Προσθέτει όμως ότι χρειάζεται μεγαλύτερη πολιτική τόλμη και περισσότερη δουλειά για να δικαιωθούν οι 210.000 που συνδιαμορφώνουν το εγχείρημα. Ταυτόχρονα καλεί τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα να ξεκαθαρίσει πώς θα συμβάλλει μετεκλογικά για να βγει η χώρα από την κρίση.
Ο Γιάννης Μανιάτης αναφερόμενος στην ένταση που καλλιεργεί η τουρκική επιθετικότητα σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι θα αντιμετωπισθεί αποφασιστικά μόνο με μια εθνική ελληνική στρατηγική, με βάθος και ορίζοντα και προοδευτικό πατριωτισμό. «Με ψυχραιμία και σοβαρότητα πρέπει να ξανακτίσουμε την εθνική μας στρατηγική με όρους πολιτικής και λαϊκής ομοψυχίας», υπογραμμίζει επικρίνοντας την κυβέρνηση για διγλωσσία. «Ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Εθνικής 'Αμυνας και ο υπουργός Εξωτερικών πρέπει να μιλούν την ίδια γλώσσα και ταυτόχρονα, ο κ. Τσίπρας να ενημερώνει σε διαρκή βάση τους αρχηγούς των κομμάτων της αντιπολίτευσης» επισημαίνει ο κ. Μανιάτης.
Ειδικότερα τονίζει ότι η ένταση επηρεάζει τις γεωστρατηγικές διεργασίες στην έρευνα και εκμετάλλευση των ενεργειακών πηγών στη περιοχή, και απαιτείται «Εθνική Ενεργειακή Στρατηγική που είχαμε διαμορφώσει έως τον Ιανουάριο του 2015».
Όσον αφορά στον ισχυρισμό της κυβέρνησης περί «καθαρής» εξόδου από τα μνημόνια, ο πρώην υπουργός υπογραμμίζει ότι συνιστά ένα «ακόμα εμπαιγμό του ΣΥΡΙΖΑ, μια καθαρή νέα πολιτική απάτη». Προτείνει εκτεταμένο πακέτο προοδευτικών μεταρρυθμίσεων, αναπτυξιακών επενδύσεων και κοινωνικής προστασίας. Ουσιαστικά, μια σοβαρή, σύγχρονη, σοσιαλδημοκρατική ατζέντα, «τα ακριβώς αντίθετα δηλαδή από την τρέχουσα κυβερνητική πολιτική».
Η συνέντευξη του Γιάννη Μανιάτη στον Μιχάλη Μιχαήλ για το Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων έχει εξής:
Η επιθετικότητα και οι αμφισβητήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο και την Κύπρο έχει ανεβάσει πολύ την ένταση διμερώς και στη ευρύτερη περιοχή. Πώς εκτιμάτε τις συνθήκες που διαμορφώνονται, κύριε Μανιάτη;
Η κατάσταση είναι σοβαρή σε συνδυασμό με την ευρύτερη αστάθεια στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου. Έχουμε συστηματική κλιμάκωση μιας αναθεωρητικής-επεκτατικής στρατηγικής της Τουρκίας. Δεν πρόκειται περί νευρικότητας του Ερντογάν, περί στιγμιαίων κινήσεων εσωτερικής κατανάλωσης ή αντιπερισπασμού από τα νομισματικά και οικονομικά ή/και εθνοτικά προβλήματα της Τουρκίας. Όλα παίζουν το ρόλο τους στις κινήσεις της τουρκικής ηγεσίας. Αλλά το βασικό, που δεν πρέπει να μας διαφεύγει, είναι ότι πρόκειται για το ξεδίπλωμα μιας συστηματικής στρατηγικής απειλής που αντιμετωπίζεται μόνο με μια εθνική ελληνική στρατηγική με βάθος και ορίζοντα. Η πρόσφατη προκήρυξη των εκλογών από τον κ. Ερντογάν, φοβάμαι ότι θα οξύνει επικίνδυνα τις προκλήσεις της για τις επόμενες 60 μέρες.
Τις αντιδράσεις της ελληνικής κυβέρνησης μέχρι τώρα πώς τις κρίνετε και ποια νομίζετε ότι θα πρέπει να είναι στάση απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα;
Το πρόβλημα είναι βαθύτερο. Για να μιλήσουμε για τα τελευταία, ήδη υπάρχει αιφνιδιασμός από το ταξίδι Ερντογάν, που προκαλέσαμε χωρίς σχέδιο, και έκτοτε υπάρχει αμηχανία και έλλειψη στρατηγικού προσανατολισμού και τακτικού συντονισμού. Η στάση κατευνασμού έχει τα δικά της όρια αποτελεσματικότητας και χρειάζεται ο επανασχεδιασμός μιας ολοκληρωμένης αποτρεπτικής πολιτικής. Οι αποσπασματικές κινήσεις εξευμενισμού ή παλικαρισμού δεν οδηγούν πουθενά. Με ψυχραιμία και σοβαρότητα πρέπει να ξανακτίσουμε την εθνική μας στρατηγική με όρους πολιτικής και λαϊκής ομοψυχίας.
