Το βράδυ της Δευτέρας 1 Ιανουαρίου και το ξημέρωμα της Τρίτης 2 Φεβρουαρίου το φεγγάρι θα βρίσκεται πιο κοντά στη Γη σε σύγκριση με τις υπόλοιπες πανσελήνους του 2018, καθώς ακολουθεί ελλειπτική τροχιά και η απόστασή του από τον πλανήτη μας δεν είναι σταθερή.
Η σούπερ-Σελήνη (ή υπέρ-Σελήνη) θα συμβεί στις 04:24 ώρα Ελλάδας στις 2 Ιανουαρίου, όταν θα υπάρξει πανσέληνος, ενώ λίγο νωρίτερα, περίπου στις 11 το βράδυ της 1ης Ιανουαρίου, το φεγγάρι θα έχει βρεθεί στο λεγόμενο περίγειο, στη μικρότερη απόστασή του από τη Γη (περίπου στα 356.600 χιλιόμετρα απο τον πλανήτη μας).
Ο Ιανουάριος θα έχει και μια δεύτερη πανσέληνο, στις 31 Ιανουαρίου, η οποία θα συνδυαστεί με μια ολική έκλειψη της Σελήνης. Θα έχει προηγηθεί στις 30 Ιανουαρίου, περίπου στις 12 το μεσημέρι ώρα Ελλάδας, άλλη μια σούπερ-Σελήνη, με το φεγγάρι σε απόσταση 359.000 χιλιομέτρων από τη Γη.
Χάρη στην ιδιαίτερη λάμψη της όταν απέχει λιγότερα από 360.000 χιλιόμετρα από το κέντρο της Γης, η πανσέληνος που συμπίπτει με το περίγειο χαρακτηρίζεται «υπερ-Σελήνη» ή «supermoon», μη επιστημονικός όρος που καθιέρωσε το 1979 ο αστρολόγος Ρίτσαρντ Νόλε.
Ο Ιανουάριος θα έχει και μια δεύτερη πανσέληνο, στις 31 Ιανουαρίου, η οποία θα συνδυαστεί με μια ολική έκλειψη της Σελήνης. Θα έχει προηγηθεί στις 30 Ιανουαρίου, περίπου στις 12 το μεσημέρι ώρα Ελλάδας, άλλη μια σούπερ-Σελήνη, με το φεγγάρι σε απόσταση 359.000 χιλιομέτρων από τη Γη.
Χάρη στην ιδιαίτερη λάμψη της όταν απέχει λιγότερα από 360.000 χιλιόμετρα από το κέντρο της Γης, η πανσέληνος που συμπίπτει με το περίγειο χαρακτηρίζεται «υπερ-Σελήνη» ή «supermoon», μη επιστημονικός όρος που καθιέρωσε το 1979 ο αστρολόγος Ρίτσαρντ Νόλε.
Σύμφωνα με τους πιο έμπειρους παρατηρητές του ουρανού, η καλύτερη στιγμή για να δει κανείς μια «υπερπανσέληνο», είναι αμέσως μόλις το φεγγάρι «ανατείλει» λίγο πάνω από τη γραμμή του ορίζοντα, καθώς τότε φαίνεται μεγαλύτερο.
Παράλληλα, όπως κάθε χρονιά, το νέο αστρονομικό έτος ξεκινά με μια βροχή διαττόντων αστέρων, τις Τεταρτίδες (Quadrantids), οι οποίες διαρκούν από τις 22 Δεκεμβρίου έως τις 17 Ιανουαρίου.
Φέτος οι Τεταρτίδες θα κορυφωθούν το βράδυ της Τετάρτης 3 Ιανουαρίου (περί τις 23:00 ώρα Ελλάδας) έως τα χαράματα της Πέμπτης 4 Ιανουρίου. Όμως η υπέρ-Σελήνη η οποία θα έχει προηγηθεί, θα «σβήσει» με τη λάμψη της τα περισσότερα μετέωρα από τον νυχτερινό ουρανό.
