Το χαρτοφυλάκιο, που μεταβιβάστηκε, περιλαμβάνει μη εξυπηρετούμενα καταναλωτικά δάνεια, απαιτήσεις από υπερανάληψη μετρητών καθώς και πιστωτικές κάρτες. Χωρίζεται, δε, με βάση το teaser που είχε αποσταλεί στους επενδυτές, σε δύο βασικές υπο-ενότητες.
Η πρώτη αφορά σε 59 χιλ. δάνεια, που βαρύνουν 41 χιλιάδες δανειολήπτες, με το μέσο όρο του δανείου να ανέρχεται σε 10.800 ευρώ και τη μέση διάρκεια της καθυστέρησης να διαμορφώνεται σε ανέρχεται σε 7,8 έτη.
Το 33% του χαρτοφυλακίου ήταν σε καθυστέρηση μεγαλύτερη των 9 ετών (σ.σ. πριν το 2008), ενώ τα περισσότερα σταμάτησαν να εξυπηρετούνται την περίοδο 2008-2011.
Η δεύτερη περιλαμβάνει 161 χιλιάδες δάνεια, τα οποία βρίσκονται σε καθυστέρηση επί σειρά ετών. Αφορούν σε 73 χιλιάδες δανειολήπτες και ο μέσος όρος αξίας δανείου διαμορφώνεται στις 5.400 ευρώ. Το 24% των παραπάνω δανείων σταμάτησε να εξυπηρετείται πριν το 2004, το 47% μεταξύ 2004-06 και το 29% μετά το 2007.
Πριν ξεκινήσει ο διαγωνισμός, η τράπεζα με επιστολές στους περίπου 114 χιλιάδες δανειολήπτες, τους παρείχε τη δυνατότητα να διευθετήσουν, οριστικά, την οφειλή τους, εντός έξι μηνών, με «κούρεμα» που έφθανε ως το 94%.
Για παράδειγμα, για ληξιπρόθεσμη οφειλή 25.000 ευρώ (μαζί με τόκους) πρότεινε την καταβολή εντός έξι μηνών 1.500 ευρώ, ώστε να διευθετηθεί οριστικά η υπόθεση. Μεσοσταθμικά, το προτεινόμενο κούρεμα, ακούγεται, ότι διαμορφωνόταν στο 88%.
Τα αποτελέσματα ήταν πενιχρά. Περίπου 2.000 δανειολήπτες ανταποκρίθηκαν, διευθετώντας οριστικά τα δάνεια τους. Το ποσοστό δεν ξεπερνά το 2% των 114 χιλιάδων δανειοληπτών. Είναι τόσο χαμηλό που είναι αδύνατον να πιστέψει κανείς ότι όλοι οι υπόλοιποι δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να αποδεχθούν την προτεινόμενη ρύθμιση.
Σύμφωνα με τραπεζικά στελέχη, η συμπεριφορά των παραπάνω δανειοληπτών είναι ενδεικτική της αντίληψης ατιμωρησίας, που έχει διαμορφωθεί σε σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας.
Αντίληψη, που αποτελεί και το βασικό λόγο των πενιχρών επιδόσεων που έχουν οι ρυθμίσεις, παρά το γεγονός ότι οι τράπεζες προσφέρουν μερική διαγραφή χρεών και για στεγαστικά ή εταιρικά δάνεια σε όσους πραγματικά πληρούν τα κριτήρια.
Αν δεν ανατραπεί, άμεσα, η παραπάνω πεποίθηση, μέσω πλειστηριασμών, ώστε να περάσει το μήνυμα ότι το «παραμύθι» τελείωσε, είναι πιθανόν ο επόπτης να αποφασίσει ότι ο μόνος τρόπος για να λυθεί μεσοπρόθεσμα το πρόβλημα των κόκκινων δανείων είναι ο εξής: να πωλήσουν οι τράπεζες το μεγαλύτερο μέρος του προβληματικού τους χαρτοφυλακίου, προκειμένου να αναλάβουν εξειδικευμένες εταιρείες το έργο της είσπραξης, είτε μέσω ρύθμισης, είτε μέσω εκποίησης.
Και αυτό δεν είναι καλό τέλος ούτε για τις τράπεζες, ούτε για την κοινωνία...
Πηγή euro2day.gr
