Καλούμε τις μισθωτές και αυταπασχολούμενες, τις άνεργες, τις γυναίκες της υπαίθρου, τις συνταξιούχους, τις μετανάστριες και πρόσφυγες, να ενώσουμε τις φωνές μας στο δρόμο της αγωνιστικής διεκδίκησης για τα σύγχρονα δικαιώματά μας.
Απευθύνουμε κάλεσμα στις νέες γυναίκες, στις φοιτήτριες - σπουδάστριες, στις νέες μητέρες, να βγουν μπροστά στον αγώνα για το μέλλον που τους αξίζει, να παλέψουμε μαζί για μόρφωση, εργασία και δημιουργική ζωή.
161 χρόνια πριν, στις 8 Μάρτη 1857, οι εργάτριες στα υφαντουργεία και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, κατέβηκαν σε απεργία διεκδικώντας μείωση των ωρών εργασίας στις 10 (από 16 που δούλευαν τότε), ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και ίση αμοιβή με τους άντρες συναδέλφους τους. Σήκωσαν το ανάστημά τους απέναντι στην εργοδοσία και το κράτος της. Με εντολή κυβέρνησης και εργοδοτών, οι αστυνομικές δυνάμεις ρίχτηκαν με μανία πάνω στις μαχητικές διαδηλώσεις των εργατριών και τις αιματοκύλησαν.
Σήμερα, 8 Μάρτη 2018, Η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας μπορεί να εξασφαλίσει :
1 Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες τις γυναίκες, με μισθό που θα καλύπτει τις ανάγκες μας, με πλήρη εργασιακά - ασφαλιστικά δικαιώματα.
2 Ολόπλευρη κοινωνική προστασία της μητρότητας, ικανοποίηση των ιδιαίτερων βιολογικών αναγκών μας, αλλά και των αναγκών των οικογενειών μας, των παιδιών και των ηλικιωμένων μελών τους με τη δημιουργία και λειτουργία δημόσιων και δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών.
3 Ελεύθερο χρόνο που θα τον αξιοποιούμε δημιουργικά, σύμφωνα με τα ενδιαφέροντά μας, αλλά και για να συμμετέχουμε στην κοινωνική δράση
Όμως όλα αυτά σκοντάφτουν πάνω στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυβερνήσεων που στηρίζουν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.
Η ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των γυναικών θεωρείται ατομική τους υπόθεση, ενώ αντίθετα πρέπει να είναι υπόθεση της κοινωνίας, του κράτους.
Όσο κάνουν κουμάντο στην οικονομία οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι και οι μεγαλοξενοδόχοι, τόσο τα δικαιώματά μας στην εργασία, στη μητρότητα, στη δημιουργική ζωή θα τσακίζονται στις μυλόπετρες του επιχειρηματικού κέρδους.
Γι αυτό και σήμερα οι μισθωτές και αυτοαπασχολούμενες, οι αγρότισσες, οι άνεργες, οι φοιτήτριες και σπουδάστριες στη χώρα μας αντιμετωπίζουμε κυριολεκτικά μια εφιαλτική κατάσταση σε κάθε τομέα της ζωής μας. Βιώνουμε έναν εργασιακό μεσαίωνα. Η μητρότητα είναι ατομική μας υπόθεση, αλλά και ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα. Ο ελεύθερος χρόνος είναι ή ανύπαρκτος ή πανάκριβος ή ψευδεπίγραφος.
Δεν θα τους Αφήσουμε ! Δεν υποτασσόμαστε στη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης και καταπίεσης.
Έχουμε τη δύναμη να διεκδικήσουμε όλα αυτά που μας ανήκουν και μας στερούν Ε.Ε. και κυβερνήσεις.
Σήμερα μόνο η συλλογική δράση, η αγωνιστική στάση ζωής, η διεκδίκηση για όλα αυτά που μας ανήκουν αποτελεί διέξοδο για να βγούμε στο ξέφωτο μιας ζωής με δικαιώματα στην εργασία, στη μητρότητα, στον ελεύθερο χρόνο.
Δυναμώνουμε το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, τα εργατικά σωματεία, τις ενώσεις αυταπασχολουμένων, τους αγροτικούς και φοιτητικούς συλλόγους.
Εντείνουμε την πάλη για τα δικαιώματά μας στην εργασία, στη μητρότητα, στον ελεύθερο χρόνο, για μια ζωή χωρίς πολέμους, φτώχεια, προσφυγιά, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΝΑΤΟ & ΕΕ.
Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να τιμήσουμε το αγωνιστικό περιεχόμενο της 8 Μάρτη!
ΟΜΑΔΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΡΓΟΥΣ (ΟΓΕ)