Καθοριστικό στοιχείο αποτελεί η αναγκαιότητα να αποκτήσει η κυβέρνηση τη δική της ενιαία στρατηγική και τακτική μακριά από αποσπασματικούς ενδοκυβερνητικούς χειρισμούς. Ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Εθνικής 'Αμυνας και ο υπουργός Εξωτερικών πρέπει να μιλούν την ίδια γλώσσα και ταυτόχρονα, ο κ. Τσίπρας να ενημερώνει σε διαρκή βάση τους αρχηγούς των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Η διαμόρφωση ενιαίου αρραγούς εσωτερικού μετώπου αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα. Η ενίσχυση της εθνικής ισχύος επιβάλλει τη διαμόρφωση μιας επεξεργασμένης και ολοκληρωμένης εθνικής στρατηγικής, που στηρίζεται στο σύγχρονο προοδευτικό πατριωτισμό με άξονες προτεραιότητας την εξωστρέφεια, την εθνική αυτοπεποίθηση, την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, την πολιτική και θεσμική σταθερότητα στη βάση και των δύο μεγάλων κεκτημένων της μεταπολίτευσης, που είναι η συμμετοχή μας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Η κλιμακούμενη ένταση που καλλιεργεί η 'Αγκυρα θα έχει και ποιες επιπτώσεις στην έρευνα και αξιοποίηση των ενεργειακών πηγών στη περιοχή;
Τα ενεργειακά κοιτάσματα της κυπριακής ΑΟΖ είναι ένας από τους βασικούς στόχους τής κλιμακούμενης τουρκικής απειλής και όχι μόνο. Η Τουρκία -και αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό- έχει βεντάλια διεκδικήσεων εδαφικών, μειονοτικών, ενεργειακών που τις αναβαθμίζει μέσα στο χρόνο ανεξάρτητα από ηγεσίες και συγκυρίες. Ας σκεφτούμε μόνο, πως από την αιγιαλίτιδα ζώνη και την υφαλοκρηπίδα της μεταπολίτευσης φτάσαμε στους σημερινούς εξωφρενικούς ισχυρισμούς τους, που παραβιάζουν βάναυσα τη συνθήκη της Λοζάνης και το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας.
Για τη ενεργειακή πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τι λέτε;
Η μόνη πολιτική τους είναι η υπακοή στις απαιτήσεις των δανειστών χωρίς καμία εθνική στρατηγική. Έχουν εγκαταλείψει στην τύχη τους όλους τους βασικούς άξονες προτεραιοτήτων της Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής που είχαμε διαμορφώσει έως τον Ιανουάριο του 2015. Μια Εθνική Στρατηγική, που σε βάθος 5ετίας, μπορεί να προσελκύσει επενδύσεις ύψους άνω των 50 δισ. ευρώ και να δημιουργήσει εκατοντάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας: ενίσχυση ενεργειακής ασφάλειας, καταπολέμηση ενεργειακής φτώχειας, στήριξη ενεργειακής δημοκρατίας, ανάπτυξη προγραμμάτων εξοικονόμησης ενέργειας, έρευνες εθνικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, δίκτυο διεθνών αγωγών φυσικού αερίου που καθιστούν τη χώρα ενεργειακό κόμβο της ΝΑ Ευρώπης, έξυπνα δίκτυα και 4η Βιομηχανική Επανάσταση, Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και ηλεκτρικές διασυνδέσεις. Οι παραπάνω άξονες αντιμετωπίζονται από τη σημερινή κυβέρνηση με τυχαίο κι αποσπασματικό τρόπο και όχι ως στοιχεία καθοριστικά για τη διαμόρφωση μιας σύγχρονης, γεωπολιτικά αναβαθμισμένης και οικονομικά ρωμαλέας χώρας.
