“Θέλω πρώτα απ’ όλα να συγχαρώ όλες και όλους όσοι είχαν την πρωτοβουλία και εργάστηκαν για την πραγματοποίηση αυτού του Συνεδρίου, που αφορά δύο σημαντικές πτυχές του τουρισμού, την κρουαζιέρα και το γιώτινγκ. Και βεβαίως, να επισημάνω τις απουσίες των δύο υπουργών που αναφέρονται στο πρόγραμμα.
Ο τουρισμός δίνει ανάσες ζωής στην εθνική μας οικονομία σ’ αυτή την εξαιρετικά δύσκολη συνθήκη των τελευταίων ετών. Με το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών να συρρικνώνεται και την ανεργία να βρίσκεται σε επίπεδα ρεκόρ, με το εργασιακό περιβάλλον να έχει αντιστραφεί σε βαθμό που σήμερα οι θέσεις ευέλικτης εργασίας να είναι περισσότερες από τις θέσεις πλήρους απασχόλησης, το γεγονός ότι η χώρα μας διαθέτει αυτή την ανάσα είναι ευτύχημα.
Και ταυτόχρονα βεβαίως, είναι ένα συγκριτικό πλεονέκτημα το οποίο οφείλουμε όχι απλώς να διαφυλάττουμε ως κόρη οφθαλμού, αλλά και διαρκώς να το αναπτύσσουμε περαιτέρω, αναζητώντας νέες προοπτικές και ενισχύοντας τις ήδη υφιστάμενες.
Ιδίως, στο επίπεδο της στρατηγικής, οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε δύο σημαντικές προκλήσεις:
Πρώτον, την όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερη αποσύνδεση του τουριστικού προϊόντος της χώρας μας από τις συγκυρίες της ευρύτερης περιοχής. Ο σχεδιασμός μας θα πρέπει να έχει στρατηγικό χαρακτήρα και μακροπρόθεσμη οπτική.
Δεύτερον, θα πρέπει να ενισχύσουμε πιο αποτελεσματικά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του τουριστικού μας προϊόντος. Και ο δρόμος γι’ αυτό είναι σαφής: περνά μέσα από τη διεύρυνση της τουριστικής περιόδου και τη διαφοροποίηση των τουριστικών υπηρεσιών – περνά μέσα από την ενίσχυση του συνεδριακού και του εκπαιδευτικού τουρισμού, του θρησκευτικού τουρισμού και του αγροτουρισμού, του ιατρικού, αθλητικού και καταδυτικού τουρισμού.
Τις προϋποθέσεις γι’ αυτή τη διεύρυνση και τη διαφοροποίηση τις διαθέτουμε στο μέγιστο βαθμό. Και μιας και το αντικείμενο του συνεδρίου αυτού περιλαμβάνει και τον θαλάσσιο τουρισμό, έχει νόημα πιστεύω να αναφερθώ ξεχωριστά σε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς μια αλλαγή πολιτικής μπορεί να επιφέρει σημαντικά οφέλη – αναφέρομαι βεβαίως στην κρουαζιέρα, έναν κλάδο που αντιμετώπιζε πολλές και άδικες αντιδράσεις και προκαταλήψεις στο παρελθόν, ενώ σήμερα, τα οικονομικά της οφέλη αναγνωρίζονται ουσιαστικά από το σύνολο της κοινωνίας και των πολιτικών δυνάμεων.
Εδώ, στο Ναύπλιο και την Αργολίδα, η κρουαζιέρα έχει συμβάλει σημαντικά στην ενίσχυση της τουριστικής κίνησης και της τοπικής κοινωνίας. Η αλλαγή μάλιστα του θεσμικού πλαισίου, σε συνδυασμό με την υλοποίηση και ολοκλήρωση των έργων εκβάθυνσης του λιμένος του Ναυπλίου, έργα που είχαμε ξεκινήσει και στα οποία παρατηρείται καθυστέρηση, θα επιτρέψουν τον ελλιμενισμό μεγάλων πλοίων και κρουαζιερόπλοιων, με πολλαπλά οφέλη για την τοπική οικονομία, καθώς θα αποβιβάζουν στον προβλήτα απευθείας τους επιβάτες.
Όπως άλλωστε καταδεικνύουν οι σχετικές μελέτες, η αποβίβαση των επιβατών αυξάνεται έτσι μέχρι και στο 70% των επιβατών κάθε πλοίου, ενώ αυξάνεται και ο χρόνος που περνάνε οι τουρίστες αυτοί στην Αργολίδα και βεβαίως και τα χρήματα που αφήνουν στην τοπική μας κοινωνία. Κι αυτό, παρά τις επιπτώσεις της αστάθειας στην Τουρκία, οι οποίες στη συγκεκριμένη περίπτωση της κρουαζιέρας υπήρξαν σχετικά αρνητικές.
Με δεδομένο λοιπόν τα εντυπωσιακά αποτελέσματα της απελευθέρωσης του θεσμικού πλαισίου, πρέπει να εξετάσουμε πλέον συγκεκριμένες δράσεις τόσο για την περαιτέρω ενίσχυση της κρουαζιέρας, όσο και για την ανάπτυξη του γιώτινγκ, που δυστυχώς για μια χώρα με την ναυτική παράδοση και τη γεωγραφία της Ελλάδας βρίσκεται σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα.
