Ξέρετε τι κάνουν οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ; Καταγγέλλουν το ΠΑΣΟΚ, την Αντιπολίτευση και ταυτόχρονα, εξυμνούν τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Μητσοτάκη, τον Καραμανλή, προκειμένου να δημιουργηθεί μία αχλύς μυστηρίου, συνωμοσιολογίας, σκοπιμότητας, ακριβώς για να ξεφύγουν από την ουσία του θέματος.
Εγώ θα κάνω την εξαίρεση. Θα σας μιλήσω, για το άρθρο 1, το άρθρο 8 και το άρθρο 13 της Συμφωνίας.
Στο άρθρο 1, που είναι η κορύφωση του αλυτρωτισμού των Σκοπίων, πρόκειται για μια προβληματική Συμφωνία, εξόχως ετεροβαρή σε βάρος της Ελλάδας, μία Συμφωνία η οποία αντιμετωπίζει το κορυφαίο θέμα των διαφωνιών μας με τα Σκόπια ως ένα περιττό βάρος. Έτσι το αντιμετωπίζει η Συμφωνία. Δεν το αντιμετωπίζει ως ένα κορυφαίο, πατριωτικό, εθνικό θέμα, αλλά ως κάτι από το οποίο πρέπει το συντομότερο δυνατό να απαλλαγεί η χώρα, γιατί προφανώς έτσι επιτάσσουν οι εντολές του ΝΑΤΟ, των Αμερικάνων ή δεν ξέρω ποιων άλλων.
Θέλετε απόδειξη; Αναρωτηθείτε, συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ, και απευθύνομαι στο πατριωτικό σας αίσθημα, τι κερδίζει η Ελλάδα από αυτή τη Συμφωνία, συγκεκριμένα τι κερδίζει. Διότι, όσον αφορά τα Σκόπια, μπορώ να σας πω εγώ τι κερδίζουν. Κερδίζουν, για παράδειγμα, την ταυτότητά τους που την αναγνωρίζει για πρώτη φορά η Ελλάδα. Οι άνθρωποι αποκαλούνται εφεξής από την Ελλάδα «Μακεδόνες». Δεν είχε συμβεί αυτό μέχρι τώρα.
Και κερδίζουν κι ένα δεύτερο στοιχείο, τη γλώσσα τους. Η Ελλάδα αναγνωρίζει ότι η γλώσσα αυτή είναι η μακεδονική. Και υπάρχει ένας μικρός αστερίσκος, μια υποσημείωση που λέει ότι αυτή η μακεδονική διάλεκτος είναι νοτιοσλαβική διάλεκτος. Δηλαδή, κανένας, ποτέ, πουθενά ούτε την πρώτη ημέρα που θα υπογραφεί η συμφωνία, δεν θα κάτσει να δει τον αστερίσκο. Θα ξέρει ότι οι άνθρωποι αυτοί, οι γείτονές μας μιλούν τη μακεδονική. Η γλώσσα με την ταυτότητα είναι η ψυχή ενός έθνους, τα συστατικά στοιχεία ενός έθνους.
Δεύτερο στοιχείο: ο συγχρονισμός των ενεργειών. Δεν καταλαβαίνω αυτήν τη λογική της διαπραγμάτευσης. Δίνουμε πράσινο φως για είσοδο στο ΝΑΤΟ, πράσινο φως για είσοδο στην Ευρωπαϊκή Ένωση κι έναντι αυτού παίρνουμε μια υποσχετική μελλοντική ότι στο μέλλον, πιθανά μετά από δημοψήφισμα στο Σύνταγμα «θα» εφαρμοστούν κάποια πράγματα. Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν κάνει η ελληνική κυβέρνηση έναν συγχρονισμό ενεργειών. Την ίδια μέρα που θα γίνει η προώθηση της αίτησης για το ΝΑΤΟ και για την Ευρώπη να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία της αλλαγής του Συντάγματος ή το όποιο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.
Επίσης, στο άρθρο 1 στην παράγραφο ε, λέει: Οι κωδικοί της χώρας, και είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο ότι ο κωδικός της Ελλάδας είναι το GR, στις πινακίδες των αυτοκινήτων θα αλλάξουν. Προφανώς καταλαβαίνετε το λόγο. Γιατί οι Σκοπιανοί κατεβαίνουν όλα τα καλοκαίρια και κάνουν διακοπές στην Πιερία και στη Χαλκιδική. Άρα θα ήταν αδιανόητο να έχουν τις ίδιες πινακίδες. Ελάτε, όμως, που σε όλα τα άλλα, σε όλα τα προϊόντα που δεν τα βλέπουμε καθημερινά στους δρόμους, για όλες τις άλλες υπηρεσίες κ.λπ. το όνομα, θα παραμείνει το παλιό το σύμβολο, όχι το καινούριο.
