Εκείνα τα δύσκολα αλλά συνάμα όμορφα χρόνια, περίμενα πως και πώς να κάνει στάση το τραίνο στον σταθμό για να μου αγοράσει η μάνα μου σουβλάκι από τους πλανόδιους πωλητές με τους ταμπλάδες στα χέρια που πλησίαζαν τα παράθυρα του βαγονιού. Σουβλάκι καλαμάκι.
Το πιο ξακουστό και το πιο νόστιμο. Με λίπος χοιρινό ενδιάμεσα στο ψαχνό, αλάτι, ρίγανη, λεμόνι κι ένα μικρό φετάκι ψωμί. Μοσχοβόλαγαν τα βαγόνια από την τσίκνα... Δεν βρίσκεις πουθενά στις μέρες μας τέτοιο σουβλάκι και δεν είναι η ιδέα μου ή η ανέχεια των παιδικών μου χρόνων που το έχουν θεοποιήσει…
Για τον ίδιο λόγο, για το ξακουστό σουβλάκι, ήταν υποχρεωτική και η στάση των υπεραστικών λεωφορείων στην διασταύρωση με τις πολλές ταβέρνες και τα πλατάνια, κατεβαίνοντας ή πριν ανέβουν τον κωλοσούρτη, τότε που το ταξίδι για την Καλαμάτα διαρκούσε σχεδόν μισή μέρα…
Το 1984 ταξίδεψα τελευταία φορά με το τραίνο μετά την απόλυσή μου από τον στρατό. Το 2001 και το 2003 αν θυμάμαι καλά, ταξίδεψαν η γυναίκα μου και τα τρία παιδιά μας για να έχουν να θυμούνται… Όμως τα πράγματα είχαν αλλάξει αρκετά και στον σταθμό δεν γινόταν εκείνο το πανηγύρι των παιδικών μου χρόνων…
Όποτε με φέρνει ο δρόμος προς τα εδώ κάνω μια στάση και περπατώ ως τον εγκαταλελειμμένο σταθμό. Οι παιδικές αναμνήσεις βλέπετε, είναι τόσο ζωντανές…
Οι Μύλοι συνδέουν το όνομα τους με την Αρχαία Λέρνη και το μύθο της Λερναίας Ύδρας. Είναι ένα παραθαλάσσιο χωριό που βρίσκεται 8 περίπου χιλιόμετρα νότια του Άργους, κοντά στη Λίμνη Λέρνης και ανήκει στον Δήμο Άργους-Μυκηνών.
Ο οικισμός των Μύλων με 700 περίπου κατοίκους, είναι χτισμένος στο λόφο Ποντίνο και έγινε γνωστός από την επιτυχή απόκρουση των στρατευμάτων του Iμπραήμ από τους Υψηλάντη, Μακρυγιάννη και Μαυρομιχάλη το 1825.
Στους Μύλους ήταν εγκατεστημένα τα μεγάλα αποθέματα δημητριακών από τα οποία σιτιζόταν το Ναύπλιο, τα στρατεύματα και μεγάλο μέρος των κατοίκων της Αργολίδας αλλά και της Κορινθίας.
Παρά τη σπουδαιότητα των εγκαταστάσεων, οι Μύλοι ήταν ανοχύρωτοι και προσβλήθηκαν από μια φάλαγγα Αιγυπτίων, όταν ο Ιμπραήμ κατέβηκε στην Πελοπόννησο.
Στην περιβόητη μάχη των Μύλων η νίκη των Ελλήνων ήταν ηρωική, αφού πολέμησαν κάτω από ανύπαρκτες οχυρωματικές συνθήκες, αντιμετωπίζοντας έναν καλά οργανωμένο στρατό τετραπλάσιας δύναμης. Η νίκη ήταν μεγάλης σημασίας, αφού θεωρείται πως αν έπεφταν οι Μύλοι, θα χανόταν το Ναύπλιο και θα έσβηνε η Ελληνική Επανάσταση στην Πελοπόννησο.
Νωρίτερα, το 1822 ο Κολοκοτρώνης έφτασε στους Μύλους για να συγκεντρώσει στρατό που χρησιμοποίησε στα Δερβενάκια, ενώ στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, το 1824 η «Κυβέρνηση του Κρανιδίου» εγκαταστάθηκε εκεί, όταν οι δυνάμεις του απέτυχαν να καταλάβουν το Ναύπλιο.
Στην περιοχή υπάρχει, μεταξύ άλλων, η παραλία Μύλων, ο αρχαιολογικός χώρος της Λέρνας, ενώ το σημαντικότερο αξιοθέατο αποτελεί η Οικία των Κεράμων, που βρίσκεται στο κέντρο του αρχαίου οικισμού.