Να έρθουμε στις πολιτικές διεργασίες στο εσωτερικό, κύριε Μανιάτη. Θα έχουμε «καθαρή» έξοδο από τα Μνημόνια, όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση;
Πρέπει να διευκρινίσουμε τι θα πει καθαρή έξοδος. Αν η κυβέρνηση εννοεί ότι δεν θα έχουμε τη δυνατότητα σε περίπτωση ανάγκης να δανειστούμε με εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια από τους εταίρους και θα είμαστε απόλυτα εξαρτημένοι από τις αγορές κεφαλαίων, τότε ναι, είναι πιθανό να έχουμε. Δεν αντιλαμβάνομαι βέβαια γιατί είναι καλό αυτό. Αυτό που σίγουρα δεν θα έχουμε, είναι έξοδος από την πολιτική της λιτότητας και την οικονομική καχεξία στην οποία έχει καθηλώσει τη χώρα και το λαό η κυβέρνηση Τσίπρα- Καμμένου. Είτε με καθαρή, είτε με «βρώμικη» έξοδο, ο κ. Τσίπρας έχει αποφασίσει και υπογράψει κόψιμο έως και δύο συντάξεων από κάθε συνταξιούχο από την 1η Ιανουαρίου 2019. Και περαιτέρω μείωση μισθών και συντάξεων μέσω της μείωσης του αφορολόγητου από την 1η Ιανουαρίου 2020. Με απλά λόγια, για να γινόμαστε κατανοητοί, μέχρι την 01.1.2020 ο κ. Τσίπρας θα κόψει έως και 3 συντάξεις από το μέσο συνταξιούχο και θα κόψει ένα μισθό στους εργαζομένους των 650 ευρώ. Για όλον αυτό τον κόσμο, η συζήτηση περί του είδους της εξόδου είναι ένας ακόμα εμπαιγμός του ΣΥΡΙΖΑ, μια καθαρή νέα πολιτική απάτη.
Κατά τη γνώμη σας ποια είναι η ενδεδειγμένη πορεία για την ανάκαμψη της οικονομίας και της χώρας;
Τα στοιχεία του 2016 και του 2017 δείχνουν ότι η χώρα υπολείπεται σαφώς των στόχων που θέτει στο πεδίο της ανάπτυξης. Ο στόχος ήταν για ανάπτυξη 2,7% και τελικά ήταν 1,4%, ο μισός. Μιλάμε για περίπου 3 δισ. ευρώ. Η κυβέρνηση είναι αλήθεια, ότι το μόνο πεδίο στο οποίο δείχνει συνέπεια είναι η ελλειμματική ανάπτυξη της οικονομίας. Η πρόσφατη έκθεση της PwC δείχνει ότι η χώρα στην επόμενη 5ετία έχει ανάγκη από επενδύσεις ύψους 208 δισ. ευρώ, προκειμένου να μη μεγαλώσει το αναπτυξιακό χάσμα που μας χωρίζει από τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ. Όμως με τη σημερινή ακολουθούμενη πολιτική οι επενδύσεις δεν αναμένεται να ξεπεράσουν τα 98 δισ. ευρώ , που σημαίνει μια τεράστια αναπτυξιακή- επενδυτική υστέρηση των 110 δισ. ευρώ, που πρέπει με κάθε τρόπο να καλυφθεί. Χαρακτηριστικό του δρόμου που πρέπει να διανύσουμε είναι ότι το 2017, οι επενδύσεις στην ΕΕ-28 ήταν το 20% του ΑΕΠ, ενώ στην Ελλάδα, ήταν μόλις το 13% του ΑΕΠ.
Η χώρα χρειάζεται ευρύ σχέδιο προοδευτικών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, εστιασμένο στην απελευθέρωση των αγορών προϊόντων και υπηρεσιών, στην αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα που να υπηρετεί την προσέλκυση εγχώριων και ξένων επενδύσεων, μικρών, μεσαίων και μεγάλων. Ταυτόχρονα, χρειάζεται μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης και αύξηση των δαπανών του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων. Όλα αυτά μαζί μπορούν, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, να οδηγήσουν σε επιτάχυνση των ρυθμών ανάπτυξης που θα είναι αισθητή τόσο στην καθημερινή ζωή μισθωτών και συνταξιούχων όσο και στις προοπτικές αυτοαπασχολούμενων και επιχειρηματιών. Ταυτόχρονα, χρειαζόμαστε ενδυνάμωση του κοινωνικού κράτους ώστε σε αυτή την πορεία κανένας πολίτης να μη μένει πίσω.
Ένα εκτεταμένο πακέτο προοδευτικών μεταρρυθμίσεων, αναπτυξιακών επενδύσεων και κοινωνικής προστασίας. Ουσιαστικά, μια σοβαρή, σύγχρονη, σοσιαλδημοκρατική ατζέντα. Τα ακριβώς αντίθετα δηλαδή από την τρέχουσα κυβερνητική πολιτική.
