Ο Πρόεδρος του Τ.Ο.Π., εξέφρασε την απόλυτη πεποίθησή του, ότι το ελληνικό ξενοδοχείο, θα μπορούσε να συνεισφέρει καθοριστικά και πολλαπλασιαστικά στο τοπικό εισόδημα και στην απασχόληση, εάν δεν βίωνε αυτό το καθεστώς της υπερφορολόγησης, με κορωνίδα βεβαίως τον πρόσφατο φόρο διαμονής, ο οποίος δεν ενέχει κανέναν ανταποδοτικό και αναπτυξιακό χαρακτήρα, αλλά αποτελεί ένα καθαρά εισπρακτικό -και επί της ουσίας υφεσιακό- μέτρο, για τον οποίο είναι επιτακτική ανάγκη να ξεκινήσει άμεσα μια ουσιαστική συζήτηση για την κατάργησή του.
Παράλληλα, αναφέρθηκε στο ζήτημα των βραχυχρόνιων μισθώσεων ακινήτων και στην πρακτική αθέμιτου ανταγωνισμού που συνιστούν, με παράλληλες αρνητικές επιπτώσεις οι οποίες συνδέονται με την αύξηση των ενοικίων, την πίεση των οικογενειακών εισοδημάτων των πιο αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων, την αλλοίωση της φυσιογνωμίας ολόκληρων περιοχών, τα μείζονα ζητήματα υγιεινής κι ασφάλειας λόγω ελλιπούς ελέγχου, θέματα τα οποία δεν μπορούν να επιλυθούν απλά με ένα νόμο που φορολογεί τα εισοδήματα από αυτή τη δραστηριότητα και μάλιστα με μειωμένους φορολογικούς συντελεστές.
Εξίσου αναγκαία κρίνεται η άμεση επίλυση των «κόκκινων δανείων» και της χρηματοδότησης των τουριστικών επιχειρήσεων, μέσω των τραπεζών, η εξεύρεση λύσης και νομοθέτησης για την οριστική διευθέτηση του θέματος της καταβολής εισφορών προς τις εταιρίες πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων, με όρους ισονομίας απέναντι στον τουρισμό και στον πολιτισμό αλλά και η ενίσχυση των πολιτικών τουριστικής εκπαίδευσης και δημιουργίας τουριστικής κουλτούρας όχι μόνο των ενασχολούμενων με τον τουρισμό, αλλά ολόκληρης της κοινωνίας.
Απευθυνόμενος στην Υπουργό Τουρισμού, αλλά και στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, τόνισε την αναγκαιότητα, όπως το Υπουργείο Τουρισμού, σε συνεργασία με τα συναρμόδια Υπουργεία, τις Περιφέρειες και τους Τοπικούς Συλλογικούς Φορείς, να αναλάβει σε άμεσο χρόνο την πρωτοβουλία ανάπτυξης μιας παράλληλης πολιτικής και ενός τουριστικού σχεδιασμού, εστιασμένου στην ισόρροπη τουριστική ανάπτυξη της χώρας, στην ευρύτερη διάχυση του τουριστικού φαινομένου και στην ενίσχυση της Πελοποννήσου αλλά και των υπολοίπων επτά μειονεκτικών τουριστικά περιφερειών.
Επεσήμανε δε, ότι κοινή πεποίθηση όλων των ανθρώπων του τουρισμού που δραστηριοποιούνται στην Πελοπόννησο, είναι ότι οι επιδόσεις των επιμέρους κλάδων και δραστηριοτήτων της περιοχής, θα εξαρτηθούν τα επόμενα χρόνια, από το πόσο αποφασιστικά θα επενδύσουμε σε υποδομές, οι οποίες θα μας επιτρέψουν να κατευθύνουμε εμείς τη ζήτηση και όχι το αντίθετο.
Παράλληλα η τουριστική ανάπτυξη της Πελοποννήσου, επιτάσσει την ανάπτυξη πολιτικών και σχεδιασμού οριζόντιας οργάνωσης, μέσω δικτύων, ανάδειξης και αξιοποίησης των φυσικών και πολιτιστικών πόρων και των απαραίτητων υποδομών υπό τη μορφή θεματικών διαδρομών, αλλά και την ένταξη αυτών των οριζόντιων θεματικών διαδρομών, στις τοπικές περιφερειακές αλυσίδες προϊόντων και υπηρεσιών.