Άλλο αξιοθέατο για τον επισκέπτη είναι το Σπήλαιο Ανδρίτσας με τους εντυπωσιακούς σταλακτίτες του, στο ομώνυμο χωριό.
Στην περιοχή υπάρχουν αρκετές ταβέρνες και πολλά ενοικιαζόμενα δωμάτια. Οι κάτοικοι ασχολούνται με τα εσπεριδοειδή και λιγότερο με τις ελιές, ενώ λίγοι ασχολούνται και με την αλιεία.
Για τον ίδιο λόγο, για το ξακουστό σουβλάκι, ήταν υποχρεωτική και η στάση των υπεραστικών λεωφορείων στην διασταύρωση με τις πολλές ταβέρνες και τα πλατάνια, κατεβαίνοντας ή πριν ανέβουν τον κωλοσούρτη, τότε που το ταξίδι για την Καλαμάτα διαρκούσε σχεδόν μισή μέρα…
Το 1984 ταξίδεψα τελευταία φορά με το τραίνο μετά την απόλυσή μου από τον στρατό. Το 2001 και το 2003 αν θυμάμαι καλά, ταξίδεψαν η γυναίκα μου και τα τρία παιδιά μας για να έχουν να θυμούνται… Όμως τα πράγματα είχαν αλλάξει αρκετά και στον σταθμό δεν γινόταν εκείνο το πανηγύρι των παιδικών μου χρόνων…
Όποτε με φέρνει ο δρόμος προς τα εδώ κάνω μια στάση και περπατώ ως τον εγκαταλελειμμένο σταθμό. Οι παιδικές αναμνήσεις βλέπετε, είναι τόσο ζωντανές…
Οι Μύλοι συνδέουν το όνομα τους με την Αρχαία Λέρνη και το μύθο της Λερναίας Ύδρας. Είναι ένα παραθαλάσσιο χωριό που βρίσκεται 8 περίπου χιλιόμετρα νότια του Άργους, κοντά στη Λίμνη Λέρνης και ανήκει στον Δήμο Άργους-Μυκηνών.
Ο οικισμός των Μύλων με 700 περίπου κατοίκους, είναι χτισμένος στο λόφο Ποντίνο και έγινε γνωστός από την επιτυχή απόκρουση των στρατευμάτων του Iμπραήμ από τους Υψηλάντη, Μακρυγιάννη και Μαυρομιχάλη το 1825.
Στους Μύλους ήταν εγκατεστημένα τα μεγάλα αποθέματα δημητριακών από τα οποία σιτιζόταν το Ναύπλιο, τα στρατεύματα και μεγάλο μέρος των κατοίκων της Αργολίδας αλλά και της Κορινθίας.
Παρά τη σπουδαιότητα των εγκαταστάσεων, οι Μύλοι ήταν ανοχύρωτοι και προσβλήθηκαν από μια φάλαγγα Αιγυπτίων, όταν ο Ιμπραήμ κατέβηκε στην Πελοπόννησο.
Στην περιβόητη μάχη των Μύλων η νίκη των Ελλήνων ήταν ηρωική, αφού πολέμησαν κάτω από ανύπαρκτες οχυρωματικές συνθήκες, αντιμετωπίζοντας έναν καλά οργανωμένο στρατό τετραπλάσιας δύναμης. Η νίκη ήταν μεγάλης σημασίας, αφού θεωρείται πως αν έπεφταν οι Μύλοι, θα χανόταν το Ναύπλιο και θα έσβηνε η Ελληνική Επανάσταση στην Πελοπόννησο.
Νωρίτερα, το 1822 ο Κολοκοτρώνης έφτασε στους Μύλους για να συγκεντρώσει στρατό που χρησιμοποίησε στα Δερβενάκια, ενώ στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, το 1824 η «Κυβέρνηση του Κρανιδίου» εγκαταστάθηκε εκεί, όταν οι δυνάμεις του απέτυχαν να καταλάβουν το Ναύπλιο.
Στην περιοχή υπάρχει, μεταξύ άλλων, η παραλία Μύλων, ο αρχαιολογικός χώρος της Λέρνας, ενώ το σημαντικότερο αξιοθέατο αποτελεί η Οικία των Κεράμων, που βρίσκεται στο κέντρο του αρχαίου οικισμού.
Άλλο αξιοθέατο για τον επισκέπτη είναι το Σπήλαιο Ανδρίτσας με τους εντυπωσιακούς σταλακτίτες του, στο ομώνυμο χωριό.
Στην περιοχή υπάρχουν αρκετές ταβέρνες και πολλά ενοικιαζόμενα δωμάτια. Οι κάτοικοι ασχολούνται με τα εσπεριδοειδή και λιγότερο με τις ελιές, ενώ λίγοι ασχολούνται και με την αλιεία.
Πηγή: beneas13.blogspot.gr