Σε πολιτικό επίπεδο το Κίνημα Αλλαγής προς ποια κατεύθυνση θα πρέπει να αναζητήσει συνεργασία; Προς τη ΝΔ ή τον ΣΥΡΙΖΑ;
Χωρίς παρεξήγηση, η ερώτηση αυτή είναι βαθιά προσβλητική για κάθε έναν από μας που στα δύσκολα χρόνια της δημοσιονομικής κρίσης, σταθήκαμε όρθιοι υπερασπιζόμενοι την πατρίδα και την κοινωνία από την άτακτη χρεοκοπία. Το Κίνημα Αλλαγής θα υπάρχει ως μία πρωτεύουσα πολιτική δύναμη κυβερνητικής σταθερότητας, εθνικής υπευθυνότητας, προοδευτικών αλλαγών και ισχυρού κράτους δικαίου.
Οποιαδήποτε συνεργασία και να τεθεί στο τραπέζι, το Κίνημα Αλλαγής πρέπει να βρίσκεται σε θέση πολιτικής ισχύος με την ψήφο του λαού. Για να μπορεί να επιβάλλει προοδευτική ατζέντα. Σκόπιμο ωστόσο είναι και ο κ. Τσίπρας να πει στον ελληνικό λαό πώς θα συμβάλλει μετεκλογικά ο ίδιος ώστε να βγει η χώρα από τη κρίση.
Ο βασικός μας στόχος είναι η ανατροπή του θνησιγενούς μικρού δικομματισμού ΣΥΡΙΖΑ- ΝΔ. Με απλά λόγια, το Κίνημα Αλλαγής έχει θέσει ως στόχο τη στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές και την αποτροπή της εκλογικής αυτοδυναμίας της ΝΔ. Στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει το Κίνημα Αλλαγής, και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ, να είναι ο βασικός ρυθμιστής των μετεκλογικών διεργασιών. Αποφυγή της εκλογικής κυριαρχίας της ΝΔ σημαίνει στην επόμενη Βουλή να μην μπορεί η ΝΔ να εφαρμόσει ανενόχλητα τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της. Η οποιαδήποτε συζήτηση περί συνεννοήσεων ή συνεργασιών έχει νόημα μόνο από τη στιγμή που θα εκφραστεί ο λαός με τη ψήφο του στις επόμενες εθνικές εκλογές.
Για ΄μας, κορυφαία πολιτική προτεραιότητα είναι ο αυτοδύναμος κι ενισχυμένος ρόλος και λόγος μας στη πολιτική ζωή του τόπου. Σε κάθε περίπτωση, οποιαδήποτε απόφαση θα ληφθεί στη βάση πολιτικών που θα κατευθύνονται στη βελτίωση της ζωής των πολιτών και στην αποκατάσταση του κύρους των θεσμών της δημοκρατίας, όπως η Βουλή και η Δικαιοσύνη, που βάναυσα και κυνικά εργαλειοποιούνται από τη σημερινή κυβέρνηση προκειμένου να εξυπηρετήσουν μικροπολιτικές σκοπιμότητες, λασπολογίας πολιτικών αντιπάλων, δημιουργίας κομματικού κράτους κ.ά.
Είσθε ικανοποιημένος από τη μέχρι τώρα πορεία και τη συγκρότηση των μεταβατικών οργάνων;
Κάθε νέο εγχείρημα αντιμετωπίζει δυσκολίες κι εμπόδια. Σηματοδοτήθηκε η αυτονομία, η ενότητα, η ανανέωση. Στο Κίνημα Αλλαγής συνυπάρχουν 4 πολιτικά κόμματα -εκ των οποίων τα δύο με κοινοβουλευτική παρουσία-, κινήσεις πολιτών, φορείς, απλοί πολίτες. Το να εναρμονιστούν οι αντιλήψεις όλων είναι κάτι που χρειάζεται χρόνο και κόπο. Τα όργανα όμως θα κριθούν από την παραγωγή και την υλοποίηση της πολιτικής. Κυρίως από τις λίγες, τολμηρές, προοδευτικές προτάσεις μας που θα γίνουν κατανοητές από τους πολίτες, ότι αλλάζουν τη ζωή τους. Κεντρικός στόχος είναι η ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών και ο πρωταγωνιστικός ρόλος του κινήματός μας. Αυτή είναι η παρακαταθήκη για τον νέο φορέα από τον κόσμο της δημοκρατικής παράταξης. Σίγουρα, χρειάζεται μεγαλύτερη πολιτική τόλμη και περισσότερη δουλειά απ΄ όλους μας για να δικαιώσουμε τους 210.000 συνδιαμορφωτές του εγχειρήματος. Σε αυτό το πλαίσιο και φυσικά χωρίς να ισχυρίζομαι ότι οι διαδικασίες ήταν οι καλύτερες δυνατές, είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος για το μέλλον του Κινήματος Αλλαγής. Κυρίως γιατί το έχει ανάγκη ο τόπος.
