“Κατά την προχθεσινή συζήτηση, επί της αρχής του νομοσχεδίου, τόσο προσωπικά ως Εισηγητής, όσο και οι συνάδελφοι Βουλευτές μέλη της Επιτροπής, επισημάναμε τις μεγάλες και αγεφύρωτες ενστάσεις μας, τόσο σε ό,τι αφορά την διαδικασία που επελέγη, όσο και για την φιλοσοφία και τις επιμέρους προβλέψεις αυτού του νομοθετήματος. Και είναι τόσο μεγάλες, τόσο θεμελιώδεις και τόσο αγεφύρωτες αυτές οι ενστάσεις μας, που η σημερινή συζήτηση κατ' άρθρον, τουλάχιστον σε ό,τι μας αφορά, δεν μπορεί να έχει ως στόχο την διατύπωση βελτιωτικών παρεμβάσεων, αλλά την τεκμηρίωση της ζημιάς στην εκπαίδευση που θα επιφέρει αυτό το νομοσχέδιο που ως κεντρικό στόχο έχει την κομματική άλωση της διοίκησης της εκπαίδευσης.
Το ίδιο ακριβώς πάτε να κάνετε στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Το ίδιο κάνετε, τώρα και στην εκπαίδευση, το ίδιο κάνετε σε όλες τις πτυχές του δημόσιου βίου. Βλέπετε ότι βρίσκεστε σε αποδρομή και σπεύδετε να ορίσετε κομματικούς θεματοφύλακες, όπου γίνεται περισσότερο.
Αυτός είναι και ο λόγος που επελέγη η διαδικασία του επείγοντος, με την οποία η Κυβέρνηση, για μια ακόμα φορά, ευτελίζει το Κοινοβούλιο. Οι εξηγήσεις που δώσατε, κύριε Υπουργέ, δεν πείθουν κανέναν. Στις 16 Μαρτίου θέσατε σε δημόσια διαβούλευση, για δέκα μόλις μέρες, ένα κείμενο 51 άρθρων. Επί δυόμισι μήνες το κρατήσατε κλειδωμένο στο συρτάρι και έρχεστε την περασμένη Παρασκευή, δέκα και μισή το βράδυ, λίγο πριν από τα μεσάνυχτα, να καταθέσετε ένα κείμενο-μαμούθ, με 113 και πλέον άρθρα και συνολικά άνω των 500 σελίδων με τα συνοδευτικά κείμενα και τις Εκθέσεις, το οποίο και καλείτε την Επιτροπή μας να το επεξεργαστεί μέσα σε 2-3 μέρες. Γιατί, λοιπόν, περιμένατε δυόμισι μήνες; Γιατί το επείγον, τώρα; Είναι ξεκάθαρο: διότι θέλατε αυτό το απαράδεκτο νομοθέτημα να περάσει με όσο το δυνατόν πιο γρήγορες διαδικασίες, με όσο γίνεται λιγότερες αντιδράσεις.
Τις αντιδράσεις, βεβαίως, τις είδαμε από όλον τον εκπαιδευτικό κόσμο και χθες, κατά τη διάρκεια της ακρόασης των εκπροσώπων των φορέων. Και τις είδαμε, παρά την προσπάθειά σας και σε αυτό το σημείο, να περιορίσετε όσο το δυνατόν περισσότερο τη διαδικασία. Θυμίζω ότι τη Δευτέρα, ο κ. Υπουργός μας διαβεβαίωσε ότι το νομοσχέδιο θα το συζητούσαμε μέχρι τελικής πτώσης, αλλά την Τρίτη, μία μέρα μετά, η συνεδρίαση ξεκίνησε 12.00-12.30 και τελείωσε στις 4.00 το απόγευμα, λόγω εσωτερικής διαδικασίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Το απαράδεκτο της διαδικασίας δεν το λέμε μόνο εμείς. Πριν από λίγο, έβγαλε ανακοίνωση η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία, με την οποία σας καταγγέλλει, κύριε Υπουργέ, για το γεγονός ότι δεν έγινε διάλογος, δεν έγινε η διαβούλευση για σημαντικά θέματα που αφορούν στην εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρία και μάλιστα, υπογραμμίζουν την υποχρέωση που έχετε να τους καλείτε, που απορρέει και από τη σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία. Σας καλώ, λοιπόν, να διαβάσετε για αυτήν την ανακοίνωση -αν δεν έχετε ενημερωθεί- της ΕΣΑμεΑ, μια σκληρή ανακοίνωση με την οποία σας ζητά να αποσύρετε τις διατάξεις που αφορούν στην εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρία.
