Η Πρασινοκέφαλη πάπια -ή απλώς Πρασινοκέφαλη- είναι υδρόβιο νηκτικό πτηνό της οικογενείας των Νησσιδών, που απαντά και στον ελλαδικό χώρο. Η επιστημονική ονομασία του είδους είναι Anas platyrhynchos και περιλαμβάνει 3 υποείδη.Η πρασινοκέφαλη, είναι η πιο γνωστή και διαδεδομένη πάπια στον κόσμο.
Πέρα από τις επικράτειες όπου φυσιολογικά απαντά, η πρασινοκέφαλη έχει εισαχθεί στην Ωκεανία (Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία) και την Νότια Αφρική. Αποτελεί έκθεμα όλων των ζωολογικών κήπων στην υφήλιο. Είναι πολύ ιδιαίτερο είδος, υπό την έννοια του «ευέλικτου» γενετικού υλικού της, που τής επιτρέπει να διασταυρώνεται και με άλλες αγριόπαπιες, παράγοντας γόνιμα υβρίδια.
Η πρασινοκέφαλη έχει μεγάλο μέγεθος και, μαζί με την σουβλόπαπια, είναι η μεγαλύτερη αφρόπαπια. Όπως όλες οι αγριόπαπιες, εμφανίζει έντονο φυλετικό διμορφισμό με το αναπαραγόμενο αρσενικό να είναι εντελώς διαφορετικό σε εμφάνιση από το θηλυκό. Επίσης είναι λίγο μεγαλύτερο και βαρύτερο.
Η -αρσενική- αναπαραγόμενη πρασινοκέφαλη είναι η πλέον αναγνωρίσιμη αγριόπαπια στον κόσμο. Το κεφάλι, ο τράχηλος και ο λαιμός έχουν φωτεινό «γιαλιστερό» πράσινο χρώμα, και διαχωρίζονται από το έντονα καστανόχρωμο με μωβ ανταύγειες στήθος, μέσω λεπτού, λευκού περιλαιμίου. Η υπόλοιπη κάτω επιφάνεια και οι πλευρές έχουν ανοικτό γκρίζο χρώμα. Η ράχη και οι πτέρυγες είναι γκριζωπές καφέ, ενώ η ουρά είναι μαύρη με εμφανή υπόλευκα περιθώρια (borders). Δύο κεντρικά μαύρα φτερά (drake feathers) που καμπυλώνονται πάνω από την κοντή ουρά, δίνουν στο αρσενικό αναπαραγωγής την χαρακτηριστική σγουρή της εμφάνιση. Το ράμφος είναι θαμπό κίτρινο με μαύρο όνυχα, ενώ οι ταρσοί και τα πόδια είναι πορτοκαλί.
Εκτός αναπαραγωγικής περιόδου, το αρσενικό «χάνει» τα φωτεινά του χρώματα και αποκτά ένα μουντό πτέρωμα (eclipse), που μοιάζει αρκετά με εκείνο του θηλυκού, αλλά το ράμφος είναι κίτρινο καθ’ όλο το μήκος του και το στήθος έχει ερυθροκίτρινη (rufous) απόχρωση.
Εκτός αναπαραγωγικής περιόδου, το αρσενικό «χάνει» τα φωτεινά του χρώματα και αποκτά ένα μουντό πτέρωμα (eclipse), που μοιάζει αρκετά με εκείνο του θηλυκού, αλλά το ράμφος είναι κίτρινο καθ’ όλο το μήκος του και το στήθος έχει ερυθροκίτρινη (rufous) απόχρωση.
Η θηλυκή πρασινοκέφαλη είναι πολύ διαφορετική, με λίγα χρώματα. Η ράχη και ιδιαίτερα το στήθος, έχουν σκούρες καφέ στίξεις και ραβδώσεις, ενώ το ράμφος της είναι πορτοκαλί, με μαύρη μέση ραχιαία γραμμή (culmen), που κατεβαίνει ασύμμετρα, πλάγια μέχρι τα χείλη. Τα εξωτερικά πηδαλιώδη φτερά της ουράς είναι λευκωπά-κιτρινωπά.
Τόσο το αρσενικό όσο και το θηλυκό έχουν χαρακτηριστικό μπλε ιριδίζον (κάποιες φορές μωβ) κάτοπτρο με λευκά περιθώρια, το οποίο είναι ιδιαίτερα ορατό κατά την πτήση. Μάλιστα, είναι το πιο ασφαλές διαγνωστικό στοιχείο για το θηλυκό, όταν υπάρχουν και άλλες θηλυκές αγριόπαπιες στην ίδια περιοχή.
Τόσο το αρσενικό όσο και το θηλυκό έχουν χαρακτηριστικό μπλε ιριδίζον (κάποιες φορές μωβ) κάτοπτρο με λευκά περιθώρια, το οποίο είναι ιδιαίτερα ορατό κατά την πτήση. Μάλιστα, είναι το πιο ασφαλές διαγνωστικό στοιχείο για το θηλυκό, όταν υπάρχουν και άλλες θηλυκές αγριόπαπιες στην ίδια περιοχή.
