Την πόλη της Νάουσας επέλεξε φέτος το Πολιτιστικό λαογραφικό σωματείο "ΧΟΡΟΣΗΜΟ" για το καθιερωμένο ταξίδι του σε περιοχές που αναβιώνουν παραδοσιακά έθιμα τις ημέρες των Αποκριών. Το έθιμο «Γενίτσαροι και Μπούλες» έζησαν από κοντά τα μέλη του σωματείου.
Το Σάββατο το πρωί στο εργαστήριο του κου Μιχάλη Τόμτση που δημιουργείται με πολύ μεράκι η φορεσιά του Γενίτσαρου», μάθαμε την ιστορία του εθίμου, όπου με πολύ συγκίνηση μας διηγήθηκε ο κος Μιχάλης, και μας γέμισε με τον πόθο να το ζήσουμε κι εμείς τόσο έντονα.
Τέλος, δεν θα μπορούσαμε να πάμε στη Νάουσα και να μην παραβρεθούμε σε ντόπιο γλέντι με τις οικογένειες των Ψαθάδων, Δημήτρη και Βαγγέλη, όπου και την Παρασκευή και την Κυριακή το βράδυ, μέχρι τις πρωινές ώρες χορέψαμε με τους ήχους του ζουρνά και του νταουλιού.
Ευχαριστούμε για όλα την οικογένεια του κου Κώστα Νίκου, που μας άνοιξε την καρδιά της και το σπίτι της και ήταν δίπλα μας κάθε στιγμή για να μας οδηγεί στα μονοπάτια του πιο παλιού εθίμου της Νάουσας, τον κο Τόμτση για τη συγκίνηση που μας έφερε η περιγραφή του, τις οικογένειες του Δημήτρη και του Βαγγέλη Ψαθά για τους όμορφούς ήχους και τα ξενοδοχεία που φρόντισαν για τη διαμονή μας.
Ελπίζουμε όλα τα μέλη του σωματείου που συμμετείχαν να έζησαν την παράδοση της Νάουσας και ευχόμαστε να είμαστε καλά κάθε χρόνο να ζούσε τις παραδόσεις της Ελλάδας.
Το Σάββατο το πρωί στο εργαστήριο του κου Μιχάλη Τόμτση που δημιουργείται με πολύ μεράκι η φορεσιά του Γενίτσαρου», μάθαμε την ιστορία του εθίμου, όπου με πολύ συγκίνηση μας διηγήθηκε ο κος Μιχάλης, και μας γέμισε με τον πόθο να το ζήσουμε κι εμείς τόσο έντονα.
Στη συνέχεια, στα μαγαζιά της πόλης που παίζουν μουσικές οικογένειες της πόλης χορέψαμε τους ντόπιους χορούς.
Την Κυριακή το πρωί η οικογένεια του κου Κώστα Νίκου, μας άνοιξε το σπίτι της και μας έδειξε βήμα βήμα πως βιώνει το έθιμο ο Γενίτσαρος και τι σημαίνει το κάθε κομμάτι από τα 24 της παραδοσιακής φορεσιάς, με τον Πρόδρομο Νίκου, το γιο του κου Κώστα, να τιμά την παράδοση του τόπου και της οικογένειας.
Ο πατέρας και ο αδερφός βοηθούσαν το Γενίτσαρο να φορέσει το κάθε μέρος με ευλάβεια και η μητέρα παρέμβαινε στη διαδικασία να ράψει επί τόπου τα μέρη που απαιτούσαν τη δική της συμβολή. Όλα στην εντέλεια κι όλα να αποδώσουν στο έπακρο την ιστορία. Το τελευταίο μέρος, ο πρόσωπος, μπήκε και με αναμονή περιμέναμε το μπουλούκι να έρθει να πάρει το Γενίτσαρο.
