Η παρατεταμένη ανομβρία που επικράτησε για αρκετούς μήνες και ιδιαίτερα τους μήνες Ιούλιο – Αύγουστο , Σεπτέμβριο και Οκτώβριο έχει ως αποτέλεσμα να μην εξελιχθεί ομαλά η ελαιοποίηση και η ελαιοπεριεκτικότητα των καρπών λόγω ξηρασίας να είναι μειωμένη.
Μάλιστα σε αρκετές περιοχές , διακόπηκε η ανάπτυξη του ελαιοκάρπου , οι ελιές παρέμειναν πολύ μικρές , συρρικνωμένες με χαρακτηριστικά βεβιασμένης ωρίμανσης.
Οι επιπτώσεις από την ανομβρία στα ελαιόδεντρα είναι ιδιαίτερα εμφανείς σε περιοχές της Αργολίδας αλλά και της Πελοποννήσου όπου το λάδι αποτελεί το βασικό εισόδημα των κατοίκων.
Οι επιπτώσεις από την ανομβρία στα ελαιόδεντρα είναι ιδιαίτερα εμφανείς σε περιοχές της Αργολίδας αλλά και της Πελοποννήσου όπου το λάδι αποτελεί το βασικό εισόδημα των κατοίκων.
Συγκεκριμένα η ζημιά που έχει προκληθεί στην ελαιοκαλλιέργεια είναι αφ΄ ενός ποσοτική και αφ΄ετέρου ποιοτική και συνίσταται :
1) Στην απώλεια ελαιοκάρπου λόγω πρόωρης καρπόπτωσης.
2) Στην μείωση της ελαιοπεριεκτικότητας και συνεπώς ελάττωση του παραγόμενου ελαιολάδου.
3) Στο ότι ο ελαιόκαρπος που έχει ζαρώσει εξωτερικά είναι πολύ πιθανόν να εμφανίσει το οργανικό ελάττωμα «ξερό ξύλο», το οποίο υποβαθμίζει την ποιότητα του παραγόμενου ελαιολάδου.
4) Στην μεγάλη φυλλόπτωση και συνεπώς μείωση της φυλλικής επιφάνειας
5) Στους ελαιώνες που έχουν υποστεί πρώιμη βεβιασμένη ωρίμανση και έχουν αποκτήσει έντονο μωβ χρώμα, οι μελλοντικές βροχές δεν θα αυξήσουν την ελαιοπεριεκτικότητα , αλλά μόνο το μέγεθος και το βάρους του καρπού. Πρόκειται δηλαδή για μία δραματική καταστροφή που η ζημιά στους μη αρδευόμενους ελαιώνες μεσοσταθμικά ξεπερνά το 30% αλλά σε αρκετές περιοχές (ανάλογα με τη σύσταση του εδάφους , μικροκλίμα κλπ) η ζημιά αγγίζει το 60% και ορισμένα κτήματα δεν θα συγκομισθούν καθόλου.
Και αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, αν δεν βρέξει δηλαδή μέσα στο επόμενο διάστημα, η ζημιά θα μεγαλώσει και η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη, με οδυνηρές συνέπειες για τη φετινή παραγωγή. Αυτά επεσήμανε ο διευθυντής Αγροτικής Οικονομίας Μεσσηνίας Γιάννης Κυριακόπουλος.
“Η κλιμάκωση του προβλήματος εξαρτάται από τις εδαφικές συνθήκες της περιοχής, από την υδατοϊκανότητα και την υδατοχωρητικότητα και από την εικόνα των ελαιοδέντρων”, παρατήρησε ο διευθυντής κι εξήγησε: “Δέντρα μεγάλα με καρποφορία, με πλούσια βλάστηση, με πολλά κλαριά και ξύλα, έχουν μεγαλύτερο πρόβλημα, έχουν διψάσει περισσότερο. Δέντρα πολύ γεμάτα σε αδύνατα εδάφη έχουν σοβαρό θέμα”. Διευκρίνισε ότι “η κατάσταση εξαρτάται και από τις τοπικές βροχές. Σε μέρη που είχαμε τοπικές βροχές, η κατάσταση του ελαιοκάρπου είναι καλύτερη”.
Ο κ. Κυριακόπουλος ενημέρωσε ότι “τα συμπτώματα που παρουσιάζονται, είναι η αφυδάτωση και το ρυτίδιασμα του ελαιοκάρπου, το σκούρο χρώμα αντί το πράσινο που είναι το φυσιολογικό και η συστροφή στο φύλλωμα, έχουν στρίψει δηλαδή τα φύλλα”. Καταλήγοντας, σημείωσε ότι “αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση στα αδύναμα εδάφη, ο ελαιόκαρπος μπορεί να πέσει. Αν ο καρπός μαυρίσει πολύ, δεν είναι αναστρέψιμη η βλάβη”.