Ο Γιάννης Μανιάτης αναφερόμενος στην ένταση που καλλιεργεί η τουρκική επιθετικότητα σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι θα αντιμετωπισθεί αποφασιστικά μόνο με μια εθνική ελληνική στρατηγική, με βάθος και ορίζοντα και προοδευτικό πατριωτισμό. «Με ψυχραιμία και σοβαρότητα πρέπει να ξανακτίσουμε την εθνική μας στρατηγική με όρους πολιτικής και λαϊκής ομοψυχίας», υπογραμμίζει επικρίνοντας την κυβέρνηση για διγλωσσία. «Ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Εθνικής 'Αμυνας και ο υπουργός Εξωτερικών πρέπει να μιλούν την ίδια γλώσσα και ταυτόχρονα, ο κ. Τσίπρας να ενημερώνει σε διαρκή βάση τους αρχηγούς των κομμάτων της αντιπολίτευσης» επισημαίνει ο κ. Μανιάτης.
Ειδικότερα τονίζει ότι η ένταση επηρεάζει τις γεωστρατηγικές διεργασίες στην έρευνα και εκμετάλλευση των ενεργειακών πηγών στη περιοχή, και απαιτείται «Εθνική Ενεργειακή Στρατηγική που είχαμε διαμορφώσει έως τον Ιανουάριο του 2015».
Όσον αφορά στον ισχυρισμό της κυβέρνησης περί «καθαρής» εξόδου από τα μνημόνια, ο πρώην υπουργός υπογραμμίζει ότι συνιστά ένα «ακόμα εμπαιγμό του ΣΥΡΙΖΑ, μια καθαρή νέα πολιτική απάτη». Προτείνει εκτεταμένο πακέτο προοδευτικών μεταρρυθμίσεων, αναπτυξιακών επενδύσεων και κοινωνικής προστασίας. Ουσιαστικά, μια σοβαρή, σύγχρονη, σοσιαλδημοκρατική ατζέντα, «τα ακριβώς αντίθετα δηλαδή από την τρέχουσα κυβερνητική πολιτική».
Η συνέντευξη του Γιάννη Μανιάτη στον Μιχάλη Μιχαήλ για το Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων έχει εξής:
Η επιθετικότητα και οι αμφισβητήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο και την Κύπρο έχει ανεβάσει πολύ την ένταση διμερώς και στη ευρύτερη περιοχή. Πώς εκτιμάτε τις συνθήκες που διαμορφώνονται, κύριε Μανιάτη;
Η κατάσταση είναι σοβαρή σε συνδυασμό με την ευρύτερη αστάθεια στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου. Έχουμε συστηματική κλιμάκωση μιας αναθεωρητικής-επεκτατικής στρατηγικής της Τουρκίας. Δεν πρόκειται περί νευρικότητας του Ερντογάν, περί στιγμιαίων κινήσεων εσωτερικής κατανάλωσης ή αντιπερισπασμού από τα νομισματικά και οικονομικά ή/και εθνοτικά προβλήματα της Τουρκίας. Όλα παίζουν το ρόλο τους στις κινήσεις της τουρκικής ηγεσίας. Αλλά το βασικό, που δεν πρέπει να μας διαφεύγει, είναι ότι πρόκειται για το ξεδίπλωμα μιας συστηματικής στρατηγικής απειλής που αντιμετωπίζεται μόνο με μια εθνική ελληνική στρατηγική με βάθος και ορίζοντα. Η πρόσφατη προκήρυξη των εκλογών από τον κ. Ερντογάν, φοβάμαι ότι θα οξύνει επικίνδυνα τις προκλήσεις της για τις επόμενες 60 μέρες.
Τις αντιδράσεις της ελληνικής κυβέρνησης μέχρι τώρα πώς τις κρίνετε και ποια νομίζετε ότι θα πρέπει να είναι στάση απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα;
Το πρόβλημα είναι βαθύτερο. Για να μιλήσουμε για τα τελευταία, ήδη υπάρχει αιφνιδιασμός από το ταξίδι Ερντογάν, που προκαλέσαμε χωρίς σχέδιο, και έκτοτε υπάρχει αμηχανία και έλλειψη στρατηγικού προσανατολισμού και τακτικού συντονισμού. Η στάση κατευνασμού έχει τα δικά της όρια αποτελεσματικότητας και χρειάζεται ο επανασχεδιασμός μιας ολοκληρωμένης αποτρεπτικής πολιτικής. Οι αποσπασματικές κινήσεις εξευμενισμού ή παλικαρισμού δεν οδηγούν πουθενά. Με ψυχραιμία και σοβαρότητα πρέπει να ξανακτίσουμε την εθνική μας στρατηγική με όρους πολιτικής και λαϊκής ομοψυχίας.
