Βασικά σημεία τοποθέτησης:
«Συζητούμε σήμερα μια σκανδαλώδη σύμβαση που παίχτηκε σε 10 πράξεις. Εάν τα 10 ερωτήματα που θα θέσω, καθώς και τα έγγραφα που θα καταθέσω, δεν απαντηθούν από τον κ. Χρ. Σπίρτζη, τότε πρέπει να παραιτηθεί αμέσως. Πρόκειται για ένα κραυγαλέο σκάνδαλο με διαστάσεις σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής.
Πράξη 1 του σκανδάλου:
Ο αρχικός διαγωνισμός προέβλεπε έσοδα για το δημόσιο 63.000.000 €, ενώ η σύμβαση που καλείται να κυρώσει η Βουλή, τα μειώνει στα 31.000.000 €.
Πράξη 2 του σκανδάλου:
Η μια και μοναδική προσφορά που κατατέθηκε, συνοδεύτηκε από επιστολή που περιελάμβανε εναλλακτικούς όρους, ουσιαστικά ακυρώνοντας την ίδια την προσφορά και ουσιαστικά και το διαγωνισμό. Καταθέτω για τα πρακτικά το σχετικό.
Πράξη 3 του σκανδάλου:
Η αναίρεση της επιστολής της κοινοπραξίας που έγινε αργότερα, ουσιαστικά καλύφθηκε εκ των υστέρων, με νόμο της κυβέρνησης (ν.4530/2018) η οποία λειτούργησε ως πλυντήριο των όρων της κοινοπραξίας.
Πράξη 4 του σκανδάλου:
Στην προσφορά του αναδόχου περιλαμβάνεται πίνακας με δέσμευση για ίδια κεφάλαια 36.000.000 € και μηδενικό δευτερογενές χρέος. Οι όροι αυτοί μεταβλήθηκαν σε ελάχιστα ίδια κεφάλαια και πολύ μεγάλα δάνεια με εγγύηση του δημοσίου. Καταθέτω για τα πρακτικά το σχετικό.
Πράξη 5 του σκανδάλου:
Ο υπερτετραπλασιασμός των όρων δόμησης, από τα αρχικά 230.000 τ.μ. στα 900.000 τ.μ., δεν περιγράφεται καθόλου στην σύμβαση, με αποτέλεσμα να μην γνωρίζει κανείς πόσα τ.μ. θα κατασκευαστούν. Το τραγικό είναι, ότι είναι άγνωστο πόσες και ποιες κατασκευές θα υπάρξουν την πρώτη περίοδο της σύμβασης Τ1 (οι πρώτοι 24 μήνες), για την οποία εγγυάται το δημόσιο όλο το δανεισμό του παραχωρησιούχου.
Πράξη 6 του σκανδάλου:
Ο παραχωρησιούχος, χωρίς να προβλέπεται στην προκήρυξη, έχει το δικαίωμα εγκαταστάσεων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για πώληση ηλεκτρικής ενέργειας και σε τρίτους και εγκαταστάσεων υγρών αποβλήτων, που θα εξυπηρετούν και τρίτους. Επιπλέον, με τις φωτογραφικές διατάξεις του νόμου 4530/2018, απαλλάσσονται από τα δημοτικά τέλη, όπως καταγγέλθηκε από το Δήμαρχο Ασπρόπυργου, ικανοποιώντας όλους τους όρους του παραχωρησιούχου.
Πράξη 7 του σκανδάλου:
Η εγγυητική επιστολή που προβλέπεται, χαρακτηρίζεται με το νεολογισμό «πολυεπίπεδη». Ουσιαστικά, προβλέπει κατάπτωση της εγγυητικής, όχι μόνο υπέρ του δημοσίου, αλλά υπέρ και των δανειστών και των παραχωρησιούχων!
Πράξη 8 του σκανδάλου:
Η εγγύηση της ΓΑΙΑΟΣΕ μετατράπηκε σε εγγύηση του δημοσίου για όλο το δανεισμό του παραχωρησιούχου, με ειδικό άρθρο που δεν υπήρχε στην αρχική σύμβαση δημοπράτησης. Δηλαδή, η εγγύηση 5-10.000.000 € της ΓΑΙΑΟΣΕ μετατράπηκε σε εγγύηση δεκάδων, ίσως εκατοντάδων εκατομμυρίων από το δημόσιο, ενώ ταυτόχρονα το ίδιο το δημόσιο παραιτείται από τα δικαιώματά του, που προκύπτουν από πολλά άρθρα του Αστικού Κώδικα, για τα επόμενα 60 χρόνια.
Πράξη 9 του σκανδάλου:
Δεν έχει κατατεθεί στη Βουλή η απευθείας σύμβαση μεταξύ του δημοσίου και των δανειστών. Η κυβέρνηση μας καλεί να ψηφίσουμε για μια σύμβαση που δεν τη γνωρίζουμε. Είναι άγνωστο αν έχει ήδη υπογραφεί και αν υποβλήθηκε στο Ελεγκτικό Συνέδριο.
Πράξη 10 του σκανδάλου:
Η κορύφωση, ίσως, του σκανδάλου! Η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΓΑΙΑΟΣΕ πάρθηκε τον Ιούνιο 2016, πήρε πρωτόκολλο το Μάρτιο του 2017 και αναρτήθηκε στη «Διαύγεια» τον Ιούνιο 2018, δηλαδή μετά από 1,5 χρόνο. Απαράδεκτες καθυστερήσεις που δημιουργούν τεράστια ερωτηματικά. Το ακόμη χειρότερο, η απόφαση αυτή προβλέπει εφάπαξ αντάλλαγμα ύψους 20.000.000€, που όμως στη σύμβαση που ήρθε στη Βουλή, έχει μειωθεί στο μισό, δηλαδή στα μόλις 10.000.000 €, χωρίς καμία απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου και με ρητή απαγόρευση προς το Διευθύνοντα Σύμβουλο να αλλάξει τους όρους. Καταθέτω για τα πρακτικά το σχετικό.
Όλα τα προηγούμενα αν δεν απαντηθούν άμεσα και αποτελεσματικά από τον κ. Χρ. Σπίρτζη, συνιστούν κραυγαλέο οικονομικό σκάνδαλο για το οποίο οφείλει άμεσα να παραιτηθεί».
