Στο Χορωδιακό αυτό Φεστιβάλ της ελληνικής μουσικής έλαβαν μέρος οι χορωδίες: Απόλλων Πατρών, Πνευματικού Κέντρου Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου, Καλλιτεχνικού Ομίλου Αλεξανδρούπολης, Διδυμοτειχητών Θεσσαλονίκης, Τελέσιλλα Άργους και Ηχοχρώματα Πρέβεζας.
Το πιάνο, το βιολί, το μπουζούκι, το τουμπελέκι και το μαντολίνο συνόδεψαν τα μουσικά ακούσματα των χορωδιών, που σκόρπιζαν ήχους και όμορφες εικόνες στο πλήθος που παρακολουθούσε.
Το πιάνο, το βιολί, το μπουζούκι, το τουμπελέκι και το μαντολίνο συνόδεψαν τα μουσικά ακούσματα των χορωδιών, που σκόρπιζαν ήχους και όμορφες εικόνες στο πλήθος που παρακολουθούσε.
Ο κ. Ιωάννης Κόντης, μαέστρος, στο πιάνο ο κ. Νίκος Καπετάνιος και ο κ. Τάκης Ρέντας στο τουμπελέκι οδήγησαν σε μια ξεχωριστή εμφάνιση τη χορωδία της Τελέσιλλας. Τα δώρα, οι υποσχέσεις για κοινές χορωδιακές εμφανίσεις και η φιλοξενία που έκλεισε τη βραδιά άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις.
Την Κυριακή, 24 Ιουνίου, γνωρίσαμε την πόλη της Πρέβεζας με την τόσο μεγάλη ιστορία και τα τόσο σπουδαία αξιοθέατα. Το Μουσείο της Νικόπολης, ο Άγιος Χαράλαμπος, ο Ενετικός Πύργος του ρολογιού καθώς και τα πολλά κάστρα ήταν τα σημεία που ξεχωρίσαμε στην ξενάγησή μας.
Περπατήσαμε στο ιστορικό κέντρο με τα γραφικά σοκάκια και δεν παραλείψαμε το Σαϊτάν Παζάρ, στο οποίο το παρελθόν παραμένει ζωντανό.
Αφήσαμε πίσω μας τον Αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Νικόπολης, πόλη που ίδρυσε ο Οκταβιανός Αύγουστος σε ανάμνηση της νίκης του στη Ναυμαχία του Ακτίου(31 π.Χ.) κατά του Αντώνιου και της Κλεοπάτρας. Ταξιδέψαμε προς την Άρτα, την Αμβρακία του Πύρρου, την πολιτεία των Αθαμάνων, την πρωτεύουσα του Μεσαιωνικού Δεσποτάτου της Ηπείρου.
Η Άρτα είναι φημισμένη για το τετράτοξο γεφύρι της στον ποταμό Άραχθο, που σύμφωνα με την παράδοση για να χτιστεί χρειάστηκε να θυσιαστεί η γυναίκα του Πρωτομάστορα. Στην Παναγία την Παρηγορήτισσα συναντηθήκαμε με τον Μητροπολίτη Άρτης κ.κ. Καλλίνικο, τον δικό μας άνθρωπο που μας περίμενε εκεί. Στην επιβλητική αυτή εκκλησία, μνημείο τέχνης, λάβαμε την ευλογία του, ψάλλαμε το «Τη Υπερμάχω» και το απολυτίκιο του Αγίου Πέτρου και έπειτα ξεναγηθήκαμε στο Επισκοπείο της πόλης.
Η Άρτα συνδυάζει αρμονικά το βουνό, τη θάλασσα και τον κάμπο. Κρατά ακόμα ζωντανό τον μύθο, τον θρύλο, το θαύμα του τοπίου και το γράμμα της ιστορίας.
Με τα μάτια γεμάτα εικόνες, την ψυχή γεμάτη από ευλογία, την αίσθηση μιας ζεστασιάς και μιας οικειότητας που σε κάνουν να νιώθεις πως βρίσκεσαι σε ένα χώρο δικό σου και με τους ανθρώπους να επιμένουν να σε καλωσορίζουν και να σε υποδέχονται σαν να είσαι φίλος, επιστρέψαμε στην πόλη μας.
Ήταν ένα ταξίδι ευλογημένο!