Καθοριστικό στοιχείο αποτελεί η αναγκαιότητα να αποκτήσει η κυβέρνηση τη δική της ενιαία στρατηγική και τακτική μακριά από αποσπασματικούς ενδοκυβερνητικούς χειρισμούς. Ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Εθνικής 'Αμυνας και ο υπουργός Εξωτερικών πρέπει να μιλούν την ίδια γλώσσα και ταυτόχρονα, ο κ. Τσίπρας να ενημερώνει σε διαρκή βάση τους αρχηγούς των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Η διαμόρφωση ενιαίου αρραγούς εσωτερικού μετώπου αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα. Η ενίσχυση της εθνικής ισχύος επιβάλλει τη διαμόρφωση μιας επεξεργασμένης και ολοκληρωμένης εθνικής στρατηγικής, που στηρίζεται στο σύγχρονο προοδευτικό πατριωτισμό με άξονες προτεραιότητας την εξωστρέφεια, την εθνική αυτοπεποίθηση, την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, την πολιτική και θεσμική σταθερότητα στη βάση και των δύο μεγάλων κεκτημένων της μεταπολίτευσης, που είναι η συμμετοχή μας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Η κλιμακούμενη ένταση που καλλιεργεί η 'Αγκυρα θα έχει και ποιες επιπτώσεις στην έρευνα και αξιοποίηση των ενεργειακών πηγών στη περιοχή;
Τα ενεργειακά κοιτάσματα της κυπριακής ΑΟΖ είναι ένας από τους βασικούς στόχους τής κλιμακούμενης τουρκικής απειλής και όχι μόνο. Η Τουρκία -και αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό- έχει βεντάλια διεκδικήσεων εδαφικών, μειονοτικών, ενεργειακών που τις αναβαθμίζει μέσα στο χρόνο ανεξάρτητα από ηγεσίες και συγκυρίες. Ας σκεφτούμε μόνο, πως από την αιγιαλίτιδα ζώνη και την υφαλοκρηπίδα της μεταπολίτευσης φτάσαμε στους σημερινούς εξωφρενικούς ισχυρισμούς τους, που παραβιάζουν βάναυσα τη συνθήκη της Λοζάνης και το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας.
Για τη ενεργειακή πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τι λέτε;
Η μόνη πολιτική τους είναι η υπακοή στις απαιτήσεις των δανειστών χωρίς καμία εθνική στρατηγική. Έχουν εγκαταλείψει στην τύχη τους όλους τους βασικούς άξονες προτεραιοτήτων της Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής που είχαμε διαμορφώσει έως τον Ιανουάριο του 2015. Μια Εθνική Στρατηγική, που σε βάθος 5ετίας, μπορεί να προσελκύσει επενδύσεις ύψους άνω των 50 δισ. ευρώ και να δημιουργήσει εκατοντάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας: ενίσχυση ενεργειακής ασφάλειας, καταπολέμηση ενεργειακής φτώχειας, στήριξη ενεργειακής δημοκρατίας, ανάπτυξη προγραμμάτων εξοικονόμησης ενέργειας, έρευνες εθνικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, δίκτυο διεθνών αγωγών φυσικού αερίου που καθιστούν τη χώρα ενεργειακό κόμβο της ΝΑ Ευρώπης, έξυπνα δίκτυα και 4η Βιομηχανική Επανάσταση, Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και ηλεκτρικές διασυνδέσεις. Οι παραπάνω άξονες αντιμετωπίζονται από τη σημερινή κυβέρνηση με τυχαίο κι αποσπασματικό τρόπο και όχι ως στοιχεία καθοριστικά για τη διαμόρφωση μιας σύγχρονης, γεωπολιτικά αναβαθμισμένης και οικονομικά ρωμαλέας χώρας.