Οι σκοποί που παίζονταν από τους μουσικούς, πένθιμοι, και ο Γενίτσαρος βγαίνει στο μπαλκόνι να υποδεχτεί το μπουλούκι, να τινάξει τα ασημικά στο θώρακά του και να κάνει το σταυρό του και να χαιρετίσει στη συνέχεια τα μέλη της οικογένειας και τον αρχηγό του μπουλουκιού με τη χαρακτηριστική αναπήδηση και να ξεκινήσει η διαδρομή προς το Δημαρχείο.
Εκεί δόθηκε η άδεια από το Δήμαρχο να χορέψουν τα μπουλούκια στις γειτονιές της πόλης μέχρι το απόγευμα, όπου στ΄ Αλώνια βγαίνει ο πρόσωπος και ολοκληρώνεται το έθιμο.
Τα έντονα συναισθήματα και η συγκίνηση που μας γέμισε το πάθος των ντόπιων για την παράδοση και την τήρηση του εθίμου και η επιθυμία να σε κάνουν κι εσένα να ζήσεις την παράδοση αυτή ήταν αυτά που θα μας μείνουν χαραγμένα στην καρδιά μας.
Την Κυριακή το πρωί η οικογένεια του κου Κώστα Νίκου, μας άνοιξε το σπίτι της και μας έδειξε βήμα βήμα πως βιώνει το έθιμο ο Γενίτσαρος και τι σημαίνει το κάθε κομμάτι από τα 24 της παραδοσιακής φορεσιάς, με τον Πρόδρομο Νίκου, το γιο του κου Κώστα, να τιμά την παράδοση του τόπου και της οικογένειας.
Ο πατέρας και ο αδερφός βοηθούσαν το Γενίτσαρο να φορέσει το κάθε μέρος με ευλάβεια και η μητέρα παρέμβαινε στη διαδικασία να ράψει επί τόπου τα μέρη που απαιτούσαν τη δική της συμβολή. Όλα στην εντέλεια κι όλα να αποδώσουν στο έπακρο την ιστορία. Το τελευταίο μέρος, ο πρόσωπος, μπήκε και με αναμονή περιμέναμε το μπουλούκι να έρθει να πάρει το Γενίτσαρο.
Οι σκοποί που παίζονταν από τους μουσικούς, πένθιμοι, και ο Γενίτσαρος βγαίνει στο μπαλκόνι να υποδεχτεί το μπουλούκι, να τινάξει τα ασημικά στο θώρακά του και να κάνει το σταυρό του και να χαιρετίσει στη συνέχεια τα μέλη της οικογένειας και τον αρχηγό του μπουλουκιού με τη χαρακτηριστική αναπήδηση και να ξεκινήσει η διαδρομή προς το Δημαρχείο.
Εκεί δόθηκε η άδεια από το Δήμαρχο να χορέψουν τα μπουλούκια στις γειτονιές της πόλης μέχρι το απόγευμα, όπου στ΄ Αλώνια βγαίνει ο πρόσωπος και ολοκληρώνεται το έθιμο.
Τα έντονα συναισθήματα και η συγκίνηση που μας γέμισε το πάθος των ντόπιων για την παράδοση και την τήρηση του εθίμου και η επιθυμία να σε κάνουν κι εσένα να ζήσεις την παράδοση αυτή ήταν αυτά που θα μας μείνουν χαραγμένα στην καρδιά μας.
Τέλος, δεν θα μπορούσαμε να πάμε στη Νάουσα και να μην παραβρεθούμε σε ντόπιο γλέντι με τις οικογένειες των Ψαθάδων, Δημήτρη και Βαγγέλη, όπου και την Παρασκευή και την Κυριακή το βράδυ, μέχρι τις πρωινές ώρες χορέψαμε με τους ήχους του ζουρνά και του νταουλιού.
Ελπίζουμε όλα τα μέλη του σωματείου που συμμετείχαν να έζησαν την παράδοση της Νάουσας και ευχόμαστε να είμαστε καλά κάθε χρόνο να ζούσε τις παραδόσεις της Ελλάδας.