Πανηγυρικά εορτάστηκε το Γεννέσιο της Θεοτόκου στο ομώνυμο εκκλησάκι στην παραλία Καραθώνα στο Ναύπλιο. Πρόκειται για ένα πανέμορφο εξωκλήσι , κυριολεκτικά χωμένο στα βράχια. Το ναύδριο αυτό ανήκει στον ενοριακό ναό της Ευαγγελιστρίας Ναυπλίου.
Από τα παλιότερα ασκητήρια της περιοχής, η Παναγία Κατακεκρυμμένη Καραθώνας είναι χτισμένη στην άκρη ενός απόκρημνου βράχου, σε ένα επιβλητικό σημείο με θέα τον Αργολικό κόλπο.
Μόλις ο επισκέπτης ανέβει τα σκαλιά που οδηγούν στο προαύλιο της εκκλησίας, μπορεί να ξαποστάσει στα παγκάκια, ατενίζοντας τον ορίζοντα και να μαγευτεί από τον ορεινό όγκο που βρίσκεται από πάνω του. Αριστερά πριν τον κυρίως ναό, υπάρχει χώρος για το άναμα των κεριών, ενώ στο εσωτερικό της εκκλησίας διακρίνονται λίγες φορητές εικόνες, κάποιες καρέκλες και ένα απλό τέμπλο σκεπασμένο από κεραμίδια, ώστε να μη πέφτει πάνω του το νερό από τις ρωγμές των βράχων. Λέγεται ότι η σήραγγα πίσω από το ιερό καταλήγει στην άλλη πλευρά του βουνού, ενώ σε κρύπτη εντός του ιερού έχουν βρεθεί παλιές εικόνες αλλά και μια κασέλα με οστά τα οποία προφανώς ανήκουν σε κάποιον μοναχό που ζούσε εκεί.
Πολλά στοιχεία για το πότε ακριβώς χτίσθηκε και από ποιον δεν υπάρχουν ,πάντως προφορικές μαρτυρίες θέλουν το ναύδριο αυτό να ήταν μετόχι της Ιερής μονής Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στο Τσέλο Αργολίδας που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα πιο πάνω από το εκκλησάκι .Εκεί κατέβαιναν οι μοναχοί για να προστατευθούν από διάφορες επιδρομές ληστών και πειρατών ,μιας και το ναύδριο είναι χτισμένο πάνω στα βράχια ,σαν αετοφωλιά και για αυτό λέγεται και Παναγία η κατακεκρυμένη.
Τα νεότερα χρόνια την εκκλησούλα αυτή πήραν οι υποδηματοποιοί της Ναυπλίας και την συντηρούσαν και φρόντιζαν για την πανήγυρη της. Κατόπιν λόγω εξαφάνισης του επαγγέλματος η εκκλησία συντηρείται από τον ιερό ναό Ευαγγελίστρια Ναυπλίου. Εσωτερικά ο ναός ήταν αγιογραφημένος με πιο εμφανή του Ιωάννη του Βαπτιστή , η οποία φέρει και ημερομηνία 1609 μχ.
Από τα παλιότερα ασκητήρια της περιοχής, η Παναγία Κατακεκρυμμένη Καραθώνας είναι χτισμένη στην άκρη ενός απόκρημνου βράχου, σε ένα επιβλητικό σημείο με θέα τον Αργολικό κόλπο.
Μόλις ο επισκέπτης ανέβει τα σκαλιά που οδηγούν στο προαύλιο της εκκλησίας, μπορεί να ξαποστάσει στα παγκάκια, ατενίζοντας τον ορίζοντα και να μαγευτεί από τον ορεινό όγκο που βρίσκεται από πάνω του. Αριστερά πριν τον κυρίως ναό, υπάρχει χώρος για το άναμα των κεριών, ενώ στο εσωτερικό της εκκλησίας διακρίνονται λίγες φορητές εικόνες, κάποιες καρέκλες και ένα απλό τέμπλο σκεπασμένο από κεραμίδια, ώστε να μη πέφτει πάνω του το νερό από τις ρωγμές των βράχων. Λέγεται ότι η σήραγγα πίσω από το ιερό καταλήγει στην άλλη πλευρά του βουνού, ενώ σε κρύπτη εντός του ιερού έχουν βρεθεί παλιές εικόνες αλλά και μια κασέλα με οστά τα οποία προφανώς ανήκουν σε κάποιον μοναχό που ζούσε εκεί.