Οι Τεταρτίδες είναι καλύτερα ορατές στα πιο βόρεια γεωγραφικά πλάτη, ενώ εμφανίζουν στο αποκορύφωμά τους έως 40 μετέωρα την ώρα, τα οποία εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης με ταχύτητα άνω των 40 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο.
Λόγω της υπέρ-Σελήνης, τα ορατά μετέωρα αναμένεται να μην ξεπεράσουν τα 10 έως 25 ανά ώρα και αυτό μόνο σε περιοχές με σκοτεινό ουρανό χωρίς αστική φωτορύπανση.
Πρόκειται για μια βροχή διαττόντων λιγότερο γνωστή από άλλες, καθώς τα μετέωρά της είναι πιο αχνά.
Πηγή προέλευσης των μετεώρων φαίνεται να είναι ο αστερισμός του Βοώτη, με τους αστρονόμους πάντως να μην είναι ακόμη σίγουροι ποιος ήταν ο διερχόμενος κομήτης, ο οποίος άφησε πίσω του την ουρά σκόνης και σωματιδίων, που μετατρέπονται σε μετέωρα κάθε φορά που η Γη διασταυρώνεται με την τροχιά τους.
Θεωρείται πιθανό να πρόκειται για τον αστεροειδή «2003 ΕΗ1» διαμέτρου περίπου δύο χιλιομέτρων, που αποτελεί απομεινάρι ενός πρώην κομήτη, του C/1490 Y1.
Πηγή: naftemporiki.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ ΜΠΕ
Παράλληλα, όπως κάθε χρονιά, το νέο αστρονομικό έτος ξεκινά με μια βροχή διαττόντων αστέρων, τις Τεταρτίδες (Quadrantids), οι οποίες διαρκούν από τις 22 Δεκεμβρίου έως τις 17 Ιανουαρίου.
Φέτος οι Τεταρτίδες θα κορυφωθούν το βράδυ της Τετάρτης 3 Ιανουαρίου (περί τις 23:00 ώρα Ελλάδας) έως τα χαράματα της Πέμπτης 4 Ιανουρίου. Όμως η υπέρ-Σελήνη η οποία θα έχει προηγηθεί, θα «σβήσει» με τη λάμψη της τα περισσότερα μετέωρα από τον νυχτερινό ουρανό.
Οι Τεταρτίδες είναι καλύτερα ορατές στα πιο βόρεια γεωγραφικά πλάτη, ενώ εμφανίζουν στο αποκορύφωμά τους έως 40 μετέωρα την ώρα, τα οποία εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης με ταχύτητα άνω των 40 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο.
Λόγω της υπέρ-Σελήνης, τα ορατά μετέωρα αναμένεται να μην ξεπεράσουν τα 10 έως 25 ανά ώρα και αυτό μόνο σε περιοχές με σκοτεινό ουρανό χωρίς αστική φωτορύπανση.
Πρόκειται για μια βροχή διαττόντων λιγότερο γνωστή από άλλες, καθώς τα μετέωρά της είναι πιο αχνά.
Πηγή προέλευσης των μετεώρων φαίνεται να είναι ο αστερισμός του Βοώτη, με τους αστρονόμους πάντως να μην είναι ακόμη σίγουροι ποιος ήταν ο διερχόμενος κομήτης, ο οποίος άφησε πίσω του την ουρά σκόνης και σωματιδίων, που μετατρέπονται σε μετέωρα κάθε φορά που η Γη διασταυρώνεται με την τροχιά τους.
Θεωρείται πιθανό να πρόκειται για τον αστεροειδή «2003 ΕΗ1» διαμέτρου περίπου δύο χιλιομέτρων, που αποτελεί απομεινάρι ενός πρώην κομήτη, του C/1490 Y1.
Πηγή: naftemporiki.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ ΜΠΕ
