Ο ερευνητής Frank Marí προσπαθεί να αποσπάσει το δηλητήριο, χρησιμοποιώντας λαβίδες για να κρατήσει ένα νεκρό χρυσόψαρο κοντά στο σαλιγκάρι. Αυτό επεκτείνει μια στενή μύτη και οσμίζεται το λάφυρο. Ένας άλλος σωλήνας αναδύεται μέσα από το κέλυφος του σαλιγκαριού, η προβοσκίδα του. Εκεί, σε ένα αιχμηρό δόντι, υπάρχει δηλητήριο ικανό για να σκοτώσει έναν άνθρωπο μέσα σε λίγα λεπτά.
Η προβοσκίδα προετοιμάζεται να χτυπήσει. Τότε ο Marí θα πρέπει γρήγορα να απομακρύνει το ψάρι και στη θέση του να βάλει μια παγίδα από υλικό λατέξ ώστε το σαλιγκάρι να αποθέσει το δηλητήριο σε ένα πλαστικό φιαλίδιο.
Ο ερευνητής παίρνει το δηλητήριο και τελικά ανταμείβει το σαλιγκάρι με τα ψάρια.
Ο Marí είναι βιοχημικός στο Εθνικό Ινστιτούτο Προτύπων και Τεχνολογίας. Μελετώντας τα συστατικά του δηλητηρίου των σαλιγκαριών, ελπίζει να αποκαλύψει ενώσεις που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη θεραπεία ασθενειών. Στο επιστημονικό περιοδικό Scientific Reports, ο Marí περιγράφει πώς αυτός και οι συνάδελφοί του χρησιμοποίησαν δηλητήριο σαλιγκαριού για να μελετήσουν υποδοχείς στο ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα.
Η έρευνα θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανάπτυξη καλύτερων θεραπειών για τη φυματίωση και ορισμένα είδη καρκίνου, λένε οι επιστήμονες. Και αυτή είναι μόνο μία από τις δεκάδες πιθανές χρήσεις που μπορεί να έχει το δηλητήριο του σαλιγκαριού. Πέρσι ο Marí και οι συνεργάτες του δημοσίευσαν άρθρα σχετικά με ένα ένζυμο του δηλητηρίου που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να σπάσει τα τοιχώματα των κυττάρων και να μεταφέρει φάρμακα στο σώμα, ενώ σε ένα άλλο περιγράφει πώς το δηλητήριο μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα θεραπεία για τη νόσο του Πάρκινσον.
Επίσης ένας συνάδελφός του έχει ανακαλύψει μια μορφή ινσουλίνης του σαλιγκαριού που είναι ακόμα πιο ισχυρή από την ανθρώπινη ινσουλίνη.
Αυτή η συγκεκριμένη οικογένεια σαλιγκαριών είναι η ζωντανή μαρτυρία της σημασίας της βιολογίας, σύμφωνα με τον ερευνητή που θεωρεί πως τα πλάσματα αυτά κρύβουν το μυστικό για πολλές θεραπείες.
Ο ίδιος μελετά αυτούς τους υποθαλάσσιους οργανισμούς εδώ και 15 χρόνια, στο εργαστήριό του στο Τσάρλεστον της Νότιας Καρολίνας. Στην φάρμα σαλιγκαριών που διεξάγονται όλες οι μελέτες υπάρχουν περισσότερα από 60 δείγματα από 10 είδη. Ωστόσο στο επίκεντρο της τελευταίας έρευνας βρέθηκε το «Conus purpurascens», ο μοβ κώνος. Αν και είναι από τα πιο αργά ζώα στον ωκεανό, το δηλητήριο του είναι τόσο γρήγορο ώστε μπορεί να σκοτώσει ακόμη και μεγάλα ψάρια.
Πηγή: huffingtonpost.gr
