Η σταθερή επιδίωξή μας ήταν και είναι οι ΓΟΝΕΙΣ των κατά κάποιο τρόπο και δικών μας παιδιών, να είναι σωστά ενημερωμένοι για τους κανόνες λειτουργίας που πρέπει να τηρούνται αλλά και τις αρχές και τις αξίες που φιλοδοξούμε να υπηρετήσουμε με τον καλύτερο τρόπο.
Βασικός στόχος αφ’ ενός η κατά το δυνατόν κατάλληλη, λειτουργική αλλά κι ευχάριστη συμμετοχή του ΠΑΙΔΙΟΥ σε αθλητικές δραστηριότητες κι αφ’ ετέρου στην όσο γίνεται καλύτερη αξιοποίηση του ταλέντου και των δυνατοτήτων του κάθε παιδιού στις αγωνιστικές εκδηλώσεις που συμμετέχει το σωματείο μας.
Αγαπητοί φίλου, σε μια προσπάθεια για ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΚΑΙ ΕΠΙΔΟΣΗ του παιδιού στον Αθλητισμό, ο ρόλος και η παρουσία του γονέα είναι εξίσου σημαντικός όσο κι αυτός του ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ και σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί και δεν πρέπει να περιορίζεται στην απλή μεταφορά του παιδιού από το σπίτι στο χώρο της προπόνησης. Η ψυχαγωγική υποστήριξη και η δημιουργία αυτοπεποίθησης (χωρίς αμετροέπεια…..) στο παιδί, η επίδειξη σωστού προτύπου και πολύ περισσότερο η πιστή τήρηση ενός πρωτοκόλλου ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ, είναι τομείς που αφορούν εν πολλοίς την σχέση γονέα και παιδιού και οι οποίοι μπορεί να αποδειχθούν καθοριστικοί για την –εν τέλει- επιτυχία ή αποτυχία του παιδιού στον αθλητισμό αλλά και την μετέπειτα ζωή του γενικότερα.
Με βάση την ως άνω παραδοχή, επιτρέψτε μας τις παρακάτω επισημάνσεις τις οποίες πιστεύουμε ότι είναι εξαιρετικά χρήσιμο να έχουν υπόψιν τους όλοι οι γονείς που τα παιδιά τους ασχολούνται με τον αθλητισμό.
Έτσι λοιπόν αγαπητοί φίλοι:
Μην ξεχνάτε ποτέ ότι πριν και πάνω από όλα σκοπός και πρωταρχικός στόχος της Αθλητικής δραστηριότητας είναι η ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ, η ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ τους θωράκιση, η ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ και η ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ τους. Δηλαδή σημασία πρώτα έχει η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ και η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ και μετά η επίδοση και η ΑΠΟΔΟΣΗ του παιδιού.
Να ενθαρρύνετε το παιδί (σας) να κάνει Αθλητισμό αλλά σε καμία περίπτωση, μην το πιέζετε να ασχοληθεί περισσότερο από όσο θέλει και μπορεί. Κυρίως όμως μην το καταπιέζετε να ασχοληθεί με κάποιο άθλημα που ενθουσιάζει εσάς ή το έχετε «απωθημένο» ωστόσο δεν συγκινεί καθόλου το ίδιο.
Βεβαιωθείτε ότι το ΠΑΙΔΙ (σας) γνωρίζει ότι είτε χάσει, είτε κερδίσει, είτε αγωνιστεί καλά, είτε όχι, εσείς το ΑΓΑΠΑΤΕ, φροντίστε μάλιστα και να του το λέτε και να του το δείχνετε. ΕΠΑΙΝΕΣΤΕ το παιδί μόνο και μόνο επειδή ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ. Πείτε του πόσο σας αρέσει (ευχαριστεί) να το βλέπετε να προσπαθεί να αγωνίζεται.
