Στη σημερινή πλατεία του Ψαρομαχαλά στο Ναύπλιο, υπήρχε το πρώτο νοσοκομείο που ιδρύθηκε στην Ελλάδα, κληροδότημα του Φλωρεντινού Δούκα των Αθηνών Nέριου Aτσαγιόλι.
Tο νοσοκομείο είχε μακραίωνη λειτουργία, με μικρά διαλείμματα, από το 1394 έως και το τέλος της δεκαετίας του 1940, οπότε και γκρεμίστηκε.
Το μοναδικό ίχνος του σημαντικού αυτού νοσοκομείου αποτελεί το εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων, το οποίο είχε ανεγερθεί από τους Ενετούς και βρισκόταν αρχικά εντός του περιβόλου του νοσοκομείου.
Φέτος τον πανηγυρικό εσπερινό τέλεσε ο Ιερέας του ενοριακού ναού Παναγίας Ναυπλίου ,π. Διονύσιος Ταμπάκης .
Μετά το πέρας του εσπερινού ακολούθησε λιτάνευση της Ιερής εικόνας των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στα γραφικά σοκάκια της παλιάς πόλης του Ναυπλίου.
Στην αρχαιότητα, τα βυζαντινά χρόνια και τη Φραγκοκρατία το Ναύπλιο ήταν περιορισμένο πάνω στο βράχο της Ακροναυπλίας, στα τουρκικά Ιτς Καλέ (εσωτερικό κά-στρο). Είναι ένας βράχος ύψους 45 μέτρων στην άκρη της σημερινής πόλης και στην είσοδο του κόλπου, που τον περιτριγυρίζει η θάλασσα.
Προς το τέλος της Φραγκοκρατίας ο φλωρεντινός Άρχων του Δουκάτου των Αθηνών και επικυρίαρχος Ναυπλίου και Άργους, NerioAcciajoli, σύμμαχος των Ενετών, άφησε με διαθήκη του μετά το θάνατό του στην Κόρινθο το 1394 όλη την περιουσία του, για να ιδρυθεί νοσοκομείο των πτωχών στο Ναύπλιο, το οποίο είναι πιθανόν εκείνο της Λάκκας.
Αναφέρει σχετικά ο Μιχαήλ Λαμπρυνίδης στο μνημειώδες έργο του Η Ναυπλία (1898) τα εξής: «Το νυν σωζόμενον Δημοτικόν Νοσοκομείον παρά τους βορειδυτικούς πρόποδες της Ακροναυπλίας και εγγύς του προμαχώνος των Πέντε Αδελφών, όπερ ανεκαίνισε ο πρώτος της Ελλάδος Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας, είναι πιθανώς αυτό τούτο το αναλώμασιν του Νερίου Ακκιαγιόλη ιδρυθέν, όπερ διετήρησαν οι Ενετοί εν λειτουργία κατά τας δύο περιόδους της υπ’ αυτών κατοχής του Ναυπλίου, ιδρύσανε μάλιστα εντός του περιβόλου του Νοσοκομείου και τον σωζόμενον ναΐσκον.
Το Νοσοκομείον τούτο είναι άδηλον εάν ελειτούργη κι επί της τελευταίας Τουρκοκρατίας, οπωσδήποτε όμως φαίνεται ότι είχεν ερειπωθεί κατά τα τελευταία αυτής έτη, και εδέησε και τούτο να ανακαίνιση η του Καποδιστρίου δημιουργός χειρ.»
Σύμφωνα με τον π. Ιωάννη Γιαννόπουλο το ναΰδριο αυτό φαίνεται να λειτουργεί το 1848 με μισθό ιερέως 58 δραχμές και μισθό νεωκόρου, που ανήκαν στο νοσοκομείο και που πλήρωνε ο Δήμος. Το κτίριο του νοσοκομείου παρέμεινε μέχρι τη δεκαετία του 1940 περίπου.
Σύμφωνα με προφορικές μαρτυρίες στο μικρό αυτό εκκλησάκι την περίοδο της Ενετοκρατίας που ανήκε στους καθολικούς ,σε μία κρύπτη εντός του ναού είχαν κρύψει οι Λατίνοι την εικόνα της Παναγίας της Αρτοκωστάς(12 αιώνα), από την Αρκαδία, μέχρι να την στείλουν στην Βενετία.
Η εικόνα της Παναγίας Εορτακουστής ήταν αφιέρωμα των Παλαιολόγων. Η εικόνα, που έχει αφιερώσεις του αυτοκράτορα Ιωάννη Η’ Παλαιολόγου και του Ιωάννη Κατακουζηνού, είναι σήμερα στην Ιταλία.
Στην επένδυση της εικόνας της Παναγίας που συνδέεται από παλιά με το μοναστήρι, γνωστής με την επωνυμία «La Beata Vergine delle Grazie», κοσμεί το ναό του San Samuele στη Βενετία, η Παναγία αναφέρεται ως «Μήτηρ Θεού η Αρτοκωστά».