Ακούσαμε λοιπόν τους φορείς και ενημερώθηκαν και οι πολίτες για τις ενστάσεις των φορέων, καθώς - όπως παραπονεθήκατε στη συνέντευξη σας, στην ΕΡΑ ελάχιστοι είναι οι δημοσιογράφοι που ελέγχονται - και οι ενστάσεις αυτές είναι πολλές και σημαντικές. Αφορούν, μεταξύ άλλων, όπως τόνισα και στη συζήτηση της Δευτέρας...
-τον άκρατο κομματισμό και την παρεοκρατία στις δομές επιλογής στελεχών και τα κριτήρια αξιολόγησης, τις φωτογραφικές διατάξεις,
-τις δημιουργικές ασάφειες και τη δημιουργία νέων δαπανών, χωρίς εκτίμηση από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους,
-το προδήλως αντισυνταγματικό και παράλογο όριο των δύο θητειών στις θέσεις της διοίκησης της εκπαίδευσης,
-την κατάργηση της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών,
-την άρον-άρον κατάργηση δομών με αποδεδειγμένη προσφορά στην εκπαιδευτική διαδικασία,
-την αντικατάστασή τους από συγκεντρωτικές υδροκέφαλες δομές, μακριά από την εκπαιδευτική πράξη, υποστελεχωμένες και υποχρηματοδοτούμενες
-την υποβάθμιση της Ειδικής Αγωγής με πειραματισμούς, που δημιουργούν εύλογες ανησυχίες και συνεπάγονται ταλαιπωρία για τους μαθητές και τις οικογένειές τους.
Συγκεκριμένα, στο Κεφάλαιο Β, που περιλαμβάνει τα άρθρα 3 έως 20, περιγράφεται ένα σχέδιο αποδόμησης και κατάργησης υφιστάμενων δομών και αντικατάστασής τους με νέες υδροκέφαλες και καταδικασμένες εξαρχής στην υποστελέχωση και την υποχρηματοδότηση, όπως είπα.
Καταργείτε, λοιπόν, τα Περιφερειακά Επιμορφωτικά Κέντρα, τα Κέντρα Διαφοροδιάγνωσης και Υποστήριξης Διαφόρων Ειδικών Αναγκών, τους Συμβουλευτικούς Σταθμούς Νέων, τα Κέντρα Συμβουλευτικής - Προσανατολισμού, τα Γραφεία Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού, τα Κέντρα Πληροφορικής και Νέων Τεχνολογιών, τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.
Ισχυρίζεστε ότι δημιουργείτε αποκεντρωμένες υπηρεσίες, όμως ενισχύετε το συγκεντρωτισμό των στελεχών των Περιφερειακών Κέντρων Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού στις έδρες των Περιφερειών και των ΚΕΣΥ (των Κέντρων Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης), στη Διεύθυνση Εκπαίδευσης, απομακρύνοντας τις αποφάσεις από τις σχολικές μονάδες.
Πώς όμως είναι δυνατόν τα ΠΕΚΕΣ να λειτουργήσουν αποτελεσματικά, αφού οι προβλεπόμενες θέσεις για Συντονιστές Συμβουλευτικού Έργου ανά ειδικότητα θα είναι κατά πολύ λιγότερες από αυτές των Σχολικών Συμβούλων και άρα θα πρέπει να υποστηρίξουν πολύ μεγαλύτερο αριθμό σχολικών μονάδων;
Με το άρθρο 5 και το άρθρο 17, καταργείτε το θεσμό των Σχολικών Συμβούλων και τον αντικαθιστάτε από τους Συντονιστές Εκπαιδευτικού Έργου. Καταργείτε εκδικητικά έναν θεσμό που προσέφερε στην εκπαίδευση, μόνον και μόνον γιατί οι φορείς του στήριξαν την αξιολόγηση στο παρελθόν και βεβαίως, αξιολογήθηκαν και οι ίδιοι. Και όχι μόνον αυτό, αλλά αποκλείετε τους νυν Σχολικούς Συμβούλους από την διεκδίκηση θέσης στο νέο σχήμα, μέσω τεχνασμάτων, όπως το προδήλως αντισυνταγματικό όριο των δύο θητειών.