Συγχαρείτε το παιδί σας, όταν επιτύχει μια καλή επίδοση, όταν έχει μια καλή απόδοση, χωρίς όμως υπερβολές. Προσπαθήστε να μείνετε ψύχραιμοι έτσι ώστε το παιδί να παραμείνει προσγειωμένο. Αντίθετα μετά από μια άσχημη εμφάνιση ή αποτυχία του παιδιού σε καμία περίπτωση μην εκδηλώσετε δυσφορία απογοήτευση στεναχώρια, πολύ περισσότερο μην το επιπλήξετε και προς θεού να μην το τιμωρήσετε απλά κάνετε προσπάθεια να του ανεβάσετε το ηθικό. Εξηγήστε του ότι στον αθλητισμό όπως άλλωστε και στην ζωή κάποια στιγμή θα αποτύχεις και αυτό που έχει την καθοριστική σημασία να βρίσκεις την δύναμη, το κουράγιο και την θέληση να σηκωθείς και να σταθείς πιο δυνατός στα πόδια σου. Πάντως σε κάθε περίπτωση να μην στερείτε από το παιδί σας τις Αθλητικές δραστηριότητες, στον ελεύθερο του χρόνο, αν οι επιδόσεις η συμπεριφορά του δεν σας ικανοποιεί.
Μην συγκρίνετε ποτέ το παιδί σας με τους συναθλητές του και επιπλέον μην σχολιάζετε μην συγκρίνετε μην αξιολογείτε τις προσπάθειες και την εν γένει παρουσία άλλων παιδιών. Αντίθετα δώστε έμφαση στις προσπάθειες που κάνει το παιδί (σας) για να βελτιωθεί.
Παρακολουθείστε τις προσπάθειές του, είτε στην προπόνηση είτε στον αγώνα, με διακριτικότητα χωρίς σχόλια κι από μια θέση που θα μπορείτε να το «καμαρώσετε» αλλά οπωσδήποτεεκτός του αγωνιστικού χώρου. Η παρουσία σας στον χώρο προπόνησης, πέρα από τα λειτουργικά προβλήματα που ενδεχομένως μπορεί να δημιουργήσει, είναι βέβαιον ότι δεν βοηθάει καθόλου-το αντίθετο μάλιστα-στην κοινωνικοποίηση, στην ενεργητικότητα και στην συγκέντρωση του παιδιού στο πρόγραμμα της προπόνησης και τις οδηγίες του προπονητή. Άλλωστε ειδικά για τους μικρούς (στην ηλικία) αθλητές που πρωτοασχολούνται με αθλητικές δραστηριότητες, η σωστή και συστηματική ενασχόληση τους και η αφοσίωσή τους σε αυτές, μπορεί να αποτελέσει μια θαυμάσια ευκαιρία για έναν ασφαλή και ανώδυνο «απογαλακτισμό» από το συνηθισμένο οικογενειακό περιβάλλον. Αρκεί προφανώς να αφεθεί το παιδί να λειτουργήσει, να συμμετάσχει στις αθλητικές δραστηριότητες απερίσπαστο χωρίς την επίμονη επιτήρηση, καθοδήγηση των οικείων του.
Να υπάρχει σεβασμός, ειλικρινής συνεργασία και καλή διάθεση με τους προπονητές του συλλόγου μας, κυρίως όμως ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΧΕΤΕ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ. Μην αμφισβητείτε την τεχνική τους κατάρτιση και την ακεραιότητα τους. Μην σχολιάζετε τις αποφάσεις τους και τον τρόπο δουλειάς τους. Έτσι τα παιδιά μαθαίνουν να σέβονται και να συνεργάζονται. Μην διστάζετε να συζητάτε με τον προπονητή του παιδιού (σας) τους όποιους προβληματισμούς σας, τις απόψεις και τα ενδεχόμενα παράπονα η διαφωνίες που μπορεί να σας έχουν δημιουργηθεί. Ωστόσο αυτό μπορεί να γίνεται με ήρεμο και ειλικρινή τρόπο προ πάντων και με διάθεση να ΑΚΟΥΕΙ ο ένας τον άλλον και επίσης στον κατάλληλο (προσυμφωνημένο) χώρο και χρόνο και σίγουρα όχι κατά την ώρα της προπόνησης.
Βασικός στόχος αφ’ ενός η κατά το δυνατόν κατάλληλη, λειτουργική αλλά κι ευχάριστη συμμετοχή του ΠΑΙΔΙΟΥ σε αθλητικές δραστηριότητες κι αφ’ ετέρου στην όσο γίνεται καλύτερη αξιοποίηση του ταλέντου και των δυνατοτήτων του κάθε παιδιού στις αγωνιστικές εκδηλώσεις που συμμετέχει το σωματείο μας.
