H υπόθεση
Ο ∆ήµος Καλλιθέας αναζήτησε από την ιδιοκτήτρια καταστήµατος ανείσπρακτα δηµοτικά τέλη (465,12 €), τα οποία, ωστόσο, αφορούσαν χρονική περίοδο κατά την οποία το κατάστηµα ήταν µισθωµένο. Η µίσθωση προέκυπτε τόσο από το µισθωτήριο συµβόλαιο, όσο και από τα αρχεία της ∆.Ε.Η., καθώς η παροχή ηλεκτρικού ρεύµατος ήταν στο όνοµα της µισθώτριας.
Ο Συνήγορος επισήµανε στο ∆ήµο ότι τα δηµοτικά τέλη βαρύνουν τον υπόχρεο σε πληρωµή του λογαριασµού καταναλισκόµενου ηλεκτρικού ρεύµατος, συνεπώς αν ο υπόχρεος είναι ο µισθωτής, βαρύνουν το µισθωτή, ο οποίος είναι και ο πραγµατικός χρήστης των υπηρεσιών καθαριότητας και φωτισµού.
Τόνισε, επίσης, ότι σύµφωνα µε τη νοµολογία, η ευθύνη του ιδιοκτήτη του ακινήτου είναι επικουρική και τα τέλη αναζητούνται από αυτόν µόνο αν η βεβαίωση και η είσπραξή τους από το µισθωτή αποδειχτεί δυσχερής.
Τέλος, ο Συνήγορος ζήτησε από το ∆ήµο να αναζητήσει την πραγµατική υπόχρεο, δηλαδή τη µισθώτρια και να µην επιβαρύνει την ιδιοκτήτρια του ακινήτου παρά µόνο εφόσον εξαντλήσει κάθε προσπάθεια αναζήτησης της µισθώτριας, τα στοιχεία της οποίας του ήταν γνωστά.
Μετά από την ανωτέρω παρέµβαση, ο ∆ήµος Καλλιθέας ενηµέρωσε το Συνήγορο ότι µετέφερε και αναζητεί την οφειλή από τη µισθώτρια του καταστήµατος.