο ρόλο και την ευελιξία ενός οικονομικού θεσμού ή, αντίθετα, την παλαιομοδίτικη μικροκομματική χρήση του.
Εάν ανατρέξει κανείς στις σύγχρονες διεθνείς πρακτικές των Επιμελητηρίων θα δει πως ένα από τα βασικότερα μελήματά τους είναι η δημιουργία μηχανισμών διευκόλυνσης συμμετοχικών διαδικασιών, κορυφαίες των οποίων είναι οι εκλογικές. Αγγλικά, γερμανικά και γαλλικά Επιμελητήρια, για να πάρουμε ως παράδειγμα τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά, κάνουν ιδιαίτερες αναφορές στα θέματα αυτά. Μάλιστα οι τελευταίες εκλογές των Επιμελητηρίων της γαλλικής CCIF, έγιναν και ηλεκτρονικά για την διευκόλυνση των μελών!
Τι Λωζάννη, τι Κοζάνη! Η εκλογική επιτροπή του Επιμελητηρίου Αρκαδίας αποφάσισε (28-8-2017) να στηθούν τρεις (3) κάλπες για να εξυπηρετηθούν τα μέλη του σε Άστρος, Μεγαλόπολη και Τρίπολη! Λέτε η ευαισθησία των Αρκάδων να είναι μόνο χιλιομετρική;
Μακρόθεν αγναντεύοντας ο κ. Δαμούλος τις διεθνείς και εγχώριες λογικές και πρακτικές, πώς να αντιληφθεί πως η απλότητα ενισχύει το κύρος μιας δημοκρατικής διαδικασίας;
Υπάρχουν όμως και σημαντικά εθνικά παραδείγματα που αποδεικνύουν πως τα Επιμελητήρια δεν είναι «επαρχιακά μπακάλικα», αλλά θεσμοί με πολύπλευρες δυνατότητες και ρόλους. Κατηγορηθήκαμε, για τις επαφές μας με τους Δήμους της Αργολίδας, ότι είμαστε «περιοδεύων θίασος». Απαντήσαμε στην προηγούμενη ανακοίνωση και τώρα απλά θα δώσουμε δυο παραδείγματα.
Το Επιμελητήριο Δωδεκαννήσου, σχεδιάζει και υλοποιεί προγράμματα εναλλακτικού τουρισμού σε συνεργασία με όλους τους Δήμους της Ρόδου και των άλλων νησιών. Τα αποτελέσματα είναι ήδη θεαματικά όπως καταγράφονται στις εκθέσεις που δημοσιεύονται.
Στις 30 Ιουλίου 2017 το Επιμελητήριο Αιτωλ/νίας υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας με το Δήμο Μεσολογγίου και τον ευρωπαϊκό οργανισμό «Associazione Europea», έχοντας προηγουμένως οργανώσει επιτροπές μελέτης εναλλακτικών μορφών τουρισμού (π.χ. θρησκευτικός) με εξαιρετικά πρώτα αποτελέσματα για τη συνεργασία αυτή.
Στην αργολική πραγματικότητα του κ. Δαμούλου, όσοι προσπαθούν να διαμορφώσουν ένα νέο πλαίσιο δημιουργικών συνεργιών με την Τ.Α, βαφτίζονται «περιοδεύων θίασος» και όσοι επιχειρούν να αναδείξουν τη σημασία ενίσχυσης τομέων όπως εκείνος του τουρισμού δεν κατανοούν τις «συγχωνεύεις» που επιχειρεί. Αν όμως ήταν έτσι, σε έναν από τους μεγαλύτερους τουριστικούς προορισμούς όπως είναι η Αργολίδα θα είχε ήδη ολοκληρωθεί το «φιλόδοξο και καινοτόμο» πρόγραμμα για τον αργολικό τουρισμό και δεν θα ευελπιστούσε διαρκώς ο κ. Δαμούλος την ολοκλήρωσή του σε… επόμενα χρονικά διαστήματα. Θα έθετε επιπροσθέτως ως στόχο την ενίσχυση της εκπροσώπησης στο Δ.Σ. του Επιμελητηρίου αντί της συγχωνεύσεως που στην ελληνική παλαιομοδίτικη πρακτική σημαίνει τελικά διάλυση και κατάργηση, όσο και αν γίνεται προσπάθεια να ωραιοποιηθούν οι προθέσεις της πλειοψηφίας.
Μακρόθεν γενόμενες οι θολές οπτικές και παλαιόθεν πηγάζουσες οι λογικές και πρακτικές του κ. Δαμούλου, δεν συνάδουν με τις σύγχρονες για την οργάνωση και λειτουργία ενός Επιμελητηρίου. Ο Δεκέμβριος θα αποδείξει πως στα διαλυτήρια ιδεών και πρακτικών θα οδηγηθούν και οι παλαιομοδίτικες ιδέες και πρακτικές του κ. Δαμούλου.
Αναπτυξιακή Δύναμη – Νέα Πορεία
Χάρης Μαυράκης – Θοδωρής Βασιλόπουλος