Να έρθουμε στις πολιτικές διεργασίες στο εσωτερικό, κύριε Μανιάτη. Θα έχουμε «καθαρή» έξοδο από τα Μνημόνια, όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση;
Πρέπει να διευκρινίσουμε τι θα πει καθαρή έξοδος. Αν η κυβέρνηση εννοεί ότι δεν θα έχουμε τη δυνατότητα σε περίπτωση ανάγκης να δανειστούμε με εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια από τους εταίρους και θα είμαστε απόλυτα εξαρτημένοι από τις αγορές κεφαλαίων, τότε ναι, είναι πιθανό να έχουμε. Δεν αντιλαμβάνομαι βέβαια γιατί είναι καλό αυτό. Αυτό που σίγουρα δεν θα έχουμε, είναι έξοδος από την πολιτική της λιτότητας και την οικονομική καχεξία στην οποία έχει καθηλώσει τη χώρα και το λαό η κυβέρνηση Τσίπρα- Καμμένου. Είτε με καθαρή, είτε με «βρώμικη» έξοδο, ο κ. Τσίπρας έχει αποφασίσει και υπογράψει κόψιμο έως και δύο συντάξεων από κάθε συνταξιούχο από την 1η Ιανουαρίου 2019. Και περαιτέρω μείωση μισθών και συντάξεων μέσω της μείωσης του αφορολόγητου από την 1η Ιανουαρίου 2020. Με απλά λόγια, για να γινόμαστε κατανοητοί, μέχρι την 01.1.2020 ο κ. Τσίπρας θα κόψει έως και 3 συντάξεις από το μέσο συνταξιούχο και θα κόψει ένα μισθό στους εργαζομένους των 650 ευρώ. Για όλον αυτό τον κόσμο, η συζήτηση περί του είδους της εξόδου είναι ένας ακόμα εμπαιγμός του ΣΥΡΙΖΑ, μια καθαρή νέα πολιτική απάτη.
Κατά τη γνώμη σας ποια είναι η ενδεδειγμένη πορεία για την ανάκαμψη της οικονομίας και της χώρας;
Τα στοιχεία του 2016 και του 2017 δείχνουν ότι η χώρα υπολείπεται σαφώς των στόχων που θέτει στο πεδίο της ανάπτυξης. Ο στόχος ήταν για ανάπτυξη 2,7% και τελικά ήταν 1,4%, ο μισός. Μιλάμε για περίπου 3 δισ. ευρώ. Η κυβέρνηση είναι αλήθεια, ότι το μόνο πεδίο στο οποίο δείχνει συνέπεια είναι η ελλειμματική ανάπτυξη της οικονομίας. Η πρόσφατη έκθεση της PwC δείχνει ότι η χώρα στην επόμενη 5ετία έχει ανάγκη από επενδύσεις ύψους 208 δισ. ευρώ, προκειμένου να μη μεγαλώσει το αναπτυξιακό χάσμα που μας χωρίζει από τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ. Όμως με τη σημερινή ακολουθούμενη πολιτική οι επενδύσεις δεν αναμένεται να ξεπεράσουν τα 98 δισ. ευρώ , που σημαίνει μια τεράστια αναπτυξιακή- επενδυτική υστέρηση των 110 δισ. ευρώ, που πρέπει με κάθε τρόπο να καλυφθεί. Χαρακτηριστικό του δρόμου που πρέπει να διανύσουμε είναι ότι το 2017, οι επενδύσεις στην ΕΕ-28 ήταν το 20% του ΑΕΠ, ενώ στην Ελλάδα, ήταν μόλις το 13% του ΑΕΠ.
Η χώρα χρειάζεται ευρύ σχέδιο προοδευτικών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, εστιασμένο στην απελευθέρωση των αγορών προϊόντων και υπηρεσιών, στην αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα που να υπηρετεί την προσέλκυση εγχώριων και ξένων επενδύσεων, μικρών, μεσαίων και μεγάλων. Ταυτόχρονα, χρειάζεται μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης και αύξηση των δαπανών του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων. Όλα αυτά μαζί μπορούν, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, να οδηγήσουν σε επιτάχυνση των ρυθμών ανάπτυξης που θα είναι αισθητή τόσο στην καθημερινή ζωή μισθωτών και συνταξιούχων όσο και στις προοπτικές αυτοαπασχολούμενων και επιχειρηματιών. Ταυτόχρονα, χρειαζόμαστε ενδυνάμωση του κοινωνικού κράτους ώστε σε αυτή την πορεία κανένας πολίτης να μη μένει πίσω.
Ένα εκτεταμένο πακέτο προοδευτικών μεταρρυθμίσεων, αναπτυξιακών επενδύσεων και κοινωνικής προστασίας. Ουσιαστικά, μια σοβαρή, σύγχρονη, σοσιαλδημοκρατική ατζέντα. Τα ακριβώς αντίθετα δηλαδή από την τρέχουσα κυβερνητική πολιτική.
