Όπως αναφέρει στην εισαγωγή της «στη σύγχρονη δημοκρατική προβληματική, το ζήτημα των έμφυλων σχέσεων και του ρόλου τους στο πολιτικό γίγνεσθαι, καταλαμβάνει δεσπόζουσα θέση, καθώς θεωρείται «κεντρικό» για την ίδια την ποιότητα της δημοκρατίας…»
Πραγματεύεται θέματα όπως τα πρώτα βήματα των πολιτικών δικαιωμάτων και την ψήφο των γυναικών στην Ελλάδα, την εκλογή της Ελένης Σκούρα ως πρώτης γυναίκας Βουλευτού, την περίοδο της Μεταπολίτευσης και την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας για το θέμα. Πιο συγκεκριμένα γίνεται ιδιαίτερη αναφορά για τη στάση του κόμματος της ΝΔ ανά περιόδους προεδρίας των Κωνσταντίνου Καραμανλή, Γεωργίου Ράλλη, Ευάγγελου Αβέρωφ, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, Μιλτιάδη Έβερτ, Κώστα Καραμανλή, Αντώνη Σαμαρά, Βαγγέλη Μεϊμαράκη και του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη ενώ επισημαίνεται η είσοδος της Ντόρας Μπακογιάννη στην πολιτική.
Όπως καταφαίνεται από το κείμενο, «…η ανάπτυξη του γυναικείου ζητήματος στη χώρα μας, πέρασε μέσα από πολυδαίδαλες διαδικασίες, προσέκρουσε στις ιδιομορφίες της Ελληνικής ιστορικοθεσμικής εξέλιξης και εν τέλει απέκτησε μια σχετικά ομαλόρρυθμη πορεία μόλις κατά τις τελευταίες δεκαετίες.
Στην εξέλιξη αυτή των γυναικείων πραγμάτων, καθοριστική υπήρξε η συμβολή της Κεντροδεξιάς, όπου οι κατά καιρούς ηγεσίες της ενθάρρυναν και συμμερίζονταν την ανάγκη για την προώθηση των γυναικείων ζητημάτων και πολλές φορές με τις αποφάσεις τους τα ενίσχυαν…»