Οι νέοι Συντονιστές Εκπαιδευτικού Έργου επιλέγονται για τριετή θητεία, έχοντας την επιστημονική και παιδαγωγική ευθύνη σε πολλαπλάσιο αριθμό σχολικών μονάδων απ’ ό,τι οι Σχολικοί Σύμβουλοι, με συνέπεια να ακυρώνεται η έμπρακτη καθοδήγηση, επιμόρφωση και υποστήριξη των εκπαιδευτικών, γονέων και μαθητών στις σχολικές μονάδες ευθύνης τους. Διαχέετε με αυτόν τον τρόπο, την ευθύνη για την διαχείριση της εκπαιδευτικής πολιτικής, σε φορείς με απροσδιόριστες αρμοδιότητες και καθήκοντα.
Τα άρθρα 5 έως 9, αφορούν τα ΚΕΣΥ, που προκύπτουν, από την ενσωμάτωση διαφορετικών υποστηρικτικών εκπαιδευτικών δομών. Οι συγχωνεύσεις δεν είναι κατ' ανάγκην κάτι αρνητικό. Εδώ, όμως, έχουμε συγχωνεύσεις ανομοιογενών διοικητικών, εκπαιδευτικών, υποστηρικτικών, τεχνολογικών, διαγνωστικών και συμβουλευτικών ενημερωτικών δομών, με παράλληλη αύξηση των αρμοδιοτήτων τους σε νέα λιγότερο αποτελεσματικά και υπό-στελεχωμένα σχήματα, πιο συγκεντρωτικά και γραφειοκρατικά και ως τέτοια, πιο άμεσα ελεγχόμενα από την κεντρική διοίκηση. Έχουμε και εδώ, μια συγκεντρωτική υδροκεφαλική και απρόσωπη υπερδομή, απομακρυσμένη από τις σχολικές μονάδες με έντονα γραφειοκρατικά χαρακτηριστικά.
Πώς αλήθεια πιστεύετε ότι είναι δυνατόν τα ΚΕΣΥ να λειτουργήσουν αποτελεσματικά, όταν οι προβλεπόμενες θέσεις είναι ελάχιστες, σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες - 1067 θέσεις σε 71 ΚΕΣΥ- τη στιγμή μάλιστα που οι ανάγκες των μαθητών φαίνεται να αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο και δεν υπάρχει η πρόβλεψη για κάλυψη όλων των σχολικών μονάδων από Επιτροπές Διαγνωστικής Εκπαιδευτικής Αξιολόγησης και Υποστήριξης;
Καταργείτε, μάλιστα, και τη συμμετοχή της ειδικότητας του παιδοψυχιάτρου, την ώρα που αυξάνονται ραγδαία τα σοβαρά προβλήματα που πολλές φορές συσχετίζονται έντονα με την κοινωνική και οικονομική κρίση. Πώς θα γίνεται για π.χ. η διάγνωση μορφών αυτισμού που έχει αυξηθεί όπως είπε και η αρμόδια Υφυπουργός, ή υποστήριξη μαθητών με σχετικά προβλήματα, οι γονείς των οποίων λόγω κοινωνικών προκαταλήψεων, δεν απευθύνονται στις δομές της Πρωτοβάθμιας Υγειονομικής Περίθαλψης;
Με το άρθρο 14, καταργείτε το Κέντρο Πληροφορικής και Νέων Τεχνολογιών, που στελεχώνονταν από πληροφορικούς και τεχνικούς υπεύθυνους και λειτουργούσε αποτελεσματικά και με ελάχιστο κόστος.
Τα αμαρτωλά κεφάλια Γ και Δ (άρθρα 21 έως και 43), αφορούν την επιλογή και την αξιολόγηση Στελεχών Εκπαίδευσης. Τι κάνετε εδώ; Ενώ πρόσφατα η Κυβέρνηση υποχρεώθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εφαρμόσει ιεραρχικά σειροθετημένο πλαίσιο επιλογής στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα έως τον Δεκέμβριο του 2018, δηλαδή Γενικοί Γραμματείς - Γενικοί Διευθυντές -Διευθυντές – Προϊστάμενοι, εδώ, με την πρόβλεψη του άρθρου 36, αντί να ξεκινήσετε πρώτα από την επιλογή των Περιφερειακών Διευθυντών μέσα από μια αδιάβλητη διαδικασία στην οποία θα συμμετέχει και ο ΑΣΕΠ, τους ορίζετε Προέδρους των Συμβουλίων Επιλογής.