Αγαπητοί φίλου, σε μια προσπάθεια για ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΚΑΙ ΕΠΙΔΟΣΗ του παιδιού στον Αθλητισμό, ο ρόλος και η παρουσία του γονέα είναι εξίσου σημαντικός όσο κι αυτός του ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ και σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί και δεν πρέπει να περιορίζεται στην απλή μεταφορά του παιδιού από το σπίτι στο χώρο της προπόνησης. Η ψυχαγωγική υποστήριξη και η δημιουργία αυτοπεποίθησης (χωρίς αμετροέπεια…..) στο παιδί, η επίδειξη σωστού προτύπου και πολύ περισσότερο η πιστή τήρηση ενός πρωτοκόλλου ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ, είναι τομείς που αφορούν εν πολλοίς την σχέση γονέα και παιδιού και οι οποίοι μπορεί να αποδειχθούν καθοριστικοί για την –εν τέλει- επιτυχία ή αποτυχία του παιδιού στον αθλητισμό αλλά και την μετέπειτα ζωή του γενικότερα.
Με βάση την ως άνω παραδοχή, επιτρέψτε μας τις παρακάτω επισημάνσεις τις οποίες πιστεύουμε ότι είναι εξαιρετικά χρήσιμο να έχουν υπόψιν τους όλοι οι γονείς που τα παιδιά τους ασχολούνται με τον αθλητισμό.
Έτσι λοιπόν αγαπητοί φίλοι:
Μην ξεχνάτε ποτέ ότι πριν και πάνω από όλα σκοπός και πρωταρχικός στόχος της Αθλητικής δραστηριότητας είναι η ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ, η ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ τους θωράκιση, η ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ και η ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ τους. Δηλαδή σημασία πρώτα έχει η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ και η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ και μετά η επίδοση και η ΑΠΟΔΟΣΗ του παιδιού.
Να ενθαρρύνετε το παιδί (σας) να κάνει Αθλητισμό αλλά σε καμία περίπτωση, μην το πιέζετε να ασχοληθεί περισσότερο από όσο θέλει και μπορεί. Κυρίως όμως μην το καταπιέζετε να ασχοληθεί με κάποιο άθλημα που ενθουσιάζει εσάς ή το έχετε «απωθημένο» ωστόσο δεν συγκινεί καθόλου το ίδιο.
Βεβαιωθείτε ότι το ΠΑΙΔΙ (σας) γνωρίζει ότι είτε χάσει, είτε κερδίσει, είτε αγωνιστεί καλά, είτε όχι, εσείς το ΑΓΑΠΑΤΕ, φροντίστε μάλιστα και να του το λέτε και να του το δείχνετε. ΕΠΑΙΝΕΣΤΕ το παιδί μόνο και μόνο επειδή ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ. Πείτε του πόσο σας αρέσει (ευχαριστεί) να το βλέπετε να προσπαθεί να αγωνίζεται.
Συγχαρείτε το παιδί σας, όταν επιτύχει μια καλή επίδοση, όταν έχει μια καλή απόδοση, χωρίς όμως υπερβολές. Προσπαθήστε να μείνετε ψύχραιμοι έτσι ώστε το παιδί να παραμείνει προσγειωμένο. Αντίθετα μετά από μια άσχημη εμφάνιση ή αποτυχία του παιδιού σε καμία περίπτωση μην εκδηλώσετε δυσφορία απογοήτευση στεναχώρια, πολύ περισσότερο μην το επιπλήξετε και προς θεού να μην το τιμωρήσετε απλά κάνετε προσπάθεια να του ανεβάσετε το ηθικό. Εξηγήστε του ότι στον αθλητισμό όπως άλλωστε και στην ζωή κάποια στιγμή θα αποτύχεις και αυτό που έχει την καθοριστική σημασία να βρίσκεις την δύναμη, το κουράγιο και την θέληση να σηκωθείς και να σταθείς πιο δυνατός στα πόδια σου. Πάντως σε κάθε περίπτωση να μην στερείτε από το παιδί σας τις Αθλητικές δραστηριότητες, στον ελεύθερο του χρόνο, αν οι επιδόσεις η συμπεριφορά του δεν σας ικανοποιεί.
Μην συγκρίνετε ποτέ το παιδί σας με τους συναθλητές του και επιπλέον μην σχολιάζετε μην συγκρίνετε μην αξιολογείτε τις προσπάθειες και την εν γένει παρουσία άλλων παιδιών. Αντίθετα δώστε έμφαση στις προσπάθειες που κάνει το παιδί (σας) για να βελτιωθεί.