Για να δώσουμε αυτή τη νέα πνοή στην τουριστική ανάπτυξη του τόπου μας, χρειάζεται πιστεύω μια εθνική συνεννόηση η οποία στο συγκεκριμένο θέμα είναι και εφικτή, και απαραίτητη.
Χρειάζεται πρώτα απ’ όλα να αντιμετωπίσουμε με αποφασιστικότητα τα μεγάλα εμπόδια στον τουρισμό και ευρύτερα την υγιή επιχειρηματικότητα, μεταξύ των οποίων οι συνέπειες των κεφαλαιακών ελέγχων, η υπερφορολόγηση και οι κάθε είδους επιβαρύνσεις που επωμίζεται σήμερα ο Έλληνας επιχειρηματίας. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι άνθρωποι του τουρισμού που είδαν φέτος τους πελάτες και τον τζίρο τους να αυξάνονται, βλέπουν παρ’ όλα αυτά ταυτόχρονα τα κέρδη τους να μειώνονται σημαντικά εξαιτίας της φοροεπιδρομής.
Ακόμη, θα πρέπει να προχωρήσουμε τις απαραίτητες υποδομές. Ενδεικτικά μόνο, αναφέρω εδώ στην Αργολίδα την πύλη εισόδου και σύνδεσή της με τον αυτοκινητόδρομο Κορίνθου – Τρίπολης στα Δερβενάκια, τον νοτιοανατολικό οδικό άξονα της Πελοποννήσου και τη βελτίωση του επαρχιακού και τοπικού δικτύου, αλλά και τον σημαντικό στόχο της μετατροπής του στρατιωτικού αεροδρομίου στην Τρίπολη ώστε να εξυπηρετεί πτήσεις τσάρτερ και κάργκο, καθώς και την αδειοδότηση επιτέλους των υδροπλάνων.
Ειδικά σε ό,τι αφορά τον θαλάσσιο τουρισμό, έχουμε τα έργα στα λιμάνια, τις μαρίνες και τα καταφύγια των τουριστικών σκαφών – όπως προείπα, για την ολοκλήρωση των έργων στον λιμένα του Ναυπλίου και την κατασκευή της μαρίνας του Ναυπλίου, την κατασκευή του καταφυγίου σκαφών στο Πορτοχέλι, την αξιοποίηση του λιμανιού της Ερμιόνης, του τουριστικού καταφυγίου της Νέας Επιδαύρου, κι εδώ να ενημερώσω ότι έχουν υποβληθεί οι μελέτες για τα έργα του λιμανιού της αρχαίας Επιδαύρου προς έγκριση στο ΚΑΣ.
Πρόκειται για έργα που αποδεδειγμένα παρέχουν υψηλή προστιθέμενη αξία στο τουριστικό προϊόν. Και θέλω εδώ να υπογραμμίσω τη σημαντική συμβολή του λιμενάρχη και των στελεχών του Λιμενικού Σώματος του Ναυπλίου στην υλοποίηση των έργων στο λιμάνι.
Και βεβαίως, πέρα από τα μεγαλόπνοα οράματα, οφείλουμε να δούμε και τα πολύ πιο πιεστικά ζητήματα που επηρεάζουν την τουριστική κίνηση και την εικόνα της χώρας, όπως το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων που υφίσταται τόσο στην Πελοπόννησο, όσο και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας.
Και βεβαίως δεν νοείται θαλάσσιος τουρισμός χωρίς την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος και για τον λόγο αυτό πρέπει να υπάρχει ετοιμότητα για την αντιμετώπιση προβλημάτων όπως το πρόσφατο ναυάγιο που είχε αρνητικές επιπτώσεις στον Αργοσαρωνικό. Και σ’ αυτό το πεδίο της προστασίας του περιβάλλοντος, η συμβολή των ανδρών και γυναικών του Λιμενικού είναι ιδιαίτερα θετική.
Ακόμη, χρειάζεται μια στοιχειώδης συνεννόηση όλων των εμπλεκόμενων φορέων, όπως για παράδειγμα τα επιμελητήρια και οι επαγγελματικές ενώσεις, οι περιφέρειες και τα τουριστικά πρακτορεία, καθώς και των δημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων προκειμένου η τουριστική ταυτότητα της χώρας συνολικά, και των επιμέρους περιοχών ειδικότερα, όπως της Αργολίδας, να είναι σταθερή, να αναπτύσσεται και να ενισχύεται συνεχώς ώστε να αποδίδει καρπούς δημιουργώντας και ενδυναμώνοντας τις οικονομίες κλίμακας, την ανάπτυξη συνεργασιών και νέων τουριστικών προϊόντων.
Μ’ αυτές λοιπόν τις σκέψεις, εύχομαι το συνέδριο αυτό να συμβάλει ουσιαστικά στον κοινό μας προβληματισμό γι’ αυτό το κρίσιμο ζήτημα και να εμπλουτίσει τον σχεδιασμό μας με συγκεκριμένες προτάσεις για την περαιτέρω αξιοποίηση αυτού του σπουδαίου συγκριτικού πλεονεκτήματος”.