Βέβαια, μιλάμε, για τους κομματικά διορισμένους Περιφερειακούς Διευθυντές, αυτούς που εξαιρέσατε από την αξιολόγηση, χαρακτηρίζοντάς τους “μετακλητούς”. Αυτοί λοιπόν οι κομματικοί διορισμένοι, οι μετακλητοί, οι μη αξιολογημένοι, καλούνται να αξιολογήσουν και να κρίνουν αντικειμενικά! Και σαν να μην έφταναν αυτά, τα κριτήρια επιλογής είναι από προβληματικά έως απολύτως διαβλητά. Σας αναφέρω απολύτως ενδεικτικά...
-Τα κριτήρια επιλογής είναι τα ίδια ανεξαρτήτως της θέσης, και έτσι με τον ίδιο τρόπο μοριοδοτείται ο υποψήφιος για θέση καθαρά διοικητική π.χ. ο Περιφερειακός Διευθυντής και ο υποψήφιος για θέση συμβουλευτικού χαρακτήρα π.χ. ο προϊστάμενος του ΚΕΣΥ.
-Η μη δομημένη συνέντευξη, έχει υπερβολική βαρύτητα με 14 μόρια.
-Η προϋπηρεσία έχει υπερβολική μοριοδότηση έναντι των αντικειμενικών προσόντων.
-Δεν λογίζεται ως διδακτική υπηρεσία στελεχών π.χ. των Σχολικών Συμβούλων και εξομοιώνεται με τη μοριοδότηση χαμηλόβαθμων στελεχών.
-Το κριτήριο της διοικητικής επάρκειας έχει απαλειφθεί, ενώ υπήρχε στις προηγούμενες εκδόσεις του, απουσία που αποτελεί ευρωπαϊκή πρωτοτυπία.
Να προσθέσω εδώ, ότι ενώ στην παράγραφο 3αα του άρθρου 24, προστέθηκε η άσκηση καθηκόντων Συμβούλου Α 'του ΙΕΠ, παραλήφθηκε η άσκηση αντίστοιχων καθηκόντων του Παρέδρου επί θητεία στον προκάτοχο του ΙΕΠ φορέα, που ήταν το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Και οι νυν σύμβουλοι του ΙΕΠ υπηρετούν με θητεία, όπως με θητεία υπηρετούσαν και οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.
Η θέση λοιπόν αυτή συμπεριλαμβανόταν σε όλους τους προηγούμενους νόμους επιλογής των σχολικών συμβούλων, που τώρα τους διαδέχονται συντονιστές εκπαιδευτικού έργου, μαζί με αυτή του περιφερειακού διευθυντή εκπαίδευσης. Εξάλλου στο νομοσχέδιο περιλαμβάνονται και άλλες μοριοδοτήσεις από φορείς οι οποίοι έχουν καταργηθεί, όπως το Διδασκαλείο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, η ΣΕΛΜΕ κ.λπ.
Για την αναγκαιότητα να συμπεριληφθεί και αυτή η θέση στο εν λόγω εδάφιο, υπάρχει γνωμοδότηση του καθηγητή της νομικής κ. Βλαχόπουλου για αντισυνταγματικότητα. Θα την καταθέσω για να το λάβετε υπόψη σας.
Υπογραμμίζω ακόμη ξανά το αντισυνταγματικό και παράλογο όριο της τρίτης θητείας σε όμοια θέση στελέχους εκπαίδευσης που ορίζει η παρ. 3 του άρθρου 30, πρόβλεψη που υπάρχει με προφανή σκοπό να αποκλειστούν ήδη υπηρετούντα στελέχη εκπαίδευσης.
Με το άρθρο 37, εξαιρείτε τους εκπαιδευτικούς από την αξιολόγηση, η οποία αφορά μόνο τα στελέχη της εκπαίδευσης. Και εδώ διαβάσαμε τη δήλωση του Υπουργού κατά της Ν.Δ. να μιλάει για το προεδρικό διάταγμα 152, για “τιμωρητική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών” και για “νέοφιλελεύθερο έκτρωμα που προέβλεπε συγκεκριμένο και δεσμευτικό ποσοστό απολύσεων”. Η αλήθεια βεβαίως είναι, όπως καταδείξαμε και τη Δευτέρα, ότι ούτε στο εν λόγω προεδρικό διάταγμα ούτε και σε κανένα άλλο σχετικό νόμο, εγκύκλιο ή άλλο κείμενο, δεν υπάρχει αναφορά για απολύσεις εκπαιδευτικών.
Σε κάθε περίπτωση εμείς είμαστε ξεκάθαροι: η αξιολόγηση είναι προϋπόθεση για κάθε σχεδιασμό που αποσκοπεί στην ενίσχυση της ποιότητας στην εκπαίδευση. Γι' αυτό και εμείς δεσμευόμαστε να επαναφέρουμε την αξιολόγηση - επώνυμα και τεκμηριωμένα, χωρίς τιμωρητικό χαρακτήρα, με κριτήρια δίκαια και αδιάβλητα, ως εργαλείο δουλειάς πρωτίστως για τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς.
Με το άρθρο 40 επιχειρείται κάτι ακόμα παράλογο και αντισυνταγματικό σύμφωνα με την ήδη ειλημμένη απόφαση του ΣΤΕ: η αξιολόγηση των στελεχών της εκπαίδευσης από τους υφισταμένους τους με ανώνυμα ερωτηματολόγια. Ειδικά για τους διευθυντές σχολικών μονάδων, ενώ οι ίδιοι δεν θα αξιολογούν υφιστάμενους, θα αξιολογούνται απ' αυτούς.
Ιδιαίτερα προβληματικές είναι και οι διατάξεις των άρθρων 53 - 70 που αφορούν το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, που είναι γεμάτες από φωτογραφικές διατάξεις, δημιουργική ασάφεια και νέες δαπάνες που δεν εκτιμώνται από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Όπως καταδείχτηκε άλλωστε χτες από φορείς στη συζήτηση, κανένα άρθρο που αφορούσε το ΙΕΠ δεν μπήκε σε διαβούλευση.
Στο άρθρο 35, παρ. 4, ορίζεται η αυτόματη ανανέωση της θητείας των μελών του Δ.Σ., κατά παράβαση των άρθρων του νόμου 4369/2016.
Στο άρθρο 57, προβλέπεται η δυνατότητα επ' αόριστο ανανέωσης της θητείας του διευθυντή του ΙΕΠ με απλή απόφαση του Δ.Σ., χωρίς προκήρυξη της θέσης, πρόβλεψη που δημιουργεί θέμα ως προς τις ίσες ευκαιρίες υπηρεσιακής εξέλιξης μεταξύ των υπαλλήλων.
Στο άρθρο 66, παρ. 2, προβλέπεται η δυνατότητα σύναψης δανείων από το ΙΕΠ. Γιατί έχει το ΙΕΠ ανάγκη σύναψη δανείων για να εξυπηρετηθεί η αποστολή του; Γιατί με την παρ. 4 νομιμοποιούνται παράνομες δαπάνες, με τη διατύπωση “δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο ολοκλήρωσης των συγχρηματοδοτούμενων από την Ε.Ε. πράξεων των καταργηθέντων φορέων του ν. 3966/2011 από το ΙΕΠ θεωρούνται νόμιμες”;
Στο ίδιο λοιπόν πλαίσιο με τις παραγράφους 3 και 4 του άρθρου 67, για τις προηγούμενες χρήσεις του ΙΕΠ δεν υποχρεούται σε λογιστική απεικόνιση των στοιχείων ενεργητικού και παθητικού που προέρχονται από τους ως άνω καταργηθέντες φορείς. Το ΙΕΠ απαλλάσσεται από τη σύνταξη οικονομικών καταστάσεων από την έναρξη λειτουργίας του έως και τη χρήση 2017. Ρωτώ λοιπόν, θα γίνει έλεγχος από ορκωτούς λογιστές για τις μέχρι σήμερα δαπάνες;
Εξαιρετικά προβληματική είναι επίσης η φωτογραφική διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 70 που παρέχει το δικαίωμα σε ιδιώτη έμμισθο δικηγόρο, κατά παρέκκλιση των κειμένων γενικών και ειδικών διατάξεων, να μετατάσσεται σαν να ήταν δημόσιος υπάλληλος σε δημόσιες υπηρεσίες και ανεξάρτητες αρχές της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Σε ό,τι αφορά τις δομές υποδοχής για την εκπαίδευση των προσφυγοπαίδων σύμφωνα με τα άρθρα 79 και 80, τα προσόντα των μονίμων εκπαιδευτικών που αποσπώνται σε ΔΥΕΠ είναι διαφορετικά από εκείνα των αναπληρωτών που προσλαμβάνονται. Έτσι, για τους μόνιμους εκπαιδευτικούς λαμβάνονται υπόψη οι μεταπτυχιακές σπουδές στη διαπολιτισμική εκπαίδευση, ενώ για τους αναπληρωτές αρκεί η προϋπηρεσία σε δομές προσφύγων. Προφανώς, ο στόχος είναι να επαναπροσληφθούν όσοι έχουν επιλεγεί παλαιότερα στα έργα που είχαν υλοποιήσει τα πανεπιστήμια για την εκπαίδευση των προσφυγοπαίδων.
