Πως ήρθαν τα μανταρίνια στη χώρα μας από τους Κινέζους Μανδαρίνους

 Το μανταρίνι δεν είναι μεσογειακό φρούτο. Έτσι δεν το γνωρίζαμε μέχρι να μας το συστήσει ο Ρώσος ναύαρχος Λογγίνος Χέιδεν, που το έφερε – όπως λέγεται – στην Ελλάδα το 1827. Μας άρεσε πολύ και έκτοτε το καλλιεργούμε ανελλιπώς.

(Ο Χέιδεν έμεινε γνωστός ως ένας από τους τρεις διοικητές του στόλου των δυτικών δυνάμεων που κατατρόπωσε τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου).

Τα μανταρίνια των Κινέζων Μανταρίνων

Η ιστορία καλλιέργειας του μανταρινιού ανάγεται πριν από τρεις χιλιάδες χρόνια στην Κίνα. Λέγεται ότι τα γευστικά φρούτα πήραν το όνομά τους από τους Μανδαρίνους, τους ανώτερους κρατικούς λειτουργούς της κινεζικής αυτοκρατορίας, λόγω του χρώματος που είχαν οι στολές τους αλλά και γιατί τα αντάλλασσαν ως δώρα.

Τα μανταρίνια Κλημεντίνες πήραν το όνομα τους από τον μοναχό Clement Rodier (1829 – 1904), που εντόπισε την συγκεκριμένη ποικιλία στην Αλγερία. Είναι συνήθως άσπορα, μικρού σχετικά μεγέθους και διαθέσιμα από τον Νοέμβριο έως τα τέλη Φεβρουαρίου – με τις μεγαλύτερες ποσότητες τον Ιανουάριο.

Στα αγγλικά το μανταρίνι αναφέρεται πότε ως mandarin και πότε ως tangerine. Η δεύτερη ονομασία αρχικά χρησιμοποιούνταν για μια μικρή ποικιλία πορτοκαλιού, που έφερναν από την Ταγγέρη του Μαρόκου.

Τα μανταρίνια καλλιεργούνται πλέον σε πολλές χώρες, ανάμεσά τους η Ισπανία και η Ελλάδα (κυρίως στην Κρήτη,  τη Χίο αλλά και στην Αργολίδα).

Πηγή: bimag.gr