Ένας μαυροπελαργός, το μεταναστευτικό πτηνό που σύμφωνα με το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας κινδυνεύει με εξαφάνιση, εμφανίστηκε σήμερα Πέμπτη 23 Νοεμβρίου 2017 στον υδροβιότοπο Ναυπλίου Νέας Κίου.
Πρόκειται για ένα μεγάλου μεγέθους πουλί, που φτάνει τα 96 εκ. ύψος, έχει άνοιγμα φτερών δύο μέτρων και βάρος τριών κιλών.
Ο μαυροπελαργός, είναι λίγο μικρότερος από το πελαργό και όλο του το φτέρωμα είναι μαύρο, έκτος από την κοιλιά, ένα μέρος από το στήθος και τα κάτω καλυπτήρια της ουράς, που είναι λευκά. Το ράμφος του, επίσης, δεν είναι τόσο ψηλό και τόσο πλατύ όσο του πελαργού, και γι' αυτό φαίνεται μακρύτερο.
Τα δυο φύλα είναι όμοια και η συμπεριφορά τους διαφέρει μόνο όταν κλώσανε . Το θηλυκό γεννάει 3-4 ως 6 πρασινοκίτρινα αυγά, που τα κλώσανε και οι δυο γονείς 40 μέρες περίπου. Στις μάχες που γίνονται, το θηλυκό παραμένει στη φωλιά, και μόνο το αρσενικό καταδιώκει τον εχθρό ή τον αντίπαλο.
Ο μαυροπελαργός προτιμάει να πετάει παρά να ανεμοπορεί. Ζει μόνος, μακριά από τους ανθρώπους, στο δάσος. Χτίζει τη φωλιά του στην κορυφή μεγάλων, ψηλών δέντρων - στη χώρα μας σπάνια και στους βράχους - και συχνάζει κοντά στα τέλματα, τους βάλτους και τις λίμνες, που βρίσκονται στις παρυφές του δάσους, όπου φωλιάζει. Η ακτίνα της δράσης του είναι 6-10 χιλιόμετρα. Αυτό σημαίνει ότι η περιοχή του, στην όποία δεν ανέχεται την παρουσία άλλου ζευγαριού, έχει έκταση 100 έως 300 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Ο μαυροπελαργός είναι πιο σπάνιος από τον πελαργό. Έχει όμως την ίδια εξάπλωση, τις ίδιες περίπου συνήθειες, τους ίδιους εχθρούς και ακολουθεί τον ίδιο δρόμο με τον λευκοπελαργό, όταν μεταναστεύει. Τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των μαυροπελαργών έχει ελαττωθεί σημαντικά και από πολλές χώρες εξαφανίστηκε τελείως.
Ο ελληνικός πληθυσμός δεν ξεπερνάει τα 100 ζευγάρια. Έχει εμφανιστεί και στη Λιμνοπούλα Παραμυθιάς, όπου βρίσκει τροφή, καθώς και στις εκβολές του Αχέροντα.
Πρόκειται για ένα μεγάλου μεγέθους πουλί, που φτάνει τα 96 εκ. ύψος, έχει άνοιγμα φτερών δύο μέτρων και βάρος τριών κιλών.
Ο μαυροπελαργός, είναι λίγο μικρότερος από το πελαργό και όλο του το φτέρωμα είναι μαύρο, έκτος από την κοιλιά, ένα μέρος από το στήθος και τα κάτω καλυπτήρια της ουράς, που είναι λευκά. Το ράμφος του, επίσης, δεν είναι τόσο ψηλό και τόσο πλατύ όσο του πελαργού, και γι' αυτό φαίνεται μακρύτερο.
Τα δυο φύλα είναι όμοια και η συμπεριφορά τους διαφέρει μόνο όταν κλώσανε . Το θηλυκό γεννάει 3-4 ως 6 πρασινοκίτρινα αυγά, που τα κλώσανε και οι δυο γονείς 40 μέρες περίπου. Στις μάχες που γίνονται, το θηλυκό παραμένει στη φωλιά, και μόνο το αρσενικό καταδιώκει τον εχθρό ή τον αντίπαλο.
Ο μαυροπελαργός προτιμάει να πετάει παρά να ανεμοπορεί. Ζει μόνος, μακριά από τους ανθρώπους, στο δάσος. Χτίζει τη φωλιά του στην κορυφή μεγάλων, ψηλών δέντρων - στη χώρα μας σπάνια και στους βράχους - και συχνάζει κοντά στα τέλματα, τους βάλτους και τις λίμνες, που βρίσκονται στις παρυφές του δάσους, όπου φωλιάζει. Η ακτίνα της δράσης του είναι 6-10 χιλιόμετρα. Αυτό σημαίνει ότι η περιοχή του, στην όποία δεν ανέχεται την παρουσία άλλου ζευγαριού, έχει έκταση 100 έως 300 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Ο μαυροπελαργός είναι πιο σπάνιος από τον πελαργό. Έχει όμως την ίδια εξάπλωση, τις ίδιες περίπου συνήθειες, τους ίδιους εχθρούς και ακολουθεί τον ίδιο δρόμο με τον λευκοπελαργό, όταν μεταναστεύει. Τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των μαυροπελαργών έχει ελαττωθεί σημαντικά και από πολλές χώρες εξαφανίστηκε τελείως.
Ο ελληνικός πληθυσμός δεν ξεπερνάει τα 100 ζευγάρια. Έχει εμφανιστεί και στη Λιμνοπούλα Παραμυθιάς, όπου βρίσκει τροφή, καθώς και στις εκβολές του Αχέροντα.