Αναφέρθηκα τη Δευτέρα στις προβληματικές διατάξεις του άρθρου 85 που αφορά τη Σιβιτανίδειο. Σας καλώ να πάρετε πίσω αυτή τη διάταξη για την αλλαγή της σύνθεσης του ΔΣ της σχολής που ως μόνο σκοπό έχει την κομματική της ποδηγέτηση.
Στο άρθρο 88, παράγραφος 1, ενώ στην αιτιολογική έκθεση αναφέρεται ότι δίνεται η δυνατότητα σε φορείς δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα να στελεχώνονται μέσω προγραμματικών συμβάσεων με το Υπουργείο, στο νομοσχέδιο γίνεται αναφορά στους φορείς του άρθρου 3, παράγραφος 3, του ν. 3879 στους οποίους περιλαμβάνονται φορείς καθαρά ιδιωτικοί, π.χ. ιδιωτικές σχολές επαγγελματικής κατάρτισης. Μάλλον έχει γίνει κάποιο λάθος.
Στο ίδιο άρθρο, στην παράγραφο 2, δίνεται η δυνατότητα να προσλαμβάνονται, στα Ι.Ε.Κ., στα Σ.Δ.Ε. και στα Κέντρα Δια Βίου Μάθησης του Υπουργείου Παιδείας, εκπαιδευτικοί χωρίς πιστοποιημένη εκπαιδευτική επάρκεια. Περαιτέρω, μετατίθεται κατά ένα έτος μέχρι την 1/9/2019 η προϋπόθεση εκπαιδευτικής επάρκειας για την πρόσληψη εκπαιδευτών σε συγχρηματοδοτούμενα έργα. Η παράταση δίνεται για πολλοστή φορά, γεγονός που ευτελίζει τη δημόσια διοίκηση. Ας αποφασίσει, επιτέλους, το Υπουργείο εάν θεωρεί απαραίτητη ή όχι την πιστοποιημένη εκπαιδευτική επάρκεια.
Το άρθρο 89, που αφορά την αδειοδότηση των φορέων, πάσχει καθώς προβλέπει την εξαιρετικά συχνή, ανά διετία, επικαιροποίηση της άδειας που θα δημιουργήσει τεράστιο διοικητικό φόρτο. Ακόμα, η προσθήκη του «ανά Περιφέρεια» στη δυνατότητα πρόσβασης σε άτομα με ειδικές ανάγκες, δημιουργεί το πρόβλημα ότι ένα Κέντρα Δια Βίου Μάθησης που έχει δύο κτιριακές υποδομές σε διαφορετικές πόλεις της ίδιας Περιφέρειας μπορεί να έχει ένα κτίριο χωρίς πρόσβαση για ΑμεΑ σε μία από τις δύο πόλεις.
Στο άρθρο 90, σε συνδυασμό με τις αρμοδιότητες του Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π. ακόμη από τον ν. 3879/2010, ο Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π. καταρτίζει το σύστημα πιστοποίησης των αποφοίτων των Κέντρων Δια Βίου Μάθησης, ενώ ελέγχει τη λειτουργία άλλων φορέων πιστοποίησης προσόντων. Το άρθρο δίνει τη δυνατότητα στον Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π. να διενεργεί ο ίδιος εξετάσεις πιστοποίησης των αποφοίτων των Κέντρων Δια Βίου Μάθησης, δηλαδή ο Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π. θα ελέγχει, με την ιδιότητα του ρυθμιστή και επόπτη των φορέων πιστοποίησης, τον εαυτό του.
