«Τους γονείς μας, τους παππούδες και τις γιαγιάδες, οφείλουμε να τους θυμόμαστε και να τους τιμάμε κάθε μέρα του χρόνου. Η παγκόσμια ημέρα της τρίτης ηλικίας είναι όμως μια καλή αφορμή για να εκφράσουμε τον σεβασμό και την ευγνωμοσύνη μας απέναντι στους ανθρώπους αυτούς που έδωσαν και συνεχίζουν να δίνουν τον δικό τους αγώνα, και που μέσα στην κρίση οι περισσότεροι στηρίζουν με θυσίες τις οικογένειές τους, βοηθώντας ουσιαστικά τα παιδιά τους και παρέχοντας απλόχερα στα εγγόνια αγάπη και πολύτιμα διδάγματα ζωής.
Η κρίση που περνά η χώρα μας εδώ και σχεδόν δέκα χρόνια τώρα έχει πλήξει με άνισο τρόπο τους ηλικιωμένους. Οι μεγάλες μειώσεις στις συντάξεις, η δραματική επιδείνωση του κοινωνικού κράτους, η μεγάλη ταλαιπωρία στις συναλλαγές με το κράτος, η ανατροπή των προγραμματισμών μιας ολόκληρης ζωής είναι οι πτυχές μιας κρίσης που δεν αφορά μόνο την οικονομία, αλλά και την κοινωνία μας και τις θεμελιώδεις της αξίες.
Δεν θα ξεπεράσουμε λοιπόν αυτή την κρίση, αν δεν προσπαθήσουμε πρώτα ως κοινωνία να επουλώσουμε κατά προτεραιότητα αυτές τις πληγές, να ανακουφίσουμε τις κοινωνικές ομάδες που χτυπήθηκαν με τη μεγαλύτερη σφοδρότητα: την τρίτη ηλικία, τους ανέργους, τους νέους ανθρώπους.
Αυτή λοιπόν είναι η πρόκληση που έχουμε μπροστά μας. Και για να την κερδίσουμε χρειάζεται ομοψυχία και ενότητα, σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Χρειάζεται ένα συνολικό σχέδιο για την ανάταξη της πατρίδας μας, με δίκαιη ιεράρχηση των στόχων και των προτεραιοτήτων. Πάνω απ’ όλα όμως, χρειάζεται ειλικρίνεια.
Εύχομαι υγεία σε όλες και όλους και του χρόνου να γιορτάσουμε την ημέρα αυτή υπό καλύτερες συνθήκες για την Πατρίδα μας και την κοινωνία μας».
