ΟΤΑΝ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗΝ ….. ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Ένα πρωτότυπο ημερολόγιο γράφηκε από της μαθήτριες, Γεώργα Αναστασία και Αποστολοπούλου Γεωργία του ΓΕΛ Λυγουριού, στο πλαίσιο των δημιουργικών εργασιών στο μάθημα της φυσικής!
«Μια ακτίνα φωτός ταξιδεύει… από τον ήλιο μέχρι τη Γή»
Αρχίζοντας ένα ταξίδι από την καρδιά του πατέρα Ήλιου για να γνωρίσω το έξω κόσμο, αποφασίζω να ξεκινήσω την συγγραφή του πρώτου ημερολογίου μιας ακτίνας στην ιστορία του σύμπαντος!
10 Μαϊου 2018, 10:00 π.μ.
Όπως θα παρατηρήσατε μετρώ τον χρόνο όπως οι γήινοι , μιας και εκείνοι θα διαβάσουν το ημερολόγιό μου. Θα το αφήσω εκεί βλέπετε. Φύγαμε λοιπόν!
Κοντινότερος πλανήτης στον δικό μου είναι ο μικρός Ερμής. Τον βλέπω σχεδόν δίπλα μου. Έχω ήδη περάσει τους μικρούς και μεγάλους διαστημικούς βράχους οι οποίοι βρίσκονται γύρω από τον Ήλιο και ήταν μια αρκετά δύσκολη αρχή για το ταξίδι μου.
10:01 π.μ.
Βρίσκομαι πλέον στον Ερμή και θαυμάζω την θέα. Είναι ένας ξηρός πλανήτης, γεμάτος κρατήρες και βράχια. Τα τελευταία σε συνδυασμό με τις σχισμές που έχουν το σχήμα μιας τεράστιας αράχνης και την ρυτιδιασμένη επιφάνεια προκαλούν ανατριχίλα. Ωστόσο δεν θα χάσω άλλο χρόνο εδώ , προχωρώ στον επόμενο πλανήτη προς εξερεύνηση!
10:03 π.μ.
Ο δεύτερος πλανήτης που θα συναντήσω στην διαδρομή μου προς την Γη είναι η θεά του Έρωτα, η Αφροδίτη. Το όνομά της όμως δεν συνάδει με την πραγματική της όψη. Παρόλο που δεν μπορώ να δω την επιφάνειά της λόγω της πυκνής ατμόσφαιρας θειικού οξέος και διοξειδίου του άνθρακα που την καλύπτει, ο πατέρας μου φρόντισε να με τροφοδοτήσει με κάποιες χρήσιμες πληροφορίες. Έχει παρόμοιο με την Γη μέγεθος όμως κλίμα τελείως διαφορετικό. Σύννεφα καταιγίδων κυματίζουν ολόγυρα ,ενώ η όξινη βροχή εξατμίζεται, πριν καν φτάσει στην επιφάνειά της και αυτό οφείλεται στην υπερβολικά αυξημένη θερμοκρασία.
10:05 π.μ.
Στέκομαι φοβισμένη και κοιτάζω τις αστραπές που φωτίζουν τα σύννεφα καθώς οι υπόλοιπες ακτίνες, οι αδελφές μου και οι ξαδέλφες μου, χάνονται μέσα στο ρόδινο σκοτάδι. Η όψη αυτού του μυστηριώδους πλανήτη κάνει την ανάσα μου να κόβεται. Συλλογίζομαι: πόσο τυχερή είμαι που προορίζομαι για την Γη !!!
10:06 π.μ.
Μέχρι να φτάσω εκεί καλούμαι να αντιμετωπίσω διάφορα ουράνια σώματα όπως αστεροειδείς και κομήτες. Τυχαίνει να συναντηθώ μάλιστα και με τον κομήτη Κένταυρο, που είναι χρόνια φίλος του πατέρα Ήλιου και έχω ακούσει τόσα πολλά γι’ αυτόν.
10:07 π.μ.
Στέκομαι πάνω από μία μικρή γαλάζια σφαίρα ,νομίζω πως είναι η Γη. Ατενίζω τον ίδιο ωκεανό, που ατενίζουν οι αδερφές μου, εδώ και χιλιάδες χρόνια. Νιώθω μια αλλαγή στο κλίμα. Πρέπει να μπήκα στην ατμόσφαιρα της Γης. Μετά από την εξώσφαιρα στην οποία βρίσκομαι, περνώ την θερμόπαυση της θερμόσφαιρας. Βρίσκομαι μόλις 500χλμ μακριά από την Γη και πλησιάζοντάς τη νιώθω ένα κρυάκι, μπήκα στην μεσόσφαιρα! Η θερμοκρασία ανεβαίνει. Βρίσκομαι στην στρατόσφαιρα όπου υπάρχει το στρώμα του όζοντος το οποίο απορροφά τις υπεριώδεις ακτίνες ,τις ξαδέρφες μου. Αυτές βέβαια, γνωστές για την πονηριά τους, βρίσκουν πλέον τρόπο πρόσβασης αφού λόγω της ατμοσφαιρικής ρύπανσης το στρώμα του όζοντος είναι διάτρητο. Τώρα η υγρασία ανεβαίνει. Βρίσκομαι στην γεννέτηρα των φυσικών φαινομένων ,την τροπόσφαιρα, το τελευταίο ατμοσφαιρικό στρώμα που πρέπει να περάσω για να φτάσω στην Γη.
10 Μαϊου 2018 , 10:08 π.μ.
Μόλις προσγειώθηκα στο προαύλιο ενός σχολείου πάνω σε κάτι γράμματα: «Β1». Βλέπω γύρω μου επιτέλους ανθρώπους ,παιδιά! Είναι λίγο αναστατωμένοι, άκουσα μάλιστα να λένε πως έγινε σεισμός… μακάρι να ήξερα τι είναι αυτό! Δεν προλαβαίνω δυστυχώς ούτε να ρωτήσω γιατί ανακλώμαι !! Αφήνω το ημερολόγιό μου λοιπόν εδώ και αποχαιρετώ τον «γαλάζιο πλανήτη»…
ΣΗΜΕΙΩΜΑ: Το παραπάνω ημερολόγιο βρέθηκε στο προαύλιο του λυκείου Λυγουριού από τις μαθήτριες του του τμήματος Β1 : Γεώργα Αναστασία και Αποστολοπούλου Γεωργία ,όταν μετά από έναν μικρό σεισμό συγκεντρώθηκαν ως τμήματα στα προκαθορισμένα μέρη για την ασφάλειά τους. Έπειτα μετά από παρότρυνση της καθηγήτριας Φυσικής ,κυρίας Διδασκάλου Κατερίνας, στάλθηκε και δημοσιεύθηκε σε διεθνή εκπαιδευτικά περιοδικά!!!