Παρακολουθείστε τις προσπάθειές του, είτε στην προπόνηση είτε στον αγώνα, με διακριτικότητα χωρίς σχόλια κι από μια θέση που θα μπορείτε να το «καμαρώσετε» αλλά οπωσδήποτεεκτός του αγωνιστικού χώρου. Η παρουσία σας στον χώρο προπόνησης, πέρα από τα λειτουργικά προβλήματα που ενδεχομένως μπορεί να δημιουργήσει, είναι βέβαιον ότι δεν βοηθάει καθόλου-το αντίθετο μάλιστα-στην κοινωνικοποίηση, στην ενεργητικότητα και στην συγκέντρωση του παιδιού στο πρόγραμμα της προπόνησης και τις οδηγίες του προπονητή. Άλλωστε ειδικά για τους μικρούς (στην ηλικία) αθλητές που πρωτοασχολούνται με αθλητικές δραστηριότητες, η σωστή και συστηματική ενασχόληση τους και η αφοσίωσή τους σε αυτές, μπορεί να αποτελέσει μια θαυμάσια ευκαιρία για έναν ασφαλή και ανώδυνο «απογαλακτισμό» από το συνηθισμένο οικογενειακό περιβάλλον. Αρκεί προφανώς να αφεθεί το παιδί να λειτουργήσει, να συμμετάσχει στις αθλητικές δραστηριότητες απερίσπαστο χωρίς την επίμονη επιτήρηση, καθοδήγηση των οικείων του.
Να υπάρχει σεβασμός, ειλικρινής συνεργασία και καλή διάθεση με τους προπονητές του συλλόγου μας, κυρίως όμως ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΧΕΤΕ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ. Μην αμφισβητείτε την τεχνική τους κατάρτιση και την ακεραιότητα τους. Μην σχολιάζετε τις αποφάσεις τους και τον τρόπο δουλειάς τους. Έτσι τα παιδιά μαθαίνουν να σέβονται και να συνεργάζονται. Μην διστάζετε να συζητάτε με τον προπονητή του παιδιού (σας) τους όποιους προβληματισμούς σας, τις απόψεις και τα ενδεχόμενα παράπονα η διαφωνίες που μπορεί να σας έχουν δημιουργηθεί. Ωστόσο αυτό μπορεί να γίνεται με ήρεμο και ειλικρινή τρόπο προ πάντων και με διάθεση να ΑΚΟΥΕΙ ο ένας τον άλλον και επίσης στον κατάλληλο (προσυμφωνημένο) χώρο και χρόνο και σίγουρα όχι κατά την ώρα της προπόνησης.
Και το τελευταίο και ίσως το ποιο σημαντικό κατά την άποψή μας που προκύπτει από την προπονητική μας εμπειρία και γνώση. Φροντίστε λοιπόν συστηματικά με συνέπεια και με ιδιαίτερη φροντίδα για την τήρηση της επιβαλλόμενης ΕΞΩΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ συμπεριφοράς του παιδιού που πρέπει να ταιριάζει με την λεγόμενη ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΖΩΗ και η οποία σε μεγάλο βαθμό ταυτίζεται με τον ΥΓΙΕΙΝΟ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ. Μην ξεχνάτε δε ότι η συγκεκριμένη συνθήκη, αποτελεί εντελώς αναγκαία προϋπόθεση για την αθλητική πρόοδο και την επίτευξη των στόχων του. Επίσης μην ξεχνάτε ότι το παιδί βρίσκεται σε φάση όπου διαμορφώνει τα χόμπι και τις συνήθειές του, που το ακολουθούν κατά κανόνα σε ολόκληρη την ζωή του.
Κατά συνέπεια και μόνο γι’ αυτό αξίζει τον κόπο το παιδί να ακολουθεί τους κώδικες και τους κανόνες που επιβάλλει ο αθλητισμός στην ζωή του, έξω από τους αγωνιστικούς χώρους και για αυτό ο γονέας πρέπει να παρακολουθεί να νοιάζεται και να φροντίζει για την ως ένα βαθμό, αυστηρή εφαρμογή τους. Για παράδειγμα οι γονείς θα πρέπει να προσέχουν πάρα πολύ για την σωστή διατροφή και την ξεκούραση όπως και την αποφυγή επιβλαβών συμπεριφορών και συνηθειών του παιδιού.
