Οι δρομείς ξεκίνησαν από το παλιό κέντρο Αρδάμης και μετά από 15 χιλιόμετρα τερμάτισαν στην πόλη του Ναυπλίου. Διοργανωτής του αγώνα και φέτος ο Σύνδεσμος Βετεράνων Αθλητών Στίβου Αργολίδας σε συνεργασία με την Ομοσπονδία Μαζικού Αθλητισμού και Υπεραποστάσεων. Ψυχή και φέτος του αγώνα ο βετεράνος δρομέας της Αργολίδας Παναγιώτης Παπαβασιλείου. Τερμάτισαν 703 αθλητές, ενώ δήλωσαν συμμετοχή πάνω από 900 αθλητές.
Ένα μεγάλο μέρος αυτών των αθλητών ήρθαν κυρίως να τρέξουν για τον Παναγιώτη, γιατί ο Παναγιώτης είναι γνωστός σε όλη την Ελλάδα και όλος αυτός ο κόσμος γνωρίζει το ήθος και τον χαρακτήρα του και ήρθε για να τον τιμήσει.
Αν και πρόσφατα πέρασε περιπέτεια με την υγεία του, ο Παναγιώτης μόνο με τη συνδρομή και τη βοήθεια πολύ λίγων φίλων, ελάχιστων χορηγών και των μελών της οικογένειάς του, δεν το έβαλε κάτω και για μια άλλη φορά μάζεψε πάνω από χίλια άτομα στην πόλη του Ναυπλίου.
Στα αξιοσημείωτα του αγώνα, φέτος για πρώτη φορά και ενώ για 16 συνεχόμενα χρόνια δεν ζητήθηκε κάτι τέτοιο, εμφανίστηκε το Λιμενικό την ώρα του αγώνα και ζητούσε άδεια από τον Παναγιώτη. Απ’ ότι πληροφορηθήκαμε ο Παναγιώτης δεν το γνώριζε ότι χρειαζόταν άδεια από το Λιμενικό και φυσικά πρώτα ο Θεός του χρόνου θα φροντίσει έγκαιρα να έχει και την άδεια του Λιμεναρχείου.
Τέλος πάντων ας ελπίσουμε ότι δεν υπάρχουν σκοπιμότητες στην ενέργεια αυτή. Γιατί τα ερωτήματα παραμένουν. 16 χρόνια δεν γνώριζε κανείς ότι γίνεται ο αγώνας; Πώς γίνεται 16 χρόνια να είσαι νόμιμος και ξαφνικά φέτος παράνομος; Μήπως διυλίζουμε τον κώνωπα και καταπίνουμε την κάμηλο; Ας δώσει ο καθένας τις δικές του απαντήσεις.
Και στο κάτω κάτω της γραφής ο τερματισμός του αγώνα έγινε και φέτος στον ίδιο χώρο που γίνεται εδώ και 16 χρόνια, χωρίς να παρεμποδίζει στο παραμικρό ούτε τους πεζούς ούτε τα αυτοκίνητα ούτε την κυκλοφορία. Και βεβαίως κάθε χρόνο παραδίνεται πιο καθαρός ο χώρος απ’ ότι παραλαμβάνεται. Άλλωστε αυτός ο χώρος που μιλάμε πρόκειται για μια έκταση 500 περίπου τετραγωνικών μέτρων στην παραλία του Ναυπλίου και επιλέχτηκε κυρίως για να μην παρεμποδίζει την καθημερινή ζωή της πόλης και το σημαντικότερο για την ασφάλεια των αθλητών δρομέων.
Εμείς ας ευχηθούμε μακάρι να βρεθούν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι σαν τον Παναγιώτη και να διοργανώνουν τέτοιους δρομικούς αγώνες στον νομό μας και φυσικά οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, αν έστω και στον ελάχιστο βαθμό δεν τους βοηθούν και δεν τους ευγνωμονούν, τουλάχιστον να μην τους δημιουργούν προβλήματα.
Καρανάσιος Στέλιος