Σε πολιτικό επίπεδο το Κίνημα Αλλαγής προς ποια κατεύθυνση θα πρέπει να αναζητήσει συνεργασία; Προς τη ΝΔ ή τον ΣΥΡΙΖΑ;
Χωρίς παρεξήγηση, η ερώτηση αυτή είναι βαθιά προσβλητική για κάθε έναν από μας που στα δύσκολα χρόνια της δημοσιονομικής κρίσης, σταθήκαμε όρθιοι υπερασπιζόμενοι την πατρίδα και την κοινωνία από την άτακτη χρεοκοπία. Το Κίνημα Αλλαγής θα υπάρχει ως μία πρωτεύουσα πολιτική δύναμη κυβερνητικής σταθερότητας, εθνικής υπευθυνότητας, προοδευτικών αλλαγών και ισχυρού κράτους δικαίου.
Οποιαδήποτε συνεργασία και να τεθεί στο τραπέζι, το Κίνημα Αλλαγής πρέπει να βρίσκεται σε θέση πολιτικής ισχύος με την ψήφο του λαού. Για να μπορεί να επιβάλλει προοδευτική ατζέντα. Σκόπιμο ωστόσο είναι και ο κ. Τσίπρας να πει στον ελληνικό λαό πώς θα συμβάλλει μετεκλογικά ο ίδιος ώστε να βγει η χώρα από τη κρίση.
Ο βασικός μας στόχος είναι η ανατροπή του θνησιγενούς μικρού δικομματισμού ΣΥΡΙΖΑ- ΝΔ. Με απλά λόγια, το Κίνημα Αλλαγής έχει θέσει ως στόχο τη στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές και την αποτροπή της εκλογικής αυτοδυναμίας της ΝΔ. Στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει το Κίνημα Αλλαγής, και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ, να είναι ο βασικός ρυθμιστής των μετεκλογικών διεργασιών. Αποφυγή της εκλογικής κυριαρχίας της ΝΔ σημαίνει στην επόμενη Βουλή να μην μπορεί η ΝΔ να εφαρμόσει ανενόχλητα τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της. Η οποιαδήποτε συζήτηση περί συνεννοήσεων ή συνεργασιών έχει νόημα μόνο από τη στιγμή που θα εκφραστεί ο λαός με τη ψήφο του στις επόμενες εθνικές εκλογές.
Για ΄μας, κορυφαία πολιτική προτεραιότητα είναι ο αυτοδύναμος κι ενισχυμένος ρόλος και λόγος μας στη πολιτική ζωή του τόπου. Σε κάθε περίπτωση, οποιαδήποτε απόφαση θα ληφθεί στη βάση πολιτικών που θα κατευθύνονται στη βελτίωση της ζωής των πολιτών και στην αποκατάσταση του κύρους των θεσμών της δημοκρατίας, όπως η Βουλή και η Δικαιοσύνη, που βάναυσα και κυνικά εργαλειοποιούνται από τη σημερινή κυβέρνηση προκειμένου να εξυπηρετήσουν μικροπολιτικές σκοπιμότητες, λασπολογίας πολιτικών αντιπάλων, δημιουργίας κομματικού κράτους κ.ά.
Είσθε ικανοποιημένος από τη μέχρι τώρα πορεία και τη συγκρότηση των μεταβατικών οργάνων;
Κάθε νέο εγχείρημα αντιμετωπίζει δυσκολίες κι εμπόδια. Σηματοδοτήθηκε η αυτονομία, η ενότητα, η ανανέωση. Στο Κίνημα Αλλαγής συνυπάρχουν 4 πολιτικά κόμματα -εκ των οποίων τα δύο με κοινοβουλευτική παρουσία-, κινήσεις πολιτών, φορείς, απλοί πολίτες. Το να εναρμονιστούν οι αντιλήψεις όλων είναι κάτι που χρειάζεται χρόνο και κόπο. Τα όργανα όμως θα κριθούν από την παραγωγή και την υλοποίηση της πολιτικής. Κυρίως από τις λίγες, τολμηρές, προοδευτικές προτάσεις μας που θα γίνουν κατανοητές από τους πολίτες, ότι αλλάζουν τη ζωή τους. Κεντρικός στόχος είναι η ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών και ο πρωταγωνιστικός ρόλος του κινήματός μας. Αυτή είναι η παρακαταθήκη για τον νέο φορέα από τον κόσμο της δημοκρατικής παράταξης. Σίγουρα, χρειάζεται μεγαλύτερη πολιτική τόλμη και περισσότερη δουλειά απ΄ όλους μας για να δικαιώσουμε τους 210.000 συνδιαμορφωτές του εγχειρήματος. Σε αυτό το πλαίσιο και φυσικά χωρίς να ισχυρίζομαι ότι οι διαδικασίες ήταν οι καλύτερες δυνατές, είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος για το μέλλον του Κινήματος Αλλαγής. Κυρίως γιατί το έχει ανάγκη ο τόπος.
Πηγή: amna.gr