Στο ίδιο άρθρο, στην παράγραφο α για το περίφημο «erga omnes», λέει: Το όνομα θα είναι «Βόρεια Μακεδονία» και θα χρησιμοποιείται erga omnes, «όπως προβλέπεται στην παρούσα συμφωνία».
Η μικρή αυτή, αθώα φράση, «όπως προβλέπεται στην παρούσα συμφωνία» γιατί χρειάζεται; Σύμφωνα τις δικές μου γνώσεις το «erga omnes», δηλαδή η χρήση έναντι οποιουδήποτε στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό, τα λέει όλα. Αυτή η φράση εδώ ξέρετε τι μου λέει; Ότι υπάρχουν εξαιρέσεις από το κανονικό «erga omnes» μέσα σε αυτήν τη συμφωνία.
Να καταθέσω και το άρθρο 8 της συμφωνίας που λέει ότι οι δύο χώρες έχουν συμφωνήσει να φτιάξουν κοινές επιτροπές για να αναθεωρηθούν τα ιστορικά βιβλία στα σχολεία των δύο χωρών.
Εγώ δεν αισθάνομαι ότι η πατρίδα μου έχει τάσεις αλυτρωτισμού σε βάρος των Σκοπίων. Έχετε αποδεχθεί, όμως, ότι προφανώς θα συγκροτηθεί αυτή η επιτροπή και θα αναθεωρήσει τα ιστορικά βιβλία και της Ελλάδας.
Κι έρχομαι στο τελευταίο και σημαντικότερο, στο άρθρο 13, το οποίο λέει: Το δεύτερο συμβαλλόμενο μέρος, τα Σκόπια, είναι περίκλειστο κράτος. Ξέρετε τι σημαίνει «περίκλειστο κράτος»; Σημαίνει κράτος που δεν έχει θάλασσα. Και τι λέει το άρθρο 13; Ότι για το κράτος αυτό θα καθοδηγούνται οι σχέσεις τους από τις σχετικές προβλέψεις της Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας των Ηνωμένων Εθνών. Και τι λέει η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών στο άρθρο 69 του δικαίου της θάλασσας, το οποίο καταθέτω για τα Πρακτικά; Λέει ότι τα κράτη αυτά δικαιούνται να έχουν δικαιώματα στην ΑΟΖ, στην αποκλειστική οικονομική ζώνη των κρατών με τα οποία συνορεύουν και ιδιαίτερα σε θέματα αλιείας κι αλιευμάτων.
Κι εδώ πια έρχονται τα εθνικά, τα πατριωτικά ερωτήματα, που απαιτούν απαντήσεις.
Ερώτηση πρώτη: Γιατί χρειάζεται αυτό το άρθρο; Ποιος το επέβαλε; Γιατί το αποδέχθηκε η ελληνική πλευρά; Τι κρύβεται από πίσω;
Ερώτηση δεύτερη: Τα Σκόπια, εκτός από την Ελλάδα, που έχει θάλασσα, συνορεύουν και με την Αλβανία, που έχει θάλασσα, συνορεύουν και με τη Βουλγαρία, που έχει θάλασσα. Έχετε δει εσείς πουθενά σε συμφωνία των Σκοπίων με την Αλβανία και τη Βουλγαρία να προβλέπεται υποχρέωση της Αλβανίας ή της Βουλγαρίας να εκχωρήσουν δικαιώματα στην αποκλειστική οικονομική ζώνη τους για τα Σκόπια;
Ο «πατέρας» της ελληνικής ΑΟΖ, ο καθ. Καρυώτης, πριν λίγο μου έστειλε ένα κείμενό του, ένα άρθρο που γράφει κάτι, με το οποίο συμφωνώ απόλυτα: «Είναι η πρώτη φορά που παράκτιο κράτος δίνει δικαιώματα χωρίς να έχουν ζητηθεί τα δικαιώματα αυτά. Δεν έχει ξαναγίνει αυτό στην υφήλιο».
Καταθέτει δύο παραδείγματα:
«Ελβετία: Περίκλειστο κράτος. Συνορεύει με τη Γαλλία που έχει θάλασσα, με την Ιταλία που έχει θάλασσα, με τη Γερμανία που έχει θάλασσα. Η Ελβετία δεν έχει ζητήσει δικαιώματα στην ΑΟΖ αυτών των χωρών».
«Αυστρία: Περίκλειστο κράτος. Συνορεύει με την Ιταλία και με τη Γερμανία. Ούτε η Αυστρία έχει ζητήσει δικαιώματα στην ΑΟΖ των γειτονικών χωρών».
Απαιτείται, λοιπόν, εσείς που θα κληθείτε από την Κυβέρνησή σας να στηρίξετε αυτή τη Συμφωνία, να είστε τουλάχιστον εντάξει με το πατριωτικό σας αίσθημα. Πιστεύω πραγματικά ότι έχετε ακόμη έστω ελάχιστο χρόνο για να διορθώσετε πολλά από τα κακώς κείμενα της Συμφωνίας που έχουμε μπροστά μας.
Ευχαριστώ πολύ».
