Γι' αυτό, αν και γενικά οι μεγάλοι μέτοχοι μονοπωλιακών ομίλων νιώθουν πιο άνετα με παραδοσιακά αστικά κόμματα και πολιτικούς, πάντα προσέτρεχαν στους σοσιαλδημοκράτες για να καθαρίσουν για λογαριασμό τους, όταν αυτό χρειαστεί. Όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνει με απόλυτο τρόπο η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, απ' όταν αναδείχθηκε σε κόμμα που διεκδίκησε τη διακυβέρνηση μέχρι και σήμερα, έχει ξεπεράσει κάθε όριο θράσους και πολιτικής εξαπάτησης για το «μεταμνημονιακό μέλλον».
Γιατί παρά τις πομπώδεις διακηρύξεις της κυβέρνησης ότι ο προϋπολογισμός του 2018 που έφερε και ψηφίστηκε στη βουλή θα είναι ο τελευταίος μνημονιακός προϋπολογισμός και σύντομα θα αρχίσει η ανάπτυξη, οι εργαζόμενοι θα κληθούν να πληρώσουν πάνω από 1 δισ. ευρώ περισσότερους φόρους, θα δουν να καταργείται το δικαίωμα της απεργίας, να βγαίνουν στο σφυρί τα σπίτια τους και να ιδιωτικοποιούνται τα λιγνιτικά της ΔΕΗ. Όσον αφορά τα επιδόματα, είναι επιδόματα πτωχοκομείου για να συγκαλύπτει την πολιτική της. Ουσιαστικά, δεν θα καταργήσει κανένα από τα μνημονιακά μέτρα που παρέλαβε, τα διατηρεί και τα εφαρμόζει στο ακέραιο.
Η πολιτική που ασκεί το τελευταίο διάστημα είναι πολιτική του «μαστιγίου»,καταστέλλοντας τις εργατικές-λαϊκές αντιδράσεις και διεκδικήσεις. Για το συνδικαλιστικό νόμο η κυβέρνηση θέλει να τσακίσει το εργατικό κίνημα, αλλά και το δικαίωμα των Σωματείων-Ομοσπονδιών να υπογράφουν Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, αξιοποιώντας ως πρόσχημα τη λεγόμενη αντιπροσωπευτικότητά τους. Επίσης με ένα ακόμη αυταρχικό, αντιδραστικό μέτρο, προσπαθεί να ποινικοποιήσει τη δράση και τις κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς, να τρομοκρατήσει και να φοβίσει όσους αντιστέκονται σ’ αυτή την πολιτική.
Είναι βαθιά γελασμένοι, όμως, όσοι νομίζουν ότι με τον αυταρχισμό, με την επαναφορά του δόγματος "νόμος και τάξη" σε συριζαίικη εκδοχή θα βάλουν στο γύψο τη λαϊκή πάλη, που θα ενταθεί το επόμενο διάστημα απέναντι στην πολιτική τους.
Στον αντικομουνισμό ο ΣΥΡΙΖΑ βεβαίως δεν πρωτοτυπεί. Η αλήθεια είναι ότι από τα γεννοφάσκια του έκανε επιθέσεις στο Κόμμα, συκοφαντούσε και διαστρέβλωνε τις θέσεις του, στο πλαίσιο τότε του οπορτουνιστικού του χαρακτήρα, του συμβιβασμού του με το σύστημα και της απέχθειας στην ασυμβίβαστη γραμμή και πολιτική του ΚΚΕ, που δεν υπέγραψε ποτέ δήλωση μετανοίας στον καπιταλισμό και στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες του. Σήμερα όμως ασκεί αντικομμουνισμό ως καθαρόαιμη αστική σοσιαλδημοκρατική δύναμη, ως κυβέρνηση για λογαριασμό του κεφαλαίου.
Όσο περισσότερο αποκαλύπτεται ότι συμπλέει στρατηγικά με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, τόσο περισσότερο θα επιτίθεται με ψεύδη, προβοκάτσιες, διαστρεβλώσεις και συκοφαντίες στη δράση του ΚΚΕ. Όσο περισσότερο η αντεργατική επίθεση που διευθύνει συναντά την εργατική - λαϊκή αντίδραση, τόσο θα δυναμώνει η χυδαιολογία ότι το ΚΚΕ «τα 'χει βρει με τη ΝΔ για να ρίξουν την κυβέρνηση».
Επικίνδυνη είναι και η θέση της κυβέρνησης που αναλαμβάνει το ρόλο σημαιοφόρου των σχεδίων του ΝΑΤΟ και αυξάνει τον κίνδυνο για τα κυριαρχικά δικαιώματα και την ειρήνη στην περιοχή.
Είναι καιρός επομένως να βγουν συμπεράσματα, ιδιαίτερα από όσους και όσες αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί, όσους έχουν παραδόσεις αγωνιστικές, όσους παίρνουν μέρος στο εργατικό - λαϊκό κίνημα. ΑντιΚΚΕ στάση, αντικομμουνισμός και φιλολαϊκός ρόλος δεν συνυπάρχουν. Η ένταση της επίθεσης στο Κόμμα και της καταστολής, πρέπει να σημάνει καμπανάκι στα εργατικά-λαϊκά στρώματα. Να απαντηθεί αποφασιστικά, μέσα από την οργάνωση και κλιμάκωση της πάλης ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης - κεφαλαίου – ΕΕ.
Ο λαός έζησε και ζει στο πετσί του τη συνέχιση και επέκταση της αντιλαϊκής -αντεργατικής επίθεσης για λογαριασμό του κεφαλαίου. Η πολυσυζητημένη λήξη των μνημονίων δεν θα φέρει κανενός είδους ελάφρυνση στους εργαζόμενους. Το μόνο που έχουν να περιμένουν οι εργαζόμενοι για το 2018, είναι νέα σκληρά μέτρα.
Καλούμε τους εργαζόμενους να οργανώσουν άμεσα, εδώ τώρα την αντεπίθεσή τους. Να φέρουν μαχητικά στο προσκήνιο την απαίτηση να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες, οι πραγματικές ανάγκες τους. Να σηκώσουν το κεφάλι. Να οργανώσουν εστίες αντίστασης και αντεπίθεσης σε κάθε εργασιακό χώρο, σε κάθε κλάδο δουλειάς, παντού σε όλη τη χώρα. Να συντονίσουν την πάλη τους με τα λαϊκά στρώματα που υποφέρουν και μέσα στις μεγάλες πόλεις και στην ελληνική ύπαιθρο, στα χωριά της πατρίδας μας. Να αλλάξουν τους αρνητικούς συσχετισμούς παντού, να οργανωθούν, να παλέψουν μέσα στο κίνημα, να ισχυροποιήσουν το ΚΚΕ, τη μόνη δύναμη που μπορεί να εμπνεύσει την ελπίδα, να σταθεί δίπλα τους, να δώσει ανάταση στο λαό και τη χώρα.
