Παθιασμένος με την μουσική , μαζί με τους υπόλοιπους του Μουσικού Συλλόγου της Ερμιόνης ήρθαν πριν λίγο καιρό στο γραφείο μου για να συνδιοργανωσουμε τις εκδηλώσεις για τα 30 χρόνια του συλλόγου.
Δε θα ξεχάσω ποτέ το πάθος με το οποίο μου περιέγραψε αυτό που είχε σχεδιάσει, δε θα ξεχάσω ποτέ το πάθος με το οποίο μου περιέγραψε τους χώρους των εκδηλώσεων στην αγαπημένη του Ερμιόνη, δεν θα ξεχάσω ποτέ πόσο εύκολα με έπεισε.
Δυστυχώς δεν πρόλαβε...
Αν και είμαι σίγουρος ότι κάπου εκεί τριγύρω θα είναι σε λίγες μέρες και θα σιγοτραγουδάει μαζί με τους χορωδούς του τα τραγούδια που τους δίδαξε...
Αυτός ήταν ο Τάκης Μανιάτης, ένας ξεχωριστός εραστής της τέχνης, της μουσικής που τόσο αγαπούσε, ένας ξεχωριστός, παθιασμένος Ερμιονιτης που λάτρευε τον τόπο του και που πάλευε καθημερινά , με τον δικό του όμορφο τρόπο, για να γίνει αυτός ο τόπος ομορφότερος...
Ένας υπέροχος οικογενειάρχης που σίγουρα ο ξαφνικός του θάνατος θα αφήσει δυσαναπληρωτο κενό και μεγάλη πίκρα στους δικούς του....
Σίγουρα από χθες αυτός ο τόπος είναι φτωχότερος...
Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Ερμιονιτικης γης που θα υποδεχθεί....
Καλό ταξίδι Τάκη....
