Το λάβαρο της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας του Αγίου Μάρκου με τα οικόσημα του κυβερνήτη Αυγουστίνου Σαγρέδου έχει πάψει να κυματίζει εδώ και αιώνες στο κάστρο της Ακροναυπλίας, τον βράχο πάνω στον οποίο ήταν αρχικά περιορισμένο το Ναύπλιο, πριν από την επέκτασή του στα σημερινά όρια της παλιάς πόλης.
Τον 13ο αιώνα οι Φράγκοι κατακτητές χώρισαν την Ακροναυπλία στο φράγκικο και το ρωμαίικο κάστρο, ενώ στην περίοδο της Πρώτης Ενετοκρατίας η οχύρωση ενισχύθηκε με σημαντικά έργα, όπως το Κάστρο των Τόρων, τον στρογγυλό πύργο με τις οδοντωτές επάλξεις, θαυμάσιο δείγμα αναγεννησιακής οχυρωματικής τέχνης που μπορούμε να το θαυμάσουμε και σήμερα ανηφορίζοντας τη δρομόσκαλα της λεγόμενης φραγκοκλησιάς.
Ο προμαχώνας Γκριμάνι, που οφείλει το όνομα του στον Ενετό διοικητή Francesco Grimani, είναι οικοδομημένος στη βορειανατολική γωνία του Κάστρου των Τόρων. Οι εργασίες κατασκευής του ξεκίνησαν το 1702 και ολοκληρώθηκαν το 1706, στο πλαίσιο της ανακατασκευής του ανατολικού τείχους της κάτω πόλης κατά τη Β΄ Ενετοκρατία.
Ο προμαχώνας Γκριμάνι ή San Antonio διέθετε τέσσερα κανονιοστάσια που προστάτευαν το Κάστρο της Ακροναυπλίας και τον στενό δρόμο που οδηγούσε στην Πύλη της Ξηράς. Είναι τετράπλευρος και στο κάτω τμήμα του έχει δομηθεί με μεγάλους λίθους που προεξέχουν στο στιλ της λεγόμενης ρουστίκας, ενώ ψηλότερα οι λίθοι ακολουθούν ισόδομη σχεδόν διάταξη. Σήμερα ο προμαχώνας διατηρείται σε καλή κατάσταση και είναι ορατός από την Πύλη της Ξηράς και το Πάρκο Σταϊκόπουλου.
Στα χρόνια των Τούρκων το Ιτς Καλέ, όπως ονομαζόταν η Ακροναυπλία , υποβαθμίστηκε σε χώρο κατοικίας φτωχών Ελλήνων και Τούρκων, καθώς η κάτω πόλη άρχισε να αναπτύσσεται και να ακμάζει. Επί Καποδίστρια, από το 1829, μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 20ού αιώνα η Ακροναυπλία γνώρισε πολλές και διαφορετικές χρήσεις: Στρατώνας, Στρατιωτικό Νοσοκομείο, Ποινικές και Πολιτικές Φυλακές, Ξενοδοχείο Ξενία Παλάς. Σήμερα από το Πάρκο Σταϊκοπούλου μπορούμε να ανέβουμε προς την Ακροναυπλία, μέσω της πλατείας της Αρβανιτιάς ή περνώντας από την Πύλη του Κάστρου των Τόρων.
Κάτω από τις φραγκοσυκιές, τα πεύκα και τα αγριολούλουδα του βράχου της Ακροναυπλίας συνηθίζουν να παίρνουν τον περίπατό τους ο Αναπλιώτες στον πλακόστρωτο δρόμο που ονομάζεται Γύρος της Αρβανιτιάς, ο οποίος ξεκινά από την παραλία και φτάνει μέχρι την λεγόμενη πλατεία της Αρβανιτιάς (που ονομάστηκε έτσι επειδή υπήρξε τόπος κατοικίας Αρβανιτών, από τα πρώτα χρόνια των Ενετών).
