Τα πολύτιμα αντικείμενα, μεταξύ των οποίων κοσμήματα, χρυσαφικά και εικόνες, που κρύφτηκαν βιαστικά από τους πραγματικούς ιδιοκτήτες τους υπό τη λαίλαπα της Μικρασιατικής Καταστροφής, πριν από έναν αιώνα, βρίσκονται στο στόχαστρο επίδοξων «χρυσοθήρων» που θέλουν να οικειοποιηθούν όσα οι απεγνωσμένες ελληνικές οικογένειες αναγκάστηκαν να αφήσουν πίσω τους, εξαιτίας των διωγμών.
Σύμφωνα με τουρκικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, ο «θησαυρός των Ρωμιών» δεν έχει εντοπιστεί ακόμη, ενώ το μεγαλύτερο ενδιαφέρον επικεντρώνεται στο Kevgir kalesi, όπου, σύμφωνα με τις αφηγήσεις, βρίσκονται θαμμένες 150.000 χρυσές λίρες που έκρυψαν οι Ρωμιοί και ο παπάς. Πρόθεσή τους ήταν τότε κάποια στιγμή να επιστρέψουν στα εδάφη τους και να πάρουν πίσω τους πολύτιμους θησαυρούς, μόνο που αυτό δεν έγινε ποτέ.
Η αναζήτηση των κρυμμένων τιμαλφών φέρεται ότι έχει ενταθεί το τελευταίο διάστημα σε ολόκληρη την Τουρκία, αλλά κυρίως σε περιοχές όπου κατοικούσαν πυκνοί ελληνικοί πληθυσμοί, οι όποιοι αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν βεβιασμένα από τις εστίες τους, θάβοντας πρόχειρα τα πολύτιμα αντικείμενα των σπιτιών τους. Μάλιστα, εκατοντάδες άδειες για ανασκαφές έχουν δοθεί σε ιδιώτες τόσο στην Ορντού όσο και στην Κερασούντα, ενώ ακόμη περισσότερες είναι οι έρευνες που γίνονται χωρίς επίσημη άδεια.
Οι περισσότεροι Τούρκοι ερευνητές, όπως αναφέρεται, χρησιμοποιούν κλασικούς ανιχνευτές μετάλλων που λειτουργούν με υπερήχους και εντοπίζουν τα μέταλλα, όπως χρυσάφι ή ασήμι, ενώ μπορούν να βρουν και το ακριβές βάθος, με την εμβέλειά τους να φτάνει έως 1,70 μ. βάθος. Αλλωστε οι κατατρεγμένες ελληνικές οικογένειες δεν είχαν χρόνο να θάψουν τους θησαυρούς τους πιο βαθιά. Πάνω στον πανικό τους άνοιγαν βιαστικά μικρούς λάκκους και εναπόθεταν εκεί τις λίρες, τα κειμήλιά τους και τις ελπίδες τους να τα ξαναβρούν.
