Πρόκειται σίγουρα για μια σημαντική θετική εξέλιξη ως προς την αναγνώριση του ρόλου του νηπιαγωγείου στη σημερινή εποχή. Ο αγώνας 40 χρόνων του εκπαιδευτικού κινήματος με πρωτοπόρα την παράταξή μας, η οποία ως επικεφαλής του κλάδου ύστερα από απεργία 42 ημερών καθιέρωσε τον ένα χρόνο υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής, έφερε αποτελέσματα. Κι έφερε αποτελέσματα γιατί το ΔΣ της ΔΟΕ ανέδειξε το θέμα τόσο στο κέντρο, όσο και στην περιφέρεια, με συλλαλητήρια, πορείες, ημερίδες, εκδηλώσεις, συναντήσεις με τα Παιδαγωγικά τμήματα Προσχολικής και Δημοτικής εκπαίδευσης και με τεκμηριωμένα επιστημονικά επιχειρήματα.
Η επιτυχία αυτή δείχνει τον τρόπο που οφείλει να δρα και να λειτουργεί σήμερα το συνδικαλιστικό κίνημα, αν θέλει να δημιουργεί και να επιτυγχάνει την επίλυση χρόνιων θεσμικών αιτημάτων. Με τεκμηριωμένο λόγο, με υπευθυνότητα και σοβαρότητα και χωρίς λαϊκισμό και άναρθρες κραυγές που δεν πείθουν κανέναν.
Φυσικά και δεν εφησυχάζουμε με την ψήφιση της ρύθμισης. Μένουν πολλές ενέργειες που πρέπει να γίνουν από το Υπουργείο Παιδείας και την Κυβέρνηση (κονδύλια για υποδομές, διορισμοί εκπαιδευτικών κλπ). Αυτό βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν νομιμοποιεί στη συνείδηση των εκπαιδευτικών, όσους σε κοινοβουλευτικό επίπεδο δηλώνοντας ότι συμφωνούν με την ρύθμιση, δεν την ψήφισαν γιατί δεν έχουν δημιουργηθεί οι προοπτικές άμεσης γενικευμένης εφαρμογής της ούτε όσους στον συνδικαλιστικό χώρο ζητούν άμεσα, όλα ή τίποτα. Και οι δύο αυτές λογικές είναι κατώτερες των περιστάσεων και καταδικαστέες.
Θα παρακολουθούμε στενά την εξέλιξη του θέματος, θα παρεμβαίνουμε και θα πιέζουμε μέχρι η καθιέρωση της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής να γίνει καθολική σε ολόκληρη τη χώρα.
Τέλος, τονίζουμε ότι η παράταξή μας δεν διακατεχόταν ποτέ, ούτε διακατέχεται από φιλοκυβερνητικά ή αντικυβερνητικά σύνδρομα. Πυξίδα μας ήταν και εξακολουθεί να είναι, η προάσπιση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης και η στήριξη των εκπαιδευτικών. Αφήνουμε την διαρκή γκρίνια, τη στείρα άρνηση, τον λαϊκισμό και την ηττοπάθεια, στους μηδενιστές οι οποίοι επενδύουν στα προβλήματα και όχι στις λύσεις, νομίζοντας πως έτσι αποκτούν οι ίδιοι λόγο ύπαρξης.
Δημοκρατική Συνεργασία
Εκπαιδευτικών Π.Ε.
