Το βραχοκιρκίνεζο απαντά σε όλες τις μορφές μετακίνησης, με τους βόρειους και ανατολικούς πληθυσμούς να είναι μεταναστευτικοί, ενώ οι υπόλοιποι είναι μερικώς μεταναστευτικοί ή διασπείρονται (ιδίως τα νεαρά άτομα) στην Ευρώπη. Στα ηπειρωτικά, η φθινοπωρινή μετανάστευση γίνεται κυρίως νότια και νοτιο-δυτικά.
Τα νεαρά άτομα αρχίζουν να περιπλανώνται ήδη από τα μέσα Ιουλίου, αλλά η κύρια αποδημία αρχίζει τον Αύγουστο στις βόρειες επικράτειες και συνεχίζεται μέχρι το Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο σε όλη την Ευρώπη. Το πέρασμα από τα Στενά του Γιβραλτάρ, σημειώνεται από τα μέσα Αυγούστου έως τις αρχές Νοεμβρίου, με αιχμή την τελευταία εβδομάδα του Σεπτεμβρίου και λίγο από τον Οκτώβριο.
Η εαρινή επιστροφή στα εδάφη φωλιάσματος, συχνά σε χαλαρά σμήνη, αρχίζει στις νότιες περιοχές από τον Φεβρουάριο, με τα περισσότερα πουλιά να έχουν φύγει από τις τροπικές περιοχές μέχρι τα τέλη Απριλίου.
Όταν κυνηγάει, το βραχοκιρκίνεζο χρησιμοποιεί τις τεχνικές του γυροπετάγματος (soaring), εκμεταλλευόμενο τα θερμικά ανοδικά ρεύματα και της επιτόπιας αιώρησης (hovering), περίπου 10-20 μέτρα πάνω από το έδαφος, με την ουρά ανοιγμένη σε σχήμα βεντάλιας .
Μια άλλη, λιγότερο εμφανής τεχνική, είναι να εποπτεύει τον χώρο λίγο ψηλότερα από το έδαφος (perching), όταν το επιτρέπει η τοπογραφία της περιοχής και να εφορμά στο θήραμα που κινείται εκεί
Φωτογραφίες Γιάννης Διαμαντόπουλος | STUDIO B&G
