Ένα σχετικά σπάνιο είδος ψαριού, το είδος Κατουρλίδα ή Σακκκοράφα καταγράφηκε στην παραλία Καραθώνας στο Ναύπλιο το Σάββατο 18 Αυγούστου 2018.
Το συγκεκριμένο ψάρι Κατουρλίδα ή Σακκοράφα αποτελείται από 11 διαφορετικά είδη που είναι ενδημικά της Μεσογείου και συγγενείς των ιππόκαμπων.
Τα πιο κοινά είδη είναι το Syngnathus acus, το Syngnathus typhle, το Syngnathus abaster και το Nerophis ophidion. Εντοπίζονται σε όλες τις ελληνικές ακτές μέχρι τα 100 μέτρα βάθος, συνήθως έως τα 30. Έχει πολύ μακρύ, γωνιώδες, βελονοειδές κορμί, μήκους περίπου 35 εκατοστά.
Έχει κυρτό κεφάλι που καταλήγει σε σωληνοειδές, συμπιεσμένο και ευθύ ρύγχος. Είναι έγκλειστη σε 16-20 κοκάλινους δακτύλιους στο κυρίως κορμί και 31-39 από την έδρα μέχρι την ουρά.
Είναι πρασινοκάστανη, με μικρά καστανά στίγματα στο κεφάλι και εγκάρσιες σκούρες γραμμές. Διαθέτει ραχιαίο πτερύγιο, θωρακικό, εδρικό καθώς και ουραίο, αλλά όχι κοιλιακά. Είναι τελείως άκακη.
Προτιμά τα εύκρατα κλίματα 8-24 βαθμούς κελσίου, το θαλασσινό αλλά και το υφάλμυρο νερό και γενικώς δεν της αρέσουν οι μετακινήσεις. Αγαπά τις ακτές, τις λιμνοθάλασσες αλλά και τις εκβολές των ποταμών τόσο, όσο και τις φυκιάδες zostera marina με την πλούσια πανίδα.
Τρέφεται με οστρακόδερμα, πλαγκτόν, αβγά και μικρά ψάρια, όπως ισόποδα, αμφίποδα και γωβιούς. Τα νεαρά άτομα εγκαταλείπουν βιαστικά τον μάρσιπο, όταν έχουν μήκος περίπου 25 χιλιοστά και αμέσως είναι έτοιμα να ζήσουν από μόνα τους.
Το συγκεκριμένο ψάρι Κατουρλίδα ή Σακκοράφα αποτελείται από 11 διαφορετικά είδη που είναι ενδημικά της Μεσογείου και συγγενείς των ιππόκαμπων.
Τα πιο κοινά είδη είναι το Syngnathus acus, το Syngnathus typhle, το Syngnathus abaster και το Nerophis ophidion. Εντοπίζονται σε όλες τις ελληνικές ακτές μέχρι τα 100 μέτρα βάθος, συνήθως έως τα 30. Έχει πολύ μακρύ, γωνιώδες, βελονοειδές κορμί, μήκους περίπου 35 εκατοστά.
Έχει κυρτό κεφάλι που καταλήγει σε σωληνοειδές, συμπιεσμένο και ευθύ ρύγχος. Είναι έγκλειστη σε 16-20 κοκάλινους δακτύλιους στο κυρίως κορμί και 31-39 από την έδρα μέχρι την ουρά.
Είναι πρασινοκάστανη, με μικρά καστανά στίγματα στο κεφάλι και εγκάρσιες σκούρες γραμμές. Διαθέτει ραχιαίο πτερύγιο, θωρακικό, εδρικό καθώς και ουραίο, αλλά όχι κοιλιακά. Είναι τελείως άκακη.
Προτιμά τα εύκρατα κλίματα 8-24 βαθμούς κελσίου, το θαλασσινό αλλά και το υφάλμυρο νερό και γενικώς δεν της αρέσουν οι μετακινήσεις. Αγαπά τις ακτές, τις λιμνοθάλασσες αλλά και τις εκβολές των ποταμών τόσο, όσο και τις φυκιάδες zostera marina με την πλούσια πανίδα.
Τρέφεται με οστρακόδερμα, πλαγκτόν, αβγά και μικρά ψάρια, όπως ισόποδα, αμφίποδα και γωβιούς. Τα νεαρά άτομα εγκαταλείπουν βιαστικά τον μάρσιπο, όταν έχουν μήκος περίπου 25 χιλιοστά και αμέσως είναι έτοιμα να ζήσουν από μόνα τους.