1938: Πριν 80 χρόνια το αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου "ζωντανεύει" και πάλι

Χρειάστηκαν 2 χιλιάδες χρόνια για να γεμίσει πάλι η Επίδαυρος με μουσικές και ιστορίες, με ανθρώπους και τέχνη. Ήταν ακριβώς πριν 80 χρόνια και συγκεκριμένα η 11η Σεπτεμβρίου του 1938, όταν ο σκηνοθέτης Δημήτρης Ροντήρης ανέβαζε την Ηλέκτρα του Σοφοκλή με τις μέγιστες Κατίνα Παξινού και Ελένη Παπαδάκη. Ήταν η αρχή μόνο, η παράσταση που έκανε το ποδαρικό στη νέα εποχή αυτού του θεάτρου που κόβει την ανάσα και έχει αγαπηθεί από Έλληνες και ξένους.

Μετά από μια παύση λόγω των πολέμων, οι θεατρικές παραστάσεις βρήκαν στη συνέχεια το σπίτι τους σε ένα οργανωμένο φεστιβάλ το 1954, ενώ μόλις ένα χρόνο αργότερα καθιερώθηκαν ως ετήσιος θεσμός του αρχαίου δράματος. Το Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου είχε γεννηθεί και από τότε έχει φιλοξενήσει πλήθος μεγάλων Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών από τον χώρο του θεάτρου, του χορού και της μουσικής.

Ξεχωριστή στιγμή η 24η Αυγούστου του 1960, όταν η μοναδική Μαρία Κάλλας ερμήνευσε την Νόρμα του Βιντσέντζο Μπελίνι. Χάριν ιστορίας, τη στιγμή της άριας «Κάστα Ντίβα» αφέθηκαν στην ορχήστρα δύο λευκά περιστέρια, κάνοντας το κοινό να ξεσπάσει σε χειροκροτήματα. Καθόλου τυχαίο που στο τέλος της παράστασης χρειάστηκε η ντίβα της όπερας να βγει στη σκηνή 10 φορές! Μια παράσταση σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή, κουστούμια Αντώνη Φωκά και σκηνικά Γιάννη Τσαρούχη. Όσο για την αμοιβή της ήταν 5.000 δραχμές για κάθε παράσταση, κέρδη που χάρισε στην Εθνική Λυρική Σκηνή για να δημιουργηθεί η «Υποτροφία Κάλλας» για νέους καλλιτέχνες της όπερας.

Αλλά αλήθεια πόσα ξέρουμε για αυτό το μοναδικής ομορφιάς και συμμετρίας θέατρο που είναι και Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομίας της UNESCO;

Ο Παυσανίας αναφέρει ότι το θέατρο κατασκευάστηκε από τον Πολύκλειτο τον Νεότερο και φιλοξενούσε μουσικούς, ωδικούς και δραματικούς αγώνες προς τιμήν του θεραπευτή θεού Ασκληπιού. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι χρησιμοποιήθηκε και ως θεραπευτικό μέσο, καθώς υπήρχε η πεποίθηση πως η παρακολούθηση δραματικών παραστάσεων είχε ευεργετικά αποτελέσματα στην ψυχική και σωματική υγεία των ασθενών.

Η μέγιστη χωρητικότητά του αγγίζει τις 14.000 θέσεις και σήμερα 137 χρόνια μετά την πρώτη συστηματική ανασκαφή υπό τη διεύθυνση του αρχαιολόγου Παναγή Καββαδία, έχει ανακτήσει σχεδόν εξ’ ολοκλήρου την αρχική του μορφή. Πρόκειται για το τελειότερο αρχαίο ελληνικό θέατρο από άποψη ακουστικής και αισθητικής.

Ήξερες ότι μπορείς να υιοθετήσεις ένα Αρχαίο Θέατρο;

Εντοπίσαμε το Σωματείο «ΔΙΑΖΩΜΑ» (http://www.diazoma.gr), μία σύμπραξη αρχαιολόγων, συντηρητών, καλλιτεχνών, διανοούμενων αλλά και ανθρώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης και πολιτών που μοιράζονται την αγάπη για τα αρχαία θέατρα. Μάλιστα, μας καλούν να υιοθετήσουμε ένα Αρχαίο Θέατρο επιλογής μας καθώς για κάθε θέατρο υπάρχει ένας ξεχωριστός λογαριασμός, όπου κάθε πολίτης, ανάλογα με τις δυνατότητές του θα μπορεί να συνεισφέρει για τη μελέτη, την ανασκαφή, τη συντήρηση, την αποκατάσταση αλλά και τη λειτουργική ένταξη των αρχαίων θεάτρων στην καθημερινότητά μας.