Και κάτι ακόμα στις κακές συνήθειες (πέρα από τα προφανή, όχι τσιγάρα όχι αλκοόλ κ.τ.λ.) δώστε ιδιαίτερη ΠΡΟΣΟΧΗ και στην υπερβολική χρήση και εν τέλει εξάρτηση του παιδιού από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, που κατά κάποιο τρόπο μπορεί να αποδειχθούν για το παιδί είτε ευλογία είτε κατάρα. Καλό θα είναι να έχετε υπόψη σας, ότι όλες οι επιστημονικές έρευνες που έχουν γίνει για το θέμα, δείχνουν ξεκάθαρα ότι η υπερβολική χρήση του διαδικτύου και των ηλεκτρονικών παιχνιδιών από παιδιά και εφήβους μπορεί να οδηγήσει σε εθισμό και σε σοβαρά ψυχοπαθολογικά προβλήματα. Τα άτομα που εθίζονται ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με αυτό, απομονώνονται και μελαγχολούν, ζουν σε ένα εικονικό κόσμο, γίνονται βίαια, συχνά παραμελούν και το νερό και το φαγητό και μένουν χωρίς επαρκή ύπνο.
Η στέρηση ωστόσο του ύπνου συνδέεται με πάρα πολλά προβλήματα, όπως παράλογες σκέψεις, η εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος, αύξηση βάρους, η υπέρταση, η κατάθλιψη και άγχος. Γι’ αυτό το αρχαιοελληνικό ΜΈΤΡΟΝ ΆΡΙΣΤΟΝ πρέπει να βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή του στην συγκεκριμένη περίπτωση.
Αγαπητοί φίλοι,
Είναι γνωστό και αποδεκτό από τους περισσότερους που ασχολούνται με την παιδαγωγική επιστήμη, ότι το ΠΑΙΔΙ χρειάζεται τρία πράγματα, για την σωστή και ολοκληρωμένη ανάπτυξή του.
-ΠΡΩΤΟΝ το παιδί θέλει ΑΓΑΠΗ.
-ΔΕΥΤΕΡΟΝ το παιδί θέλει ΑΛΗΘΕΙΑ.
-ΤΡΙΤΟΝ το παιδί θέλει ΟΡΙΑ και κανόνες και ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ με τις δραστηριότητες του, μπορεί να θέτει τα ΟΡΙΑ και να το κάνει με τρόπο εξόχως παιδαγωγικό και ιδιαίτερα με τρόπο ευχάριστο, αποδεκτό και τελικά επιθυμητό.
Αγαπητοί φίλοι,
Είναι γνωστό και αποδεκτό από τους περισσότερους που ασχολούνται με την παιδαγωγική επιστήμη, ότι το ΠΑΙΔΙ χρειάζεται τρία πράγματα, για την σωστή και ολοκληρωμένη ανάπτυξή του.
-ΠΡΩΤΟΝ το παιδί θέλει ΑΓΑΠΗ.
-ΔΕΥΤΕΡΟΝ το παιδί θέλει ΑΛΗΘΕΙΑ.
-ΤΡΙΤΟΝ το παιδί θέλει ΟΡΙΑ και κανόνες και ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ με τις δραστηριότητες του, μπορεί να θέτει τα ΟΡΙΑ και να το κάνει με τρόπο εξόχως παιδαγωγικό και ιδιαίτερα με τρόπο ευχάριστο, αποδεκτό και τελικά επιθυμητό.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΓΟΛΙΔΑ 2000
Ντεβές Θεόδωρος: Υπεύθυνος Προπονητής τμημάτων στίβου
Πασπαλιάρης Κων/νος:Υπεύθυνος Αγωνιστικού τμήματος Στίβου
Σταματάκη Βάλια: Υπεύθυνη παιδικού Τμήματος Στίβου
Αλεξίου Σταύρος: Προπονητής Τμήματος Ποδοσφαίρου
Διατσίγκος Διον: Τεχνικός Σύμβουλος Αργολίδας 2000
Για το Δ.Σ
ΜΑΝΤΖΟΥΝΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Ντεβές Θεόδωρος: Υπεύθυνος Προπονητής τμημάτων στίβου
Πασπαλιάρης Κων/νος:Υπεύθυνος Αγωνιστικού τμήματος Στίβου
Σταματάκη Βάλια: Υπεύθυνη παιδικού Τμήματος Στίβου
Αλεξίου Σταύρος: Προπονητής Τμήματος Ποδοσφαίρου
Διατσίγκος Διον: Τεχνικός Σύμβουλος Αργολίδας 2000
Για το Δ.Σ
ΜΑΝΤΖΟΥΝΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