Στο ίδιο άρθρο, είναι παράλογο να ισχύουν τα ίδια πρόστιμα για τα Κολέγια και τα Κέντρα Δια Βίου Μάθησης που έχουν τελείως διαφορετικά μεγέθη και δεδομένα. Πρέπει να υπάρξει, λοιπόν, διαχωρισμός και κλιμάκωση προς τα κάτω, καθώς, επίσης, να προβλέπεται δευτεροβάθμιο διοικητικό όργανο στο οποίο μπορεί να προσφύγει ο φορέας στον οποίο έχει επιβληθεί κύρωση.
Σχετικά με την πιστοποίηση των προγραμμάτων των Κέντρων Δια Βίου Μάθησης, ποια θα είναι η διαδικασία για την πιστοποίησή τους από τον Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π.; Ποιο το περιεχόμενο φακέλου προς πιστοποίηση; Ποιο το κόστος για την πιστοποίηση; Ποιο το χρονικό διάστημα που θα απαιτείται για την έγκριση από τον υποστελεχωμένο Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π.; Είναι πολλά και σημαντικά τα προβλήματα που πρόκειται να ανακύψουν και πρέπει να απαντηθούν εγκαίρως.
Σε ό,τι αφορά τα άρθρα 95, 96,97, βλέπουμε κι εδώ την προσπάθεια του Υπουργείου να αποκτήσει απόλυτο έλεγχο επί της δια βίου επαγγελματικής κατάρτισης. Συγκεκριμένα, δεν τακτοποιούνται οι εκκρεμότητες του ν. 4093/2012 καθώς διατηρείται η δυνατότητα παροχής ταυτόσημων υπηρεσιών συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης και επιμόρφωσης ενηλίκων και στις δύο κατηγορίες των Κέντρων Δια Βίου Μάθησης, παρά το γεγονός ότι η συνεχίζεται η εφαρμογή διαφορετικών κριτηρίων αδειοδότησης.
Δεν συσχετίζεται άμεσα η επιχειρησιακή επάρκεια και η τεχνική ικανότητα των Κέντρων Δια Βίου Μάθησης με την αδειοδότησή τους. Δεν θεσμοθετούνται κανόνες λειτουργίας και ουσιαστικοί δείκτες αποτελεσματικότητας των δράσεων μη τυπικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, αλλά επιπλέον ελεγκτικές αρχές και διαδικασίες που καταλήγουν σε συγκεκριμένες ποινές φοροεισπρακτικού χαρακτήρα.
Οι προβλέψεις του άρθρου 107 συνεπάγονται μια σειρά από προβλήματα στη λειτουργία των νόμιμων λειτουργούντων φροντιστηρίων. Απαιτείται, λοιπόν, από τα φροντιστήρια να εισάγουν μια σειρά από στοιχεία, μέχρι και σε ποια αίθουσα γίνεται το κάθε μάθημα, με διαρκείς επικαιροποιήσεις ακόμη και για ασήμαντες αλλαγές στο νέο πληροφοριακό σύστημα που θα δημιουργήσει το Υπουργείο Παιδείας, ενώ ήδη πολλά στοιχεία καταχωρούνται στα συστήματα όπως η ΕΡΓΑΝΗ. Αυτό θα αυξήσει κατακόρυφα και αχρείαστα το γραφειοκρατικό φορτίο για κάθε φροντιστηριακή δομή.
Τέλος, δεν αντιλαμβανόμαστε τους λόγους που οδήγησαν στη διαγραφή από το νομοσχέδιο του άρθρου 108 που αφορά την ένταξη των ΕΔΥΠ-Τ.Ε.Ι. στο μισθολόγιο των ΕΔΥΠ των πανεπιστημίων.
Τούτων δοθέντων, η κριτική που ασκήσαμε και κατά την επί της αρχής συζήτηση παραμένει. Καλούμε την Κυβέρνηση να αποσύρει αυτό το απαράδεκτο νομοθέτημα, δηλώνουμε πως θα το καταψηφίσουμε και δεσμευόμαστε βεβαίως να το καταργήσουμε κατά προτεραιότητα όταν αναλάβουμε την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